Η Ουχάν, η κινεζική πόλη από την οποία ξεκίνησε η πανδημία του κορονοϊού, ξαναβρίσκει τους φυσιολογικούς της ρυθμούς. Οι κάτοικοι της πόλης βγαίνουν ξανά στους δρόμους μετά από καραντίνα τριών και πλέον μηνών και θα είναι οι πρώτοι που θα δουν στην πράξη πώς θα είναι η επόμενη μέρα.

Με μηνύματά τους οι κάτοικοι της Ουχάν περιγράφουν τις εμπειρίες τους, μοιράζονται με τον υπόλοιπο κόσμο τα προβλήματα της καθημερινότητάς τους και πώς κατάφεραν να τα ξεπεράσουν και ζητούν να διδαχθούν όλοι από αυτά.

Διαβάστε τι λένε για τον τρόμο που βίωσαν τον πρώτο καιρό, τις ελλείψεις ειδών πρώτης ανάγκης και την καθημερινή πάλη με τον εαυτό τους, με στόχο η απομόνωση στο σπίτι να μην αποτελέσει καταναγκασμό, αλλά τη μάχη καθενός "ώστε να ξαναείμαστε ελεύθεροι όσο συντομότερα γίνεται".

Η εμπειρία της Ουχάν

- «Ελπίζω οι άνθρωποι να διδαχθούν από την Ουχάν, ώστε να μη χρειαστεί να θυσιαστούν κι άλλοι και έτσι να γίνουν λιγότερα λάθη».

- «Οι προηγούμενοι μήνες ήταν μία πολύ σημαντική περίοδος για τη ζωή μας. Οι εμπειρίες μας είναι μεν πολύτιμες, αλλά είναι και φρικιαστικές».

- «Αντί να περιγράψω την καραντίνα ως μία θυσία, θα προτιμούσα να πω ότι η πόλη έκανε το καλύτερο δυνατόν, για να αντιμετωπίσει την πανδημία, μαζί με ολόκληρη τη χώρα. Όλοι όσοι μένουν στο σπίτι, συμμετέχουν σε αυτό».

- «Η Ουχάν έμεινε κλειστή για πολύ καιρό. Στην αρχή μού φαινόταν αδιάφορο. Αργότερα, όμως, προέκυψε έλλειψη ειδών πρώτης ανάγκης. Επικρατούσε ακραίος φόβος και δεν μπορούσα να κοιμηθώ τα βράδια. Γιατροί και νοηλευτές ικέτευαν μέσω ίντερνετ για ιατροφαρμακευτικό υλικό. Οι ασθενείς έλεγαν πως δεν υπήρχαν κλίνες και δεν μπορούσαν να νοσηλευτούν. Σταδιακά, έφτασαν σε όλη τη χώρα υλικά και ιατρικές ομάδες. Ο αριθμός των νέων κρουσμάτων άρχισε σταδιακά να μειώνεται».

Τα προβλήματα της καθημερινότητας

- «Καταφέραμε να αγοράσουμε αλεύρι και κρέας μέσω της ενεργοποίησης της γειτονιάς μας κι έτσι αποφασίσαμε να φτιάξουμε dumplings (σ.σ.: παραδοσιακά ασιατικά ζυμαρικά). Ο πατέρας μου έφτιαξε dumplings μόλις για δεύτερη φορά σε 30 χρόνια. Η πρώτη ήταν όταν εγώ πήγαινα στο νηπιαγωγείο».

- «Ο σύντροφός μου έκανε μεγάλη προσπάθεια για να γιορτάσουμε του Αγ. Βαλεντίνου και τα γενέθλιά μου κατά τη διάρκεια της επιδημίας. Μου αγόρασε τούρτα και λουλούδια. Περίμενε στη σειρά στο σούπερ μάρκετ για να μου αγοράσει και να μου μαγειρέψει μπριζόλα».

- «Η οικογένειά μου είναι Μουσουλμάνοι. Ήταν δύσκολο να προμηθευτούμε halal (σ.σ.: το ιερό κρέας των Μουσουλμάνων) κατά τη διάρκεια της επιδημίας. Καταφέραμε να βρούμε μία τελευταία συσκευασία halal dumplings. Ένας φίλος Μουσουλμάνος μας την έφερε στο σπίτι την ίδια μέρα. Η συσκευασία ήταν μεγάλη και πραγματικά συγκινήθηκα».

Πρακτικές συμβουλές

- «Να τηλεφωνείτε συχνά στους συγγενείς σας, ειδικά αν δεν βρίσκονται στο επίκεντρο της επιδημίας. Θα ανησυχούν, γι’ αυτό να τους λέτε πώς είστε. Να επικοινωνείτε και με τον σύντροφό σας. Είναι σπάνιο για τα ζευγάρια να μένουν μαζί 24 ώρες το 24ωρο για μήνες, γι’ αυτό τα ελαττώματα καθενός γίνονται πιο ευδιάκριτα. Να μη μαλώνετε μεταξύ σας, να μη μένετε σιωπηλοί αν προκύψουν προβλήματα. Και κάτι ακόμη. Αν δουλεύετε από το σπίτι, πρέπει να διαχωρίσετε την εργασία σας από την προσωπική σας ζωή, ειδάλλως θα τρελαθείτε».

- «Κάντε κάτι που δεν είχατε χρόνο να κάνετε στο παρελθόν. Διαβάστε. Δείτε τηλεόραση. Παίξτε βιντεοπαιχνίδια. Περάστε χρόνο με την οικογένειά σας».

Οι συμβουλές προς τον υπόλοιπο κόσμο

«Μοιάζει πολύ με ό,τι συνέβη στην Ουχάν στα τέλη Ιανουαρίου και τις αρχές Φεβρουαρίου. Καταλαβαίνω την απελπισία που νιώθουν τώρα. Αν αισθάνεστε άγχος, κατάθλιψη και θυμό, είναι φυσιολογικό. Η καραντίνα δεν είναι κατάργηση των προσωπικών μας ελευθεριών, είναι μία επιστημονική μέθοδος για να αντιμετωπιστεί μία μεταδοτική νόσος, ώστε να ξαναείμαστε ελεύθεροι όσο συντομότερα γίνεται».

- «Θα είμαστε όλοι καλύτερα, όταν η υφήλιος ξεπεράσει την πανδημία».

Δείτε το βίντεο του BBC