ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Μαρία Κηλαηδόνη: Ο Λουκιανός είναι στη ζωή μας μέσα από το έργο του

Με αφορμή τη συναυλία αφιέρωμα στον πατέρα της μιλά στη «ΜτΚ» για το αδημοσίευτο αρχείο του μεγάλου τραγουδοποιού και την ενασχόλησή της με το τραγούδι

 26/07/2021 21:00

Μαρία Κηλαηδόνη: Ο Λουκιανός είναι στη ζωή μας μέσα από το έργο του

Βιολέτα Φωτιάδη

Ένα ταξίδι στα «καλύτερά μας χρόνια» ετοιμάζει η Μαρία Κηλαηδόνη με μία συναυλία αφιέρωμα στον πατέρα της και το έργο του. Με τη συνοδεία του Μανώλη Φάμελλου, των μουσικών αλλά και αδημοσίευτου υλικού από το προσωπικό αρχείο του «φτωχού και μόνου κάου - μπόυ», η Μαρία πλάθει ένα οπτικοακουστικό θέαμα με πρωταγωνιστή τον ίδιο τον Λουκιανό.

«Θα είναι ένα θέαμα, με αδημοσίευτα βίντεο και φωτογραφίες από το αρχείο του Λουκιανού που θα συνοδεύουν εμένα, τον Μανώλη Φάμελλο και τους μουσικούς μας. Είναι κάτι τρυφερό, χαρούμενο και ταυτόχρονα νοσταλγικό. Προσπαθήσαμε να είναι παρών κατά κάποιο τρόπο και ο Λουκιανός και νομίζω το νιώθει αυτό όποιος βρεθεί στη συναυλία. Περιλαμβάνονται βίντεο από συναυλίες και ζωντανές εμφανίσεις του στο Λυκαβηττό, τη Βουλιαγμένη, κάποια μοντάζ που είχε κάνει ο ίδιος ο Λουκιανός με τα θερινά σινεμά και πολλές φωτογραφίες που είναι πολύ προσωπικές και δεν έχουν εμφανιστεί κάπου μέχρι στιγμής», εξηγεί η Μαρία.

Ο ύμνος της καραντίνας

Επίκαιρος ακόμα και εν απουσία του, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης έχει καταφέρει να αφήσει ένα τόσο ισχυρό αποτύπωμα στον χώρο του ελληνικού τραγουδιού με τις δημιουργίες του να μπορούν να μας συντροφεύσουν ακόμα και σήμερα. Στο πρώτο lockdown του Μαρτίου του 2020 μάλιστα και ενώ το «μένουμε σπίτι» μάς παρότρυνε να προστατευθούμε, ο Λουκιανός ήταν και πάλι εδώ και το θα «Κάτσω σπίτι», 34 χρόνια μετά τη «γέννησή» του, έγινε ο ύμνος της καραντίνας με τη μελωδία του να πλημμυρίζει το μυαλό μας και να μας υπενθυμίζει ότι συνεχίζουμε να ζούμε ακούγοντας μουσική.

Με τη βοήθεια των καλλιτεχνών που συμμετείχαν, μεταξύ των οποίων ήταν η Μαρίζα Ρίζου, ο Πάνος Μουζουράκης, ο Νίκος Πορτοκάλογλου, ο Μίλτος Πασχαλίδης και η Βιολέτα Ίκαρη, το τραγούδι επανακυκλοφόρησε στο single «Θα Κάτσω Σπίτι 2020» με σκοπό τα έσοδα να διατεθούν στο υπουργείο Υγείας για την αγορά νοσηλευτικού υλικού στο πλαίσιο της μάχης κατά του κορονοϊού.

«Αυτό που κατάφερε ο Λουκιανός είναι μαγικό. Κάποια τραγούδια του δημιουργήθηκαν πάνω από 40 χρόνια πριν και παρόλα αυτά παραμένουν αγαπημένες προτιμήσεις μέχρι σήμερα. Αυτό σημαίνει όμως και ‘καλό τραγούδι’ κατά τη γνώμη μου, όταν δεν παύει να ακούγεται το τραγούδι και παραμένει φρέσκο παρά την ηλικία του. Το φοβερό είναι ότι γνωρίζω πλέον θαυμαστές τρίτης γενιάς του Λουκιανού. Εγγόνια δηλαδή των συνομήλικων θαυμαστών του που αγαπούν και ακούνε τα τραγούδια του σαν να βγήκαν τώρα. Το χιούμορ του, οι στίχοι και οι μελωδίες είναι διαχρονικά», τονίζει η Μαρία.

