"Να μην ξανακάνουμε το ίδιο λάθος με τα δέντρα της Τσιμισκή και της Σβώλου" αναφέρει σε ανακοίνωσή της η δημοτική παράταξη "Μένουμε Θεσσαλονίκη", καθώς εδώ και μήνες τα δέντρα απειλούνται σοβαρά από ένα έντομο, το σκαθάρι Galerucella, που κατατρώγει τα φύλλα τους και μερικά δέντρα καταλήγουν ακόμα και να ξεραίνονται.

Μάλιστα πριν από λίγες ημέρες κάποια από τα άρρωστα δέντρα ξεριζώθηκαν και ξεκίνησε η δενδροφύτευση νέων από τον Δήμο Θεσσαλονίκης, σε μια πρωτοβουλία που έχει ξεκινήσει τα μέλη της Οικολογικής Κίνησης Θεσσαλονίκης.

H αντιπολιτευόμενη παράταξη εκφράζει φόβους ότι θα συμβεί το ίδιο όπως και στις φτελιές, λόγω μονοκαλλιέργειας, μιας τα νέα δέντρα που επιλέχτηκαν να φυτευτούν, οι μελικουκιές, είναι και αυτές ευαίσθητες σε μύκητες και σε σκαθάρια των φλοιών των δένδρων.

Η ανακοίνωση του "Μένουμε Θεσσαλονίκη":

"Οι φτελιές στις οδούς Τσιμισκή και Σβώλου απειλούνται σοβαρά από ένα έντομο που κατατρώγει τα φύλλα τους και μερικά δέντρα καταλήγουν ακόμα και να ξεραίνονται.

Πώς γίνεται αυτό;

Το σκαθάρι Xanthogaleruca (Galerucella) luteola, γνωστό ως σκαθάρι φύλλων φτελιών, τρέφεται με τα φύλλα του δέντρου, αφήνοντας μόνο τα νεύρα του φύλλου. Η επαναλαμβανόμενη βαριά προσβολή δεν σκοτώνει το δέντρο εντελώς, αλλά το αποδυναμώνει, καθιστώντας το ευάλωτο σε ασθένειες. Τ’ αδυνατισμένα κλαδιά προσβάλλονται από άλλα σκαθάρια, τα σκαθάρια του φλοιού της φτελιάς, και το δένδρο πλέον νεκρώνεται.

Να μην ξανακάνουμε το ίδιο λάθος με τα δέντρα της Τσιμισκή και της Σβώλου. Γιατί τα δένδρα είναι σε σειρά το ένα δίπλα στο άλλο και τα σκαθάρια ή οι κάμπιες τους μπορούν και μετακινούνται και τα προσβάλλουν.

Ποια λύση έχει επιλεγεί;

Ορισμένοι βέβαια μαγαζάτορες καραδοκούν και περίμεναν το ξερίζωμα των ξερών δένδρων, για να φαίνονται καλύτερα οι βιτρίνες τους. Ευτυχώς, η διάθεση όλων των Θεσσαλονικέων είναι να παραμείνουν αυτές οι μακρόστενες φυλλοβόλες δεντροστοιχίες.

Ο δήμος αποφάσισε να φυτευτούν άλλα είδη δένδρων στην θέση των φτελιών. Επέλεξε να φυτέψει στο σύνολο των θέσεων τους ένα συγγενικό είδος, ιθαγενές και αρκετά κοινό στην Ελλάδα, τις μελικουκιές (Celtis australis – κέλτις η νότια). Φαίνεται ότι δεν γνωρίζουν το ελληνικό όνομα και τα λένε Κελτίδες. Μήπως όμως συμβεί το ίδιο λόγω μονοκαλλιέργειας; Οι μελικουκιές έχουν επιδείξει καλή ανθεκτικότητα σε όσες δεντροστοιχίες έχουν χρησιμοποιηθεί μέχρι σήμερα, αλλά είναι και αυτές ευαίσθητες σε μύκητες και σε σκαθάρια των φλοιών των δένδρων.

Η πρότασή μας:

Ένας γενικός κανόνας στα οικοσυστήματα, στις καλλιέργειες και σε κάθε τύπο βλάστησης είναι ότι: «η ποικιλία αυξάνει την σταθερότητα και μειώνει την εξάπλωση ασθενειών και παρασίτων. Αντιθέτως σε περιπτώσεις μονοκαλλιέργειας εφόσον εμφανιστεί βιοτικός εχθρός, οδηγεί σε ραγδαία και καθολική εξάπλωσή του».

Για τον λόγο, αυτό προτείνουμε να φυτευτούν ενδιάμεσα στις μελικουκιές και άλλα είδη δένδρων. Ενδεικτικά είδη ικανά ν’ ανταποκριθούν και να διαμορφώσουν αντίστοιχες συνθήκες όπως η φτελιά είναι: Ιπποκαστανιά, Φλαμουριά, Σφενδάμι πλατανοειδές, Σφενδάμι ψευδοπλάτανος, Φράξος στενόφυλλος. Είναι όλα δένδρα φυλλοβόλα και σχετικά ανθεκτικά, τα οποία μπορούν να διαμορφώσουν δροσερή στοά δένδρων το καλοκαίρι, ενώ αφήνουν τον ήλιο να εισέλθει το χειμώνα.

Παράλληλα, όπου μπορούν να σωθούν οι φτελιές, θα πρέπει να γίνει κάθε προσπάθεια.

Αν και είναι μάλλον δύσκολο να βρεθούν στην εγχώρια αγορά όλα τα είδη αυτά, μπορεί ο δήμος να παραγγείλει από τώρα σε φυτώρια για να έχουν έτοιμα φυτά σε δύο χρόνια. Άλλωστε, η αποκατάσταση και η συντήρηση των δενδροστοιχιών δεν πρέπει να είναι ένα έργο αλλά μια μακροχρόνια και προσεκτική δράση του τμήματος Πρασίνου του Δήμου".