ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Με την αφορμή της Ημέρας Μνήμης και Πένθους: Η φρίκη του πολέμου και το μεγαλείο της Νίκης

Άρθρο του Βλαντίμιρ Μαϊστρένκο, Γενικού Προξένου της Ρωσικής Ομοσπονδίας στη Θεσσαλονίκη

 22/06/2021 11:23

Με την αφορμή της Ημέρας Μνήμης και Πένθους: Η φρίκη του πολέμου και το μεγαλείο της Νίκης
Καμία κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να αντισταθεί απέναντι στις φρικτές πληγές που προκάλεσε ο Χίτλερ στην Ρωσία.


Ωστόσο η Σοβιετική Ρωσία όχι απλώς άντεξε και κατάφερε να ορθοποδήσει από αυτές τις πληγές, αλλά και ανταπέδωσε στον γερμανικό στρατό με τέτοιου είδους πλήγμα που κανένας άλλος στρατός στον κόσμο δεν θα μπορούσε.

Ουίνστον Τσώρτσιλ

Στις 22 Ιουνίου του 2021 συμπληρώνονται 80 χρόνια από την ύπουλη επίθεση της ναζιστικής Γερμανίας στη Σοβιετική Ένωση και την έναρξη του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου του 1941-1945. Αυτή η ημέρα κυρώθηκε στη Ρωσία ως Ημέρα Μνήμης και Πένθους. 27 εκατομμύρια ζωές που θυσιάστηκαν στο βωμό της Νίκης αποτελούν απόδειξη της αφοσίωσης του λαού μας στον αγώνα για την ελευθερία, αλλά και για την ίδια την ύπαρξή του. Σύμφωνα με το ναζιστικό «Γενικό Σχέδιο Ανατολή», εμποτισμένο με τις ιδέες της μισανθρωπίας και της ανωτερότητας μιας φυλής έναντι άλλων, ο πληθυσμός της χώρας μας προοριζόταν για υποδούλωση και εξόντωση.

Οι προσπάθειες που γίνονται τώρα λόγω της πολιτικής συγκυρίας να αναθεωρηθεί η ιστορία, να εξομοιωθεί ο ρόλος της αμυντικής ΕΣΣΔ και της επιθετικής φασιστικής Γερμανίας είναι αντιιστορικές και καταδικαστέες. Για να κατανοήσουμε την ιστορική αλήθεια, αρκεί να απευθυνθούμε στα αρχεία εκείνης της εποχής. Η διπλωματία μας υποστήριξε συνεχώς και επίμονα την αντίσταση στην φασιστική επιθετικότητα μέχρι την άνοιξη του 1939. Η υπογραφή του Σοβιετικού-Γερμανικού συμφώνου μη επίθεσης ήταν μια φυσική αντίδραση της ηγεσίας της ΕΣΣΔ στην επιθυμία των δυτικών δυνάμεων να στρέψουν τις επεκτατικές βλέψεις του Χίτλερ προς ανατολάς. Το Σύμφωνο Μολότωφ – Ρίμπεντροπ υπήρξε το τελευταίο στην σειρά συμφωνιών μεταξύ των ευρωπαϊκών πρωτευουσών και του Βερολίνου. Ο γνωστός Βρετανός πολιτικός Ντέιβιντ Λόιντ Τζορτζ υπογράμμισε: «...Θα ήταν έγκλημα να βάλουμε στην ίδια ζυγαριά την προέλαση των Ρώσων με την γερμανική προέλαση».

Το σχέδιο επίθεσης εναντίον της ΕΣΣΔ με την κωδική ονομασία «Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα», που εγκρίθηκε από τον Χίτλερ στις 18 Δεκεμβρίου του 1940, προέβλεπε το μπλίτζκριγκ και τη συντριπτική ήττα του Κόκκινου Στρατού σε λίγους μήνες. Ωστόσο, ο «αστραπιαίος πόλεμος» ματαιώθηκε ήδη στη θερινή εκστρατεία του 1941, παρόλο που οι δυνάμεις δεν ήταν ίδιες, καθώς ο Κόκκινος Στρατός βρισκόταν σε εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες. Η ΕΣΣΔ έγινε το πρώτο κράτος που κατάφερε να σταματήσει και να αντιστρέψει την επέκταση του Χίτλερ.

Η ορμή της φασιστικής στρατιωτικής μηχανής συγκρατήθηκε στις θρυλικές μάχες της Μόσχας, του Λένινγκραντ, του Σμόλενσκ, του Κούρσκ. Η ηρωική άμυνα της Σεβαστούπολης απέτρεψε το σχέδιο της ταχείας κατάληψης της Κριμαίας. Η νίκη στη Μάχη του Στάλινγκραντ στις 2 Φεβρουαρίου του 1943 σηματοδότησε ένα ριζικό σημείο καμπής κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, αναγκάζοντας τα στρατεύματα εισβολής να υποχωρήσουν.

