ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Νικόλας Μαραγκόπουλος: Χρειαζόμαστε περισσότερες ουσιαστικές αγκαλιές στη ζωή μας

 17/10/2019 14:00

Νικόλας Μαραγκόπουλος: Χρειαζόμαστε περισσότερες ουσιαστικές αγκαλιές στη ζωή μας

Συνέντευξη στον Αλέξανδρο Παντελάκη

Ο «Ελέφας», το πρώτο θεατρικό έργο του Κώστα Βοσταντζόγλου, κάνει πρεμιέρα στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών αυτήν την Πέμπτη. Το κείμενο αποτελεί ένα πολύ ιδιαίτερο δείγμα θεατρικής γραφής στο νεοελληνικό θέατρο, καθώς συνδυάζει τη θεματική της βαρβαρότητας των ανθρώπινων σχέσεων στην απομακρυσμένη ύπαιθρο με μία εξαιρετικά τολμηρή πρόταση διαχείρισης της ελληνικής γλώσσας. Ενσωματώνοντας το τοπικό ιδίωμα που μπορεί να μοιάζει σε ιδιώματα που μιλούν στη Θεσσαλία, τη Ρούμελη ή την Ήπειρο, τελικά οδηγεί στην κακοποίηση της ελληνικής γλώσσας ως σύμπτωμα μιας νεοελληνικής παθογένειας.

Ο «Ελέφας» έχει χαρακτηριστεί μία «ξεκαρδιστική τραγωδία» ή ένα «βουκολικό δράμα». Περιγράφει τη σχέση τεσσάρων ηρώων, δυο ζευγαριών. Η δράση του έργου εκτυλίσσεται σε ένα απομακρυσμένο ορεινό ελληνικό χωριό. Οι ηθοποιοί συνομιλούν με τη μουσική, συνδυάζοντας το θέατρο με τη μουσική performance. Ένα έργο, το οποίο δεν έχει ανέβει πολλές φορές στο παρελθόν. Ξεκίνησε το ταξίδι του στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας τον περασμένο Φεβρουάριο και συνεχίζει από τώρα ξανά την πορεία του.

Ο Νικόλας Μαραγκόπουλος, λίγο μετά την καθοριστική συμμετοχή του στην καλοκαιρινή παραγωγή του ΚΘΒΕ «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη, επιστρέφει για να ερμηνεύσει τώρα το ρόλο του Μήτσου. Όπως μας λέει, ο Μήτσος είναι «ένας αγρότης που ζει σε ένα χωριό κάπου δίπλα μας. Παίρνει τις επιδοτήσεις για τα χωράφια του, για να φτιάξει καφετέριες που θα δουλεύουν άλλοι στο πόδι του, μισεί τους εβραίους, τους ομοφυλόφιλους και τους αριστερούς και αγαπάει τους ελέφαντες». Μέσα στο έργο εντοπίζονται, άλλωστε, συμπεριφορές, δηλωτικές της σύγχρονης νεοελληνικής παθογένειας όπως ο ατομισμός, ο ρατσισμός, η εξάρτηση από την τηλεοπτική εικόνα και αυτή είναι και η βάση πάνω στην οποία κινείται τόσο η σκηνική απόδοση όσο και η υποκριτική προσέγγιση, η οποία, όπως είναι λογικό, παρουσιάζει κάποιες πρακτικές δυσκολίες. «Η σωστή χρήση του γλωσσικού ιδιώματος που χρησιμοποιούν οι χαρακτήρες και η προσπάθεια να αποφύγω τη γραφική μίμηση αυτής ήταν ένα στοιχείο που με δυσκόλεψε στις πρόβες» σχολιάζει ο Νικόλας Μαραγκόπουλος.

«Να βρίσκω πράγματα που με γοητεύουν»

Όπως και σε κάθε άλλο ρόλο, έτσι και στην προκειμένη περίπτωση ο κ. Μαραγκόπουλος αναζητεί πράγματα που τον γοητεύουν: «Σε κάθε ρόλο προσπαθώ να βρίσκω πράγματα που με γοητεύουν. Όλοι οι άνθρωποι, αν τους πετύχεις τη στιγμή που η ευαισθησία καθορίζει τις πράξεις τους, είναι άξιοι θαυμασμού. Ο Μήτσος ασκεί επάνω μου τη γοητεία που ασκεί ο γκάνγκστερ όταν τον πετυχαίνεις στο δρόμο να βοηθά ένα αδέσποτο σκυλί», επισημαίνει. Ωστόσο, τα θέματα που πραγματεύεται η παράσταση δεν γίνεται να αφήσουν τον ηθοποιό ανεπηρέαστο. «Η καταπίεση, η εκμετάλλευση, ο θυμός, η βία είναι θέματα με τα οποία καταπιάνεται η παράσταση και τα ίδια θέματα ουρλιάζουν και μέσα μας και γύρω μας. Η ‘χύτρα’ που βράζει θα σκάσει στα μάτια μας και εμείς θα περιμένουμε να ‘δούμε’ τις καλύτερες φάσεις της έκρηξης το βράδυ στην τηλεόραση», διαπιστώνει ο κ. Μαραγκόπουλος.