Η ενασχόληση με τη μουσική και η «οντισιόν» με την «Παναγιωταρά»

Ενώ πολλοί θα έλεγαν πως η ενασχόληση με τη μουσική ίσως να ήταν και μονόδρομος για τη Μαρία, εκείνη εξηγεί πως ειδικά τα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής της ζωής προσπάθησε να αντισταθεί στη «σειρήνα» της μουσικής και του καλλιτεχνικού κόσμου. Ωστόσο, η φλόγα της δημιουργίας και της τέχνης σιγόκαιγε μέσα της μέχρι που «έκαψε» όλες τις αμφιβολίες της και έτσι ήρθε η «οντισιόν» στον πατέρα της με το τραγούδι «Μια μέρα μιας Μαίρης» για να της δώσει το κουράγιο που χρειαζόταν και ανοίξει τα φτερά της.

«Σπούδασα κοινωνική λειτουργός και άσκησα το επάγγελμα για κάποια χρόνια αλλά μέσα μου υπήρχε πάντα η επιθυμία για το τραγούδι. Ευτυχώς το τόλμησα γιατί αν από φόβο ή ντροπή κάποιος δεν κάνει αυτό που αγαπάει θα του μείνει μέσα στην ψυχή του σε όλη του τη ζωή. Όταν είπα στον πατέρα μου ότι θέλω να ασχοληθώ με το τραγούδι του ζήτησα να με ακούσει και το ήθελε και ο ίδιος για να βεβαιωθεί ότι είμαι καλή σε αυτό και να μην εκτεθώ. Με άκουσε πολύ λίγο, του τραγούδησα μία-δύο στροφές από την «Παναγιωταρά» και μου είπε «είσαι μια χαρά, πήγαινε Μαράκι». Ήταν πολύ διακριτικός σαν άνθρωπος και έτσι στάθηκε δίπλα μου και στα πρώτα μου βήματα.

O λόγος που προσπάθησα να αντισταθώ ήταν η μεγάλη έκθεση του επαγγέλματος και εγώ είμαι αρκετά εσωστρεφής σαν άνθρωπος. Επίσης σε όλη μου τη ζωή θα είμαι η κόρη του Λουκιανού και της Άννας και φοβάται κανείς τη σύγκριση. Μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι αυτό δεν είναι αρκετός λόγος για να μην τολμήσω. Ευτυχώς ο κόσμος που με ακούει, με βλέπει σαν ξεχωριστό άνθρωπο και καλλιτέχνη, σίγουρα με τις επιρροές του Λουκιανού και τη μεγάλη αγάπη που του έχω αλλά τραβώντας όμως και τη δική μου πορεία. Πολλές φορές μου λένε ότι τα τραγούδια που έχω γράψει θυμίζουν τον Λουκιανό και για μένα αυτό είναι αυτονόητο. Δεν θα μπορούσα να μην έχω επιρροές από αυτόν εκτός αν έκανα κάτι εντελώς διαφορετικό. Εδώ έχει επηρεάσει άλλους ανθρώπους, πόσο μάλλον την οικογένειά του.»

Ο συγκινητικός αποχαιρετισμός στον πατέρα της και τα σχέδια για το μέλλον

Ένα χρόνο μετά την απώλεια του πατέρα της η Μαρία θα γράψει το «λ», ένα τραγούδι που μοιάζει με νανούρισμα, με προσευχή και ξεχειλίζει συναίσθημα.

«Το ‘λ’ το έγραψα ένα χρόνο μετά που έφυγε ο Λουκιανός και το έκανα γιατί σε εκείνη τη φάση ήθελα να εκφράσω κάτι που είχα μέσα μου και δεν πίστευα ότι θα μπορούσε να μπει σε κάποιο δίσκο πόσο μάλλον να παιχτεί ζωντανά αλλά τώρα που ξεκινάω να το παίζω και στις ζωντανές συναυλίες βλέπω ότι ο κόσμος το ακούει με ευλάβεια σαν να ακούγεται μία προσευχή», λέει η ίδια και συμπληρώνει πως «όσο περνάει ο χρόνος γίνεται όλο και λιγότερο επώδυνο το να έρχομαι σε επαφή με το έργο του και καταλαβαίνω ότι τελικά μας κάνει καλό. Στην αρχή απέφευγα να έρχομαι σε επαφή με τα πράγματα και τη μουσική του αλλά μέσα από τα παιδιά μου ξεκίνησα ξανά και βλέπω ότι μας βοηθάει γιατί μπαίνει ξανά ο Λουκιανός στη ζωή μας».

