Η απόφαση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων έφτασε στο υπουργείο Παιδείας στις αρχές Σεπτεμβρίου και μέσα σε δύο εβδομάδες έγινε αποδεκτή από την υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως.

Ακόμη και αντιπολιτευόμενα μέσα, κυρίως ηλεκτρονικά, σχολίασαν θετικά την κίνηση του ΥΠΕΠΘ να δεχθεί χωρίς δεύτερη σκέψη την επιταγή της Αρχής, που αφορά τη μη αναγραφή του θρησκεύματος και της ιθαγένειας στα απολυτήρια του γυμνασίου και του λυκείου.

Σίγουρα θα μπορούσε να κάνει κι αλλιώς η υπουργός, αν και η λογική λέει πως ήταν υποχρέωσή της να ευθυγραμμιστεί. Θα μπορούσε να κωλυσιεργήσει, να καθυστερήσει να ενσωματώσει την απόφαση, θα μπορούσε να στείλει το θέμα στις ελληνικές καλένδες ή πολύ απλά να αφήσει την καυτή πατάτα για τον επόμενο υπουργό Παιδείας…

Τι κι αν πρόκειται για το αυτονόητο σε κάθε πολιτισμένη χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Το θρήσκευμα είναι μία πληροφορία που δεν σχετίζεται καθόλου με το επίπεδο γνώσεων που κατάφερε να λάβει κάποιος, ακολουθώντας τις βαθμίδες εκπαίδευσης. Μπορεί ο καθένας να παρακολουθήσει με επιτυχία τα μαθήματα και να αποφοιτήσει από το λύκειο, ακόμη κι αν δεν κάνει το σταυρό του.

Γι’ αυτό και το υπουργείο έπραξε σωστά, υιοθετώντας την απόφαση της ανεξάρτητης Αρχής και μην αφήνοντας περιθώρια εκμετάλλευσης πιθανής αμηχανίας της πολιτικής ηγεσίας του από τους συνήθεις… υπόπτους. Στα ελληνικά σχολεία (μπορούν να) φοιτούν παιδιά διαφορετικών εθνικοτήτων και θρησκείας. 

Ευτυχώς υπάρχουν δάσκαλοι που πιστεύουν στην πολυπολιτισμικότητα και δεν τα διαχωρίζουν με βάση το χρώμα, τα θρησκευτικά πιστεύω και τα ονόματά τους. Δυστυχώς, η πολιτεία -ανεξαρτήτως της κυβέρνησης που κάθε φορά βρίσκεται στο τιμόνι- μας έχει συνηθίσει να χαϊδεύει τα αυτιά της εκκλησίας, για να δανειστεί λίγη από τη δύναμή της. Γι’ αυτό δεν αντιδρά ακόμη κι όταν περίεργοι ιερείς αξιοποιούν την ώρα του κηρύγματος, για να κάνουν πολιτική, όπως ο συνάδελφός τους που -εμφανώς ανήσυχος- διαπίστωσε το περασμένο Σάββατο στον Εύοσμο ότι η Θεσσαλονίκη γέμισε μαντίλες!

Σίγουρα θα τ’ ακούσει και η κ. Κεραμέως από τους βασιλικότερους του βασιλέως ποιμενάρχες, αλλά μάλλον είναι έτοιμη γι’ αυτό. Το θέμα είναι να επικεντρωθεί με όλες τις δυνάμεις της στην αναβάθμιση της παιδείας, που παρέχει το ελληνικό σχολείο στον Σάμι από το Μαρόκο, τη Σαμία και τον Σαρία από το Μπαγκλαντές, τον Ζιάντ από την Αίγυπτο, την Κμαρ από την Τυνησία, την Όλγα από τη Ρωσία και την Ειρήνη από την Ελλάδα, που ήδη συνυπάρχουν και προοδεύουν στην ίδια τάξη ελληνικού σχολείου μίας πολυπολιτισμικής γειτονιάς της χώρας.

YΓ: Όσον αφορά το άλλο θέμα, στο οποίο ενεπλάκη το όνομα της υπουργού Παιδείας και αφορά τη βράβευση ελληνίδας επιστήμονα δήθεν συνεργάτιδας της ΝASA, είναι σαφές ότι το… ανάθεμα δεν μπορεί να αφορά και την υπουργό. Ο φορέας που αποφάσισε να βραβεύσει όφειλε να ερευνήσει το ποιόν της τιμώμενης -που όσο να πεις ήταν ελαφρώς γαλαντόμα με το βιογραφικό της. Αλλά κι εμείς οι δημοσιογράφοι που έχουμε μπερδέψει τις δημόσιες σχέσεις με τη δημοσιογραφία.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 22 Σεπτεμβρίου 2019