Του Παναγιώτη Καραμόσχου

Πρόεδρου ΔΣ «Μακεδονία»

Η αλλαγή του καθεστώτος της Αγίας Σοφίας από μουσείο σε τζαμί, είναι μια κίνηση ιστορικών διαστάσεων.

Επιτρέψτε μου να θυμίσω ότι, η ιστορική εφημερίδα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», της οποίας έχω την τιμή να είμαι στην παρούσα περίοδο Πρόεδρος, ιδρύθηκε το 1911 στη Θεσσαλονίκη επί οθωμανικής αυτοκρατορίας, ενόψει των βαλκανικών πολέμων με φιλελληνικό και φιλελεύθερο πολιτικά προσανατολισμό.

Ιδρύθηκε στην πόλη της Θεσσαλονίκης, «συμβασιλεύουσας» στη βυζαντινή αυτοκρατορία, που είναι κατά κάποιο τρόπο η κληρονόμος του διωκόμενου στην Τουρκία και όχι επαρκώς προβεβλημένου στην Ελλάδα βυζαντινού πολιτισμού.

Ο αντίκτυπος λοιπόν μιας τέτοιας επιθετικής πολιτιστικής ενέργειας προς την Αγιά Σοφιά, ένα σύμβολο του χριστιανισμού και ενός ολόκληρου πολιτισμού, έχει πολυσήμαντους συμβολισμούς και στοχεύσεις σε διάφορα επίπεδα.

Όσον αφορά την υφέρπουσα σύγκρουση των πολιτισμών και τις γεωπολιτικές αναθεωρήσεις, είναι ξεκάθαρο ότι ο κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τολμά και σε ένα ακόμη επίπεδο να συγκρουστεί με τη Δύση και τον Δυτικό Πολιτισμό και να σηματοδοτήσει τη φιλοδοξία του να ηγηθεί του ισλαμικού κόσμου. Κάνει ρήξη με το κεμαλικό παρελθόν.

Η υποχώρηση των ΗΠΑ από τη Μέση Ανατολή και ο ρόλος των προσωπικών σχέσεων Ερντογάν – Τραμπ αφήνει ένα κενό που θρασύτατα το εκμεταλλεύεται, και η ανίσχυρη πολιτικά και αμυντικά Ευρώπη αφήνει να το καταλάβει ο Ερντογάν. Η Ρωσία, όπως είναι λογικό, προτιμά από τις ΗΠΑ να έχει έναν αντίπαλο/συνεταίρο που έχει την αίσθηση ότι μπορεί να τον χειριστεί όποτε αυτή κρίνει απαραίτητο.

Δυστυχώς, όλοι αυτοί οι παράγοντες υποτιμούν τη σημασία και το βάθος τέτοιων εξελίξεων. Φοβούνται το θηρίο μήπως τους δαγκώσει, το καλοπιάνουν και εν τέλει το θρέφουν και το μεγαλώνουν. Δηλαδή κάτι σαν την περίοδο πριν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η κίνηση να μετατραπεί η Αγιά Σοφιά σε τζαμί, με την αναβίωση της ποταπής αίσθησης του κατακτητή, είναι οπισθοδρόμηση σε ένα συγκρουσιακό περιβάλλον.

Εύχομαι, το αρνητικό μήνυμα, να ενώσει όσους πρέπει και η ασθενής «λύπη» του ρωσικού πατριαρχείου, η αφωνία του Πάπα και όλων των άλλων θρησκειών, τουλάχιστον των χριστιανικών εκκλησιών, να αλλάξουν και να γίνουν, ενωμένες με τη φωνή του Ορθόδοξου Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης και των υπολοίπων πατριαρχείων και αρχιεπισκοπών σε όλο τον κόσμο, μια μεγάλη κραυγή αφύπνισης των πολιτισμένων λαών για τον παγκόσμιο πολιτισμό.

Αφύπνιση από τη μακαριότητα και την υπεροψία τους και να κατανοήσουν τον κίνδυνο που έρχεται σαν χιονοστιβάδα επάνω στην Ελλάδα αρχικά, και σε πολλούς άλλους στη συνέχεια. Αισιόδοξο μήνυμα, ο ελληνισμός είναι ενωμένος !