Οι άνθρωποι βελτιώνονται…

Οι κοινωνικές προεκτάσεις του έργου προχωρούν και σε ένα άλλο επίπεδο, αυτό της χρήσης της γλώσσας και της επιρροής της στις ανθρώπινες σχέσεις. «Η γλώσσα μας είναι ίσως η μεγαλύτερη κληρονομιά μας και παρόλο που την κακοποιούμε συνεχώς και με κάθε δυνατό τρόπο, αυτή καταφέρνει να μας χαρίζει στιγμές ποίησης καθημερινά» τονίζει ο ηθοποιός. Ο ίδιος όσον αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις κοιτάζει να μαθαίνει από τα λάθη του: «Προσπαθώ να μην κάνω τα ίδια λάθη πάνω από 18 φορές και δεν τα καταφέρνω. Δεν ξέρω αν οι άνθρωποι αλλάζουν, αλλά σίγουρα οι άνθρωποι βελτιώνονται. Και ακόμα πιο σίγουρο είναι ότι όλοι χρειαζόμαστε περισσότερες ουσιαστικές αγκαλιές στη ζωή μας».

Ο ηθοποιός πάντως σε κάθε περίπτωση προσπαθεί να δίνει τον καλύτερο του εαυτό, όπως μας λέει, κλείνοντας «αυτό που μπορώ να κάνω, είναι να δίνω σε κάθε παράσταση ό,τι έχω και δεν έχω, ελπίζοντας αυτό, κάποιες λίγες μέρες, να είναι αρκετό…».

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Μικρό Θέατρο Μονής Λαζαριστών

«Ο ελέφας» του Κώστα Βοσταντζόγλου

Σκηνοθεσία: Γιάννης Λεοντάρης

Παραστάσεις: Τετάρτες στις 7 μ.μ., Πέμπτη μέχρι Σάββατο στις 9.15 μ.μ. και Κυριακή στις 8 μ.μ.

Εισιτήρια από 5 ευρώ έως 13 ευρώ

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 13 Οκτωβρίου 2019

Συνέντευξη στον Αλέξανδρο Παντελάκη

Ο «Ελέφας», το πρώτο θεατρικό έργο του Κώστα Βοσταντζόγλου, κάνει πρεμιέρα στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών αυτήν την Πέμπτη. Το κείμενο αποτελεί ένα πολύ ιδιαίτερο δείγμα θεατρικής γραφής στο νεοελληνικό θέατρο, καθώς συνδυάζει τη θεματική της βαρβαρότητας των ανθρώπινων σχέσεων στην απομακρυσμένη ύπαιθρο με μία εξαιρετικά τολμηρή πρόταση διαχείρισης της ελληνικής γλώσσας. Ενσωματώνοντας το τοπικό ιδίωμα που μπορεί να μοιάζει σε ιδιώματα που μιλούν στη Θεσσαλία, τη Ρούμελη ή την Ήπειρο, τελικά οδηγεί στην κακοποίηση της ελληνικής γλώσσας ως σύμπτωμα μιας νεοελληνικής παθογένειας.

Ο «Ελέφας» έχει χαρακτηριστεί μία «ξεκαρδιστική τραγωδία» ή ένα «βουκολικό δράμα». Περιγράφει τη σχέση τεσσάρων ηρώων, δυο ζευγαριών. Η δράση του έργου εκτυλίσσεται σε ένα απομακρυσμένο ορεινό ελληνικό χωριό. Οι ηθοποιοί συνομιλούν με τη μουσική, συνδυάζοντας το θέατρο με τη μουσική performance. Ένα έργο, το οποίο δεν έχει ανέβει πολλές φορές στο παρελθόν. Ξεκίνησε το ταξίδι του στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας τον περασμένο Φεβρουάριο και συνεχίζει από τώρα ξανά την πορεία του.