Είναι άδικο να βλέπει κανείς τις εχθροπραξίες στο σοβιετικό-γερμανικό μέτωπο μόνο ως ένα από τα επεισόδια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Με τη γερμανική επίθεση στην ΕΣΣΔ, ο πόλεμος απέκτησε έναν εξαιρετικά άγριο και πραγματικά παγκόσμιο χαρακτήρα. Η απόβαση των συμμάχων στη Νορμανδία έπαιξε καταλυτικό ρόλο, αλλά το μέγεθος των ενόπλων δυνάμεων και από τις δύο πλευρές, η κλίμακα των στρατηγικών επιχειρήσεων και η επιβλητικότητα των μαχών, ο αριθμός των απωλειών αποδεικνύουν πειστικά ότι η έκβαση του πολέμου αποφασίστηκε στον ανατολικό μέτωπο.

Όλοι οι λαοί της ΕΣΣΔ συνεισέφεραν στην κοινή νίκη – με το θάρρος, τον ηρωισμό, την ενότητα, την αλληλοβοήθεια στο μέτωπο και τα μετόπισθεν, χωρίς τα οποία θα ήταν αδύνατο να καταπνίξουμε και να συντρίψουμε τον εχθρό, ήτοι να χτυπήσουμε τον Ναζισμό στην ρίζα του.

Η προϋπόθεση για τον νικηφόρο πόλεμο δημιουργήθηκε από το γεγονός ότι η έναρξη της «Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα», ο Χίτλερ αναγκάστηκε να αναστέλλει λόγω της ισχυρής απόρριψης που έλαβαν τα ιταλικά-γερμανικά στρατεύματα από την Ελλάδα. Ένα τολμηρό «ΟΧΙ» σε απάντηση στο τελεσίγραφο των φασιστών απέδειξε την προθυμία του ελληνικού λαού, όπως το 1821, να παλεύει με γενναιότητα για την ελευθερία και την ανεξαρτησία του. Οι ηρωικοί υπερασπιστές του οχυρού Ρούπελ στα βόρεια σύνορα της χώρας κέρδισαν την αιώνια δόξα.

Στο κίνημα της Εθνικής Αντίστασης στην Ελλάδα συμμετείχαν ενεργά και οι Σοβιετικοί μαχητές. Πολλοί από αυτούς έχασαν τη ζωή τους σε μάχες ενάντια στους εισβολείς. Οι τάφοι των στρατιωτών μας είναι διασκορπισμένοι σε όλη την ελληνική επικράτεια, όπως λόγου χάριν στη Θεσσαλονίκη στα συμμαχικά κοιμητήρια «Ζέιτενλικ», στο Μεσόβουνο της Εορδαίας, στην Κάτω Κορυφή της Πέλλας.

Η Ελλάδα, όπως και η χώρα μας, υπέστη τεράστιες απώλειες του άμαχου πληθυσμού: τα αιματηρά εγκλήματα του ναζιστικού καθεστώτος στη Δράμα, στον Χορτιάτη, στο Δοξάτο, καθώς και σε εκατοντάδες άλλα ελληνικά χωριά, θα παραμείνουν για πάντα στις τραγικές σελίδες της ιστορίας.

Ο κοινός αγώνας των λαών του αντιχιτλερικού συνασπισμού ολοκληρώθηκε με την πανηγυρική ανύψωση της Σημαίας της Νίκης στο Ράιχσταγκ τον Μάιο του 1945 και την εγκαθίδρυση της ειρήνης για πολλές δεκαετίες. Η διατήρηση της μνήμης του ηρωικού κατορθώματος της γενιάς των νικητών είναι κοινή ευθύνη μας. Είμαστε ευγνώμονες στις ελληνικές αρχές για τον αμεταποίητο σεβασμό στους πεσόντες στα πεδία των μαχών και την διαφύλαξη των τάφων και των μνημείων τους.

Οι προσπάθειες παραποίησης και επανεγγραφής της ιστορικής αλήθειας πλήττουν τα ίδια τα θεμέλια της μεταπολεμικής παγκόσμιας τάξης. Το σύστημα διεθνών σχέσεων Γιάλτα-Πότσνταμ που δημιουργήθηκε ως αποτέλεσμα του πολέμου, στον πυρήνα του οποίου είναι ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών, εξασφάλιζε την επίλυση σημαντικών διαφορών βάσει αμοιβαία αποδεκτών πολιτικών και διπλωματικών αρχών. Είναι καθήκον μας να αποτρέψουμε μία τέτοια πολεμική σύγκρουση στο μέλλον για χάρη της σταθερότητας και της ασφάλειας στον πλανήτη, για την ευημερία και την ευτυχία των νέων γενεών.

