«Ο Ντέρεκ επιστρέφει ύστερα από δέκα χρόνια στην Ελλάδα. Έχει ως μοναδικό του στόχο να βρει και να προστατεύσει την Αναστασία και τη μικρή κόρη της. Κάτω από το άγρυπνο μάτι του νόμου και τον απόλυτο έλεγχο των ανθρώπων που τον αναζητούν ανελλιπώς, ξεκινάει μια μακρά περιπέτεια στα στενά της Αθήνας και στις επαρχιακές οδούς της Αττικής. Την ίδια στιγμή του δίνεται η ευκαιρία να λάβει τις πολυπόθητες απαντήσεις: Ποιοι τον κυνηγούν και γιατί; Ποιοι ευθύνονται για τον θάνατο του αδερφού του; Όμως, τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως τα είχε σχεδιάσει, ο κλοιός αρχίζει να σφίγγει επικίνδυνα γύρω του. Ο δρόμος προς την αλήθεια είναι δύσβατος και προς τη λύτρωση αδιάβατος. Η φυγή δεν είναι πλέον λύση. Έφτασε η στιγμή να ξορκίσει τους δαίμονες του παρελθόντος και να αντιμετωπίσει ευθέως όλους αυτούς που θέλουν να τον βλάψουν, ακόμη και τον ίδιο του τον εαυτό»…

Μοιάζει τελικά απαραίτητο το παιχνίδι των γλωσσικών φωτοσκιάσεων στο ταξίδι των χαρακτήρων του Κωνσταντίνου Τούμπα από τα σκοτεινά σοκάκια της σύγχρονης Αθήνας μέχρι τα προάστια της Ατλάντα και από τις θορυβώδεις μεγαλουπόλεις στη φυσική ομορφιά της περιφέρειας.

Πρωτοεμφανιζόμενος στο χώρο των εκδόσεων, μέσα από το βιβλίο του με τίτλο «Ντέρεκ», (Εκδόσεις Μολύβι) ο Κωνσταντίνος Τούμπας καταφέρνει- πότε με γρήγορη εναλλαγή εικόνων πότε με ενδιαφέρουσα νωχελικότητα – να τοποθετεί τις απαντήσεις των ερωτημάτων, που ο ίδιος θέτει, σε σημεία εμφανή, αρκεί ο αναγνώστης να έχει ερμηνεύσει σωστά τα σημάδια του ταξιδιού.

Η βία έχει τη δικιά της θέση σε ένα αστυνομικό διήγημα αλλά για τον κ. Τούμπα υπάρχει ένας κανόνας, όπως ο ίδιος τονίζει: «Η ωμότητα της πραγματικότητας είναι δεδομένη, αυτό όμως δεν σημαίνει πως οφείλουμε να υπερτονίζουμε τα σκληρά στοιχεία αυτής της βίας. Η υπερβολή είναι αποπροσανατολιστικός παράγοντας άλλωστε».

Το βιβλίο ξεφεύγει από τον απλοϊκό δυϊσμό, που είναι στις μέρες μας αρκετά διαδεδομένος σε κάθε είδος μυθοπλασίας. «Οι χαρακτήρες δεν είναι ήρωες», υπογραμμίζει ο συγγραφέας και προσθέτει: «Είναι άνθρωποι με επιδιώξεις, ανησυχίες, συγκεκριμένους –και σχεδόν πάντα εγωιστικούς– στόχους. Χρησιμοποιούν θεμιτά και αθέμιτα μέσα για να τους πετύχουν. Δεν παύουν βέβαια να έχουν τον δικό τους ηθικό κώδικα, τον οποίο δεν ακολουθούν δουλοπρεπώς, αλλά τον διαμορφώνουν μέσα από τα γεγονότα που βιώνουν σε κάθε σελίδα».

Τελικά η πλοκή εξελίσσεται με σταθερό ρυθμό και φτάνει στην κορύφωση, αφού πρώτα έχει ολοκληρωθεί η ανάλογη προετοιμασία. Οι ανατροπές που προκύπτουν στη διαδρομή δεν έρχονται ξαφνικά και δεν ξενίζουν στον αναγνώστη αλλά φαίνονται μάλλον λογικές συνέπειες των όσων έχουν διαδραματιστεί στις προηγούμενες σελίδες, όπως ακριβώς αναμένεται από ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που ωστόσο λοξοδρομεί εσκεμμένα.

«Αναζήτησα πολλαπλά επίπεδα, καταλήγει ο Κωνσταντίνος Τούμπας. Ο ρομαντισμός θα είναι πάντα μια κλασσική μορφή που ποτέ δεν θα λείψει και η επιστημονική φαντασία μπορεί να δεχθεί με χαρά το φλερτ του».

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Μολύβι»