Περιγράφει ο κ. Νικολάου:

«Τοκετός στα χρόνια του Covid 19.

Πριν από λίγες μέρες μία πρωτοτόκος τελειόμηνη γυναίκα με σύσταση του ιδιώτη γυναικολόγου της εισάγεται σε μεγάλη ιδιωτική κλινική της πόλης μας για να υποβληθεί σε καισαρική τομή. Της κάνουν το καθιερωμένο τεστ covid αμέσως μετά την εισαγωγή και βγαίνει δυστυχώς θετικό.

Η κλινική της κάνει αμέσως εξιτήριο και ο θεράπων ιατρός της λέει ότι δεν την αναλαμβάνει πλέον και πρέπει να απευθυνθεί στο εφημερεύον κρατικό νοσοκομείο. Πανικόβλητη βέβαια η γυναίκα ακολουθεί τις εντολές. Όντως εισάγεται σε γυναικολογική-μαιευτική κλινική δημόσιου νοσοκομείου και υποβάλλεται σε καισαρική. Το παιδί ευτυχώς είναι υγιές αλλά λιποβαρές. Ο άντρας της αρνητικός στο τεστ. Η λεχώνα νοσηλεύεται σε απομονωμένο θάλαμο, δεν έχει δει το παιδί της και τον άνδρα της και την 4η μέρα της ανακοινώνουν ότι παίρνει εξιτήριο. Μετά από παράκληση των συγγενών της γίνεται η πρώτη αλλαγή του τραύματος και έρχεται ο λοιμωξιολόγος του νοσοκομείου για να δώσει οδηγίες. Της λέει ότι πρέπει να πάει σε ένα σπίτι μόνη και να περιμένει εκεί μέχρι να αρνητικοποιηθεί το τεστ. Ο άνδρας της να μείνει μόνος σε καραντίνα σε άλλο σπίτι για 14 ημέρες και μόνο όταν βγει αρνητικό και το 3ο τεστ του να πάρει το νεογέννητο. Το παιδί να το πάρει κάποιος τρίτος ή να μείνει στο νοσοκομείο.

Πανικός στην οικογένεια, οι παππούδες είναι στην επαρχία και ανήμποροι να βοηθήσουν, φυσικά δεν υπάρχει δεύτερο σπίτι, αλλά ευτυχώς κάποιος συγγενής προσφέρει ένα σπίτι στην πόλη, που είναι ξενοίκιαστο αυτόν τον καιρό, για να μείνει προσωρινά η λεχώνα. Το ασθενοφόρο πηγαίνει με όλες τις προφυλάξεις τη λεχώνα στο σπίτι αυτό. Μόλις βλέπουν οι ένοικοι της πολυκατοικίας τη λεχώνα με τη νόσο, αρχίζουν να μαζεύονται και να φωνάζουν όλοι μαζί να φύγει. Παίρνουν τηλέφωνο τον ιδιοκτήτη του διαμερίσματος και τον απειλούν.

Αυτά λοιπόν είναι τα δεδομένα: οργάνωση, αποτελεσματικότητα, προσφορά, αδελφοσύνη, συμπαράσταση, αγάπη κλπ» αναφέρει ο κ. Νικολάου.