Καμία κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να αντισταθεί απέναντι στις φρικτές πληγές που προκάλεσε ο Χίτλερ στην Ρωσία.


Ωστόσο η Σοβιετική Ρωσία όχι απλώς άντεξε και κατάφερε να ορθοποδήσει από αυτές τις πληγές, αλλά και ανταπέδωσε στον γερμανικό στρατό με τέτοιου είδους πλήγμα που κανένας άλλος στρατός στον κόσμο δεν θα μπορούσε.

Ουίνστον Τσώρτσιλ

Στις 22 Ιουνίου του 2021 συμπληρώνονται 80 χρόνια από την ύπουλη επίθεση της ναζιστικής Γερμανίας στη Σοβιετική Ένωση και την έναρξη του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου του 1941-1945. Αυτή η ημέρα κυρώθηκε στη Ρωσία ως Ημέρα Μνήμης και Πένθους. 27 εκατομμύρια ζωές που θυσιάστηκαν στο βωμό της Νίκης αποτελούν απόδειξη της αφοσίωσης του λαού μας στον αγώνα για την ελευθερία, αλλά και για την ίδια την ύπαρξή του. Σύμφωνα με το ναζιστικό «Γενικό Σχέδιο Ανατολή», εμποτισμένο με τις ιδέες της μισανθρωπίας και της ανωτερότητας μιας φυλής έναντι άλλων, ο πληθυσμός της χώρας μας προοριζόταν για υποδούλωση και εξόντωση.

Οι προσπάθειες που γίνονται τώρα λόγω της πολιτικής συγκυρίας να αναθεωρηθεί η ιστορία, να εξομοιωθεί ο ρόλος της αμυντικής ΕΣΣΔ και της επιθετικής φασιστικής Γερμανίας είναι αντιιστορικές και καταδικαστέες. Για να κατανοήσουμε την ιστορική αλήθεια, αρκεί να απευθυνθούμε στα αρχεία εκείνης της εποχής. Η διπλωματία μας υποστήριξε συνεχώς και επίμονα την αντίσταση στην φασιστική επιθετικότητα μέχρι την άνοιξη του 1939. Η υπογραφή του Σοβιετικού-Γερμανικού συμφώνου μη επίθεσης ήταν μια φυσική αντίδραση της ηγεσίας της ΕΣΣΔ στην επιθυμία των δυτικών δυνάμεων να στρέψουν τις επεκτατικές βλέψεις του Χίτλερ προς ανατολάς. Το Σύμφωνο Μολότωφ – Ρίμπεντροπ υπήρξε το τελευταίο στην σειρά συμφωνιών μεταξύ των ευρωπαϊκών πρωτευουσών και του Βερολίνου. Ο γνωστός Βρετανός πολιτικός Ντέιβιντ Λόιντ Τζορτζ υπογράμμισε: «...Θα ήταν έγκλημα να βάλουμε στην ίδια ζυγαριά την προέλαση των Ρώσων με την γερμανική προέλαση».

Το σχέδιο επίθεσης εναντίον της ΕΣΣΔ με την κωδική ονομασία «Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα», που εγκρίθηκε από τον Χίτλερ στις 18 Δεκεμβρίου του 1940, προέβλεπε το μπλίτζκριγκ και τη συντριπτική ήττα του Κόκκινου Στρατού σε λίγους μήνες. Ωστόσο, ο «αστραπιαίος πόλεμος» ματαιώθηκε ήδη στη θερινή εκστρατεία του 1941, παρόλο που οι δυνάμεις δεν ήταν ίδιες, καθώς ο Κόκκινος Στρατός βρισκόταν σε εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες. Η ΕΣΣΔ έγινε το πρώτο κράτος που κατάφερε να σταματήσει και να αντιστρέψει την επέκταση του Χίτλερ.

Η ορμή της φασιστικής στρατιωτικής μηχανής συγκρατήθηκε στις θρυλικές μάχες της Μόσχας, του Λένινγκραντ, του Σμόλενσκ, του Κούρσκ. Η ηρωική άμυνα της Σεβαστούπολης απέτρεψε το σχέδιο της ταχείας κατάληψης της Κριμαίας. Η νίκη στη Μάχη του Στάλινγκραντ στις 2 Φεβρουαρίου του 1943 σηματοδότησε ένα ριζικό σημείο καμπής κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, αναγκάζοντας τα στρατεύματα εισβολής να υποχωρήσουν.

