Το τέλος της περασμένης σεζόν βρήκε τον κόσμο του Άρη να γιορτάζει την επιστροφή της ομάδας στην Ευρώπη, ύστερα από απουσία οκτώ χρόνων και τους ανθρώπους της ΠΑΕ να υπόσχονται ακόμη καλύτερες μέρες.

Ουδείς μπορούσε να φανταστεί τότε ότι, λίγους μήνες αργότερα, ο Άρης θα εισερχόταν σε μια περίοδο έντονης εσωστρέφειας που, με αφορμή τον αποκλεισμό από το Γιουρόπα Λιγκ και το κακό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα, θα οδηγούσε στην έξοδο, τόσο τον τεχνικό διευθυντή, Κωνσταντίνο Διαμαντόπουλο, όσο και τον προπονητή, Σάββα Παντελίδη.

Η αλήθεια είναι, πάντως, πως η κρίση υπέβοσκε από τον περασμένο Μάιο, αλλά δεν είχε εκδηλωθεί λόγω της εκπλήρωσης του βασικού αγωνιστικού στόχου, που προσέδωσε θετικό πρόσημο σε μια, κατά τα άλλα, περιπετειώδη σεζόν.

Η αλλαγή συστήματος και ο μεταγραφικός σχεδιασμός

Οι κινήσεις του Άρη στον μεταγραφικό τομέα καθορίστηκαν, εν πολλοίς, από την απόφαση υιοθέτησης ενός νέου αγωνιστικού συστήματος, που το ρόστερ της περασμένης περιόδου δεν μπορούσε να υποστηρίξει. Η επιλογή μετάβασης από τον σχηματισμό 4-2-3-1 σε μια διάταξη 4-3-3 με δύο εσωτερικούς μέσους, υπαγόρευσε την απόκτηση παικτών με διαφορετικά χαρακτηριστικά και στη βάση αυτής της λογικής αποκτήθηκε ο Ολλανδός Λερίν Ντουάρτε που όμως δεν κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Σάββα Παντελίδη.

Η πρώτη δοκιμή του νέου συστήματος στο φιλικό με τη Φορτούνα Σιτάρντ απέτυχε παταγωδώς και με δεδομένο ότι τα ευρωπαϊκά παιχνίδια πλησίαζαν, αποφασίστηκε η επιστροφή στη δοκιμασμένη λύση του 4-2-3-1. Την περίοδο εκείνη τέθηκε για πρώτη φορά το ερώτημα αν η απόφαση για το σύστημα ελήφθη από τον προπονητή ή τον τεχνικό διευθυντή και αν οι απόψεις των δύο για το αγωνιστικό προφίλ της ομάδας ταυτίζονταν.

Ο Παντελίδης δοκίμασε ξανά τη νέα διάταξη στον εκτός έδρας αγώνα με τη Μόλντε και ο Άρης γνώρισε μια βαριά ήττα που, παρά την υπερπροσπάθεια στον δεύτερο αγώνα, οδήγησε στον αποκλεισμό από την Ευρώπη. Η συζήτηση για το ποιος έπαιρνε τις αποφάσεις για την αγωνιστική τακτική αναζωπυρώθηκε, ανοίγοντας έναν νέο κύκλο εσωστρέφειας. Λίγες εβδομάδες αργότερα, ο Κωνσταντίνος Διαμαντόπουλος παραιτήθηκε από το πόστο του τεχνικού διευθυντή και για όσους γνώριζαν πρόσωπα και πράγματα, η παραίτηση αυτή ήταν κάθε άλλο παρά κεραυνός εν αιθρία.

Το στοίχημα του νέου τεχνικού

Το έργο που θα αναλάβει ο διάδοχος του Σάββα Παντελίδη θα είναι εξαιρετικά δύσκολο. Αφενός γιατί θα πρέπει να διαχειριστεί ένα ρόστερ που δεν διαμορφώθηκε βάσει των δικών του υποδείξεων, αφετέρου διότι το πρόγραμμα του επόμενου μήνα περιλαμβάνει παιχνίδια κόντρα σε Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό. Με δεδομένο το κακό ξεκίνημα, αν χαθεί κι άλλο έδαφος, ο Άρης θα κινδυνεύσει να βρεθεί πολύ μακριά από τις πρώτες θέσεις με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη διεκδίκηση των στόχων του. Είναι, πάντως, σαφές πως η αλλαγή τεχνικής ηγεσίας συνιστά, εκ των πραγμάτων, εκπόνηση ενός νέου αγωνιστικού πρότζεκτ, αφού αυτό που σχεδιάστηκε επί των ημερών του Κωνσταντίνου Διαμαντόπουλου, ακυρώθηκε πλήρως με την αποχώρησή του.

Ο ρόλος του Χαριστέα

Ιδιαίτερα κρίσιμος θα είναι και ο ρόλος του νέου αθλητικού διευθυντή, Άγγελου Χαριστέα, που λίγες μέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του κλήθηκε να επιλέξει τον νέο τεχνικό. Ο βετεράνος φορ θα έχει πολλή δουλειά ενόψει Ιανουαρίου, αφού η ομάδα θα χρειαστεί σίγουρα προσθήκες σε όλες τις γραμμές. Για παράδειγμα, μετά την αποδέσμευση του Γιουνές, στο ρόστερ υπάρχει μόνον ένας καθαρός σέντερ φορ (Ιντέγε), στο δε αριστερό άκρο της άμυνας, ρεζέρβα του Κόρχουτ θα είναι μέχρι τον Ιανουάριο ο Μενέντεθ, ο οποίος είχε τεθεί από καιρό εκτός ομάδας και προπονούνταν μόνος του καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.

Μακεδονία της Κυριακής