Ο Νικόλας Μαραγκόπουλος, λίγο μετά την καθοριστική συμμετοχή του στην καλοκαιρινή παραγωγή του ΚΘΒΕ «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη, επιστρέφει για να ερμηνεύσει τώρα το ρόλο του Μήτσου. Όπως μας λέει, ο Μήτσος είναι «ένας αγρότης που ζει σε ένα χωριό κάπου δίπλα μας. Παίρνει τις επιδοτήσεις για τα χωράφια του, για να φτιάξει καφετέριες που θα δουλεύουν άλλοι στο πόδι του, μισεί τους εβραίους, τους ομοφυλόφιλους και τους αριστερούς και αγαπάει τους ελέφαντες». Μέσα στο έργο εντοπίζονται, άλλωστε, συμπεριφορές, δηλωτικές της σύγχρονης νεοελληνικής παθογένειας όπως ο ατομισμός, ο ρατσισμός, η εξάρτηση από την τηλεοπτική εικόνα και αυτή είναι και η βάση πάνω στην οποία κινείται τόσο η σκηνική απόδοση όσο και η υποκριτική προσέγγιση, η οποία, όπως είναι λογικό, παρουσιάζει κάποιες πρακτικές δυσκολίες. «Η σωστή χρήση του γλωσσικού ιδιώματος που χρησιμοποιούν οι χαρακτήρες και η προσπάθεια να αποφύγω τη γραφική μίμηση αυτής ήταν ένα στοιχείο που με δυσκόλεψε στις πρόβες» σχολιάζει ο Νικόλας Μαραγκόπουλος.

«Να βρίσκω πράγματα που με γοητεύουν»

Όπως και σε κάθε άλλο ρόλο, έτσι και στην προκειμένη περίπτωση ο κ. Μαραγκόπουλος αναζητεί πράγματα που τον γοητεύουν: «Σε κάθε ρόλο προσπαθώ να βρίσκω πράγματα που με γοητεύουν. Όλοι οι άνθρωποι, αν τους πετύχεις τη στιγμή που η ευαισθησία καθορίζει τις πράξεις τους, είναι άξιοι θαυμασμού. Ο Μήτσος ασκεί επάνω μου τη γοητεία που ασκεί ο γκάνγκστερ όταν τον πετυχαίνεις στο δρόμο να βοηθά ένα αδέσποτο σκυλί», επισημαίνει. Ωστόσο, τα θέματα που πραγματεύεται η παράσταση δεν γίνεται να αφήσουν τον ηθοποιό ανεπηρέαστο. «Η καταπίεση, η εκμετάλλευση, ο θυμός, η βία είναι θέματα με τα οποία καταπιάνεται η παράσταση και τα ίδια θέματα ουρλιάζουν και μέσα μας και γύρω μας. Η ‘χύτρα’ που βράζει θα σκάσει στα μάτια μας και εμείς θα περιμένουμε να ‘δούμε’ τις καλύτερες φάσεις της έκρηξης το βράδυ στην τηλεόραση», διαπιστώνει ο κ. Μαραγκόπουλος.

Οι άνθρωποι βελτιώνονται…

Οι κοινωνικές προεκτάσεις του έργου προχωρούν και σε ένα άλλο επίπεδο, αυτό της χρήσης της γλώσσας και της επιρροής της στις ανθρώπινες σχέσεις. «Η γλώσσα μας είναι ίσως η μεγαλύτερη κληρονομιά μας και παρόλο που την κακοποιούμε συνεχώς και με κάθε δυνατό τρόπο, αυτή καταφέρνει να μας χαρίζει στιγμές ποίησης καθημερινά» τονίζει ο ηθοποιός. Ο ίδιος όσον αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις κοιτάζει να μαθαίνει από τα λάθη του: «Προσπαθώ να μην κάνω τα ίδια λάθη πάνω από 18 φορές και δεν τα καταφέρνω. Δεν ξέρω αν οι άνθρωποι αλλάζουν, αλλά σίγουρα οι άνθρωποι βελτιώνονται. Και ακόμα πιο σίγουρο είναι ότι όλοι χρειαζόμαστε περισσότερες ουσιαστικές αγκαλιές στη ζωή μας».

Ο ηθοποιός πάντως σε κάθε περίπτωση προσπαθεί να δίνει τον καλύτερο του εαυτό, όπως μας λέει, κλείνοντας «αυτό που μπορώ να κάνω, είναι να δίνω σε κάθε παράσταση ό,τι έχω και δεν έχω, ελπίζοντας αυτό, κάποιες λίγες μέρες, να είναι αρκετό…».

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Μικρό Θέατρο Μονής Λαζαριστών

«Ο ελέφας» του Κώστα Βοσταντζόγλου

Σκηνοθεσία: Γιάννης Λεοντάρης

Παραστάσεις: Τετάρτες στις 7 μ.μ., Πέμπτη μέχρι Σάββατο στις 9.15 μ.μ. και Κυριακή στις 8 μ.μ.

Εισιτήρια από 5 ευρώ έως 13 ευρώ

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 13 Οκτωβρίου 2019

ΣΧΟΛΙΑ

Επιλέξτε Κατηγορία