Είναι άδικο να βλέπει κανείς τις εχθροπραξίες στο σοβιετικό-γερμανικό μέτωπο μόνο ως ένα από τα επεισόδια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Με τη γερμανική επίθεση στην ΕΣΣΔ, ο πόλεμος απέκτησε έναν εξαιρετικά άγριο και πραγματικά παγκόσμιο χαρακτήρα. Η απόβαση των συμμάχων στη Νορμανδία έπαιξε καταλυτικό ρόλο, αλλά το μέγεθος των ενόπλων δυνάμεων και από τις δύο πλευρές, η κλίμακα των στρατηγικών επιχειρήσεων και η επιβλητικότητα των μαχών, ο αριθμός των απωλειών αποδεικνύουν πειστικά ότι η έκβαση του πολέμου αποφασίστηκε στον ανατολικό μέτωπο.

Όλοι οι λαοί της ΕΣΣΔ συνεισέφεραν στην κοινή νίκη – με το θάρρος, τον ηρωισμό, την ενότητα, την αλληλοβοήθεια στο μέτωπο και τα μετόπισθεν, χωρίς τα οποία θα ήταν αδύνατο να καταπνίξουμε και να συντρίψουμε τον εχθρό, ήτοι να χτυπήσουμε τον Ναζισμό στην ρίζα του.

Η προϋπόθεση για τον νικηφόρο πόλεμο δημιουργήθηκε από το γεγονός ότι η έναρξη της «Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα», ο Χίτλερ αναγκάστηκε να αναστέλλει λόγω της ισχυρής απόρριψης που έλαβαν τα ιταλικά-γερμανικά στρατεύματα από την Ελλάδα. Ένα τολμηρό «ΟΧΙ» σε απάντηση στο τελεσίγραφο των φασιστών απέδειξε την προθυμία του ελληνικού λαού, όπως το 1821, να παλεύει με γενναιότητα για την ελευθερία και την ανεξαρτησία του. Οι ηρωικοί υπερασπιστές του οχυρού Ρούπελ στα βόρεια σύνορα της χώρας κέρδισαν την αιώνια δόξα.

Στο κίνημα της Εθνικής Αντίστασης στην Ελλάδα συμμετείχαν ενεργά και οι Σοβιετικοί μαχητές. Πολλοί από αυτούς έχασαν τη ζωή τους σε μάχες ενάντια στους εισβολείς. Οι τάφοι των στρατιωτών μας είναι διασκορπισμένοι σε όλη την ελληνική επικράτεια, όπως λόγου χάριν στη Θεσσαλονίκη στα συμμαχικά κοιμητήρια «Ζέιτενλικ», στο Μεσόβουνο της Εορδαίας, στην Κάτω Κορυφή της Πέλλας.

Η Ελλάδα, όπως και η χώρα μας, υπέστη τεράστιες απώλειες του άμαχου πληθυσμού: τα αιματηρά εγκλήματα του ναζιστικού καθεστώτος στη Δράμα, στον Χορτιάτη, στο Δοξάτο, καθώς και σε εκατοντάδες άλλα ελληνικά χωριά, θα παραμείνουν για πάντα στις τραγικές σελίδες της ιστορίας.

Ο κοινός αγώνας των λαών του αντιχιτλερικού συνασπισμού ολοκληρώθηκε με την πανηγυρική ανύψωση της Σημαίας της Νίκης στο Ράιχσταγκ τον Μάιο του 1945 και την εγκαθίδρυση της ειρήνης για πολλές δεκαετίες. Η διατήρηση της μνήμης του ηρωικού κατορθώματος της γενιάς των νικητών είναι κοινή ευθύνη μας. Είμαστε ευγνώμονες στις ελληνικές αρχές για τον αμεταποίητο σεβασμό στους πεσόντες στα πεδία των μαχών και την διαφύλαξη των τάφων και των μνημείων τους.

Οι προσπάθειες παραποίησης και επανεγγραφής της ιστορικής αλήθειας πλήττουν τα ίδια τα θεμέλια της μεταπολεμικής παγκόσμιας τάξης. Το σύστημα διεθνών σχέσεων Γιάλτα-Πότσνταμ που δημιουργήθηκε ως αποτέλεσμα του πολέμου, στον πυρήνα του οποίου είναι ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών, εξασφάλιζε την επίλυση σημαντικών διαφορών βάσει αμοιβαία αποδεκτών πολιτικών και διπλωματικών αρχών. Είναι καθήκον μας να αποτρέψουμε μία τέτοια πολεμική σύγκρουση στο μέλλον για χάρη της σταθερότητας και της ασφάλειας στον πλανήτη, για την ευημερία και την ευτυχία των νέων γενεών.

ΣΧΟΛΙΑ

Επιλέξτε Κατηγορία