Μελλοντικά η οικογένεια Κηλαηδόνη σχεδιάζει πολλά πράγματα αναφορικά με τον Λουκιανό. Ανάμεσα σε αυτά βρίσκεται και ένα site που θα περιλαμβάνει όλο το έργο του τραγουδοποιού που λάτρεψε η Ελλάδα.

«Κάτι που χτίζουμε σταδιακά είναι ένα μεγάλο site στο οποίο συγκεντρώνουμε όλη τη δουλειά του Λουκιανού και την προσωπική του πορεία. Ο Λουκιανός ήταν πολύ τακτικός και κρατούσε αρχείο για τη δουλειά του. Αρκετά χρόνια μάλιστα πριν φύγει το ψηφιοποίησε ο ίδιος με τη βοηθό του. Το ωραίο λοιπόν είναι πως αυτό που θα βγει στο site είναι φτιαγμένο από τον ίδιο. Εμείς απλώς θα το ανεβάσουμε στο διαδίκτυο. Ελπίζουμε μέχρι το τέλος του 2021 να έχει ολοκληρωθεί και να μπορέσουμε να το παρουσιάσουμε. Παράλληλα σκεφτόμαστε να κάνουμε και άλλα θεάματα ή κάποια ντοκιμαντέρ», καταλήγει η Μαρία.

Info

H συναυλία αφιέρωμα στον Λουκιανό Κηλαηδόνη με τίτλο «Τα καλύτερά μας χρόνια» θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο του 2ου Φεστιβάλ Καλοκαιριού, την Τρίτη 27 Ιουλίου, στο Θέατρο Κήπου.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 25 Ιουλίου 2021

Ένα ταξίδι στα «καλύτερά μας χρόνια» ετοιμάζει η Μαρία Κηλαηδόνη με μία συναυλία αφιέρωμα στον πατέρα της και το έργο του. Με τη συνοδεία του Μανώλη Φάμελλου, των μουσικών αλλά και αδημοσίευτου υλικού από το προσωπικό αρχείο του «φτωχού και μόνου κάου - μπόυ», η Μαρία πλάθει ένα οπτικοακουστικό θέαμα με πρωταγωνιστή τον ίδιο τον Λουκιανό.

«Θα είναι ένα θέαμα, με αδημοσίευτα βίντεο και φωτογραφίες από το αρχείο του Λουκιανού που θα συνοδεύουν εμένα, τον Μανώλη Φάμελλο και τους μουσικούς μας. Είναι κάτι τρυφερό, χαρούμενο και ταυτόχρονα νοσταλγικό. Προσπαθήσαμε να είναι παρών κατά κάποιο τρόπο και ο Λουκιανός και νομίζω το νιώθει αυτό όποιος βρεθεί στη συναυλία. Περιλαμβάνονται βίντεο από συναυλίες και ζωντανές εμφανίσεις του στο Λυκαβηττό, τη Βουλιαγμένη, κάποια μοντάζ που είχε κάνει ο ίδιος ο Λουκιανός με τα θερινά σινεμά και πολλές φωτογραφίες που είναι πολύ προσωπικές και δεν έχουν εμφανιστεί κάπου μέχρι στιγμής», εξηγεί η Μαρία.

Ο ύμνος της καραντίνας

Επίκαιρος ακόμα και εν απουσία του, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης έχει καταφέρει να αφήσει ένα τόσο ισχυρό αποτύπωμα στον χώρο του ελληνικού τραγουδιού με τις δημιουργίες του να μπορούν να μας συντροφεύσουν ακόμα και σήμερα. Στο πρώτο lockdown του Μαρτίου του 2020 μάλιστα και ενώ το «μένουμε σπίτι» μάς παρότρυνε να προστατευθούμε, ο Λουκιανός ήταν και πάλι εδώ και το θα «Κάτσω σπίτι», 34 χρόνια μετά τη «γέννησή» του, έγινε ο ύμνος της καραντίνας με τη μελωδία του να πλημμυρίζει το μυαλό μας και να μας υπενθυμίζει ότι συνεχίζουμε να ζούμε ακούγοντας μουσική.

Με τη βοήθεια των καλλιτεχνών που συμμετείχαν, μεταξύ των οποίων ήταν η Μαρίζα Ρίζου, ο Πάνος Μουζουράκης, ο Νίκος Πορτοκάλογλου, ο Μίλτος Πασχαλίδης και η Βιολέτα Ίκαρη, το τραγούδι επανακυκλοφόρησε στο single «Θα Κάτσω Σπίτι 2020» με σκοπό τα έσοδα να διατεθούν στο υπουργείο Υγείας για την αγορά νοσηλευτικού υλικού στο πλαίσιο της μάχης κατά του κορονοϊού.

«Αυτό που κατάφερε ο Λουκιανός είναι μαγικό. Κάποια τραγούδια του δημιουργήθηκαν πάνω από 40 χρόνια πριν και παρόλα αυτά παραμένουν αγαπημένες προτιμήσεις μέχρι σήμερα. Αυτό σημαίνει όμως και ‘καλό τραγούδι’ κατά τη γνώμη μου, όταν δεν παύει να ακούγεται το τραγούδι και παραμένει φρέσκο παρά την ηλικία του. Το φοβερό είναι ότι γνωρίζω πλέον θαυμαστές τρίτης γενιάς του Λουκιανού. Εγγόνια δηλαδή των συνομήλικων θαυμαστών του που αγαπούν και ακούνε τα τραγούδια του σαν να βγήκαν τώρα. Το χιούμορ του, οι στίχοι και οι μελωδίες είναι διαχρονικά», τονίζει η Μαρία.

Η ενασχόληση με τη μουσική και η «οντισιόν» με την «Παναγιωταρά»

Ενώ πολλοί θα έλεγαν πως η ενασχόληση με τη μουσική ίσως να ήταν και μονόδρομος για τη Μαρία, εκείνη εξηγεί πως ειδικά τα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής της ζωής προσπάθησε να αντισταθεί στη «σειρήνα» της μουσικής και του καλλιτεχνικού κόσμου. Ωστόσο, η φλόγα της δημιουργίας και της τέχνης σιγόκαιγε μέσα της μέχρι που «έκαψε» όλες τις αμφιβολίες της και έτσι ήρθε η «οντισιόν» στον πατέρα της με το τραγούδι «Μια μέρα μιας Μαίρης» για να της δώσει το κουράγιο που χρειαζόταν και ανοίξει τα φτερά της.

«Σπούδασα κοινωνική λειτουργός και άσκησα το επάγγελμα για κάποια χρόνια αλλά μέσα μου υπήρχε πάντα η επιθυμία για το τραγούδι. Ευτυχώς το τόλμησα γιατί αν από φόβο ή ντροπή κάποιος δεν κάνει αυτό που αγαπάει θα του μείνει μέσα στην ψυχή του σε όλη του τη ζωή. Όταν είπα στον πατέρα μου ότι θέλω να ασχοληθώ με το τραγούδι του ζήτησα να με ακούσει και το ήθελε και ο ίδιος για να βεβαιωθεί ότι είμαι καλή σε αυτό και να μην εκτεθώ. Με άκουσε πολύ λίγο, του τραγούδησα μία-δύο στροφές από την «Παναγιωταρά» και μου είπε «είσαι μια χαρά, πήγαινε Μαράκι». Ήταν πολύ διακριτικός σαν άνθρωπος και έτσι στάθηκε δίπλα μου και στα πρώτα μου βήματα.

O λόγος που προσπάθησα να αντισταθώ ήταν η μεγάλη έκθεση του επαγγέλματος και εγώ είμαι αρκετά εσωστρεφής σαν άνθρωπος. Επίσης σε όλη μου τη ζωή θα είμαι η κόρη του Λουκιανού και της Άννας και φοβάται κανείς τη σύγκριση. Μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι αυτό δεν είναι αρκετός λόγος για να μην τολμήσω. Ευτυχώς ο κόσμος που με ακούει, με βλέπει σαν ξεχωριστό άνθρωπο και καλλιτέχνη, σίγουρα με τις επιρροές του Λουκιανού και τη μεγάλη αγάπη που του έχω αλλά τραβώντας όμως και τη δική μου πορεία. Πολλές φορές μου λένε ότι τα τραγούδια που έχω γράψει θυμίζουν τον Λουκιανό και για μένα αυτό είναι αυτονόητο. Δεν θα μπορούσα να μην έχω επιρροές από αυτόν εκτός αν έκανα κάτι εντελώς διαφορετικό. Εδώ έχει επηρεάσει άλλους ανθρώπους, πόσο μάλλον την οικογένειά του.»

Ο συγκινητικός αποχαιρετισμός στον πατέρα της και τα σχέδια για το μέλλον

Ένα χρόνο μετά την απώλεια του πατέρα της η Μαρία θα γράψει το «λ», ένα τραγούδι που μοιάζει με νανούρισμα, με προσευχή και ξεχειλίζει συναίσθημα.

«Το ‘λ’ το έγραψα ένα χρόνο μετά που έφυγε ο Λουκιανός και το έκανα γιατί σε εκείνη τη φάση ήθελα να εκφράσω κάτι που είχα μέσα μου και δεν πίστευα ότι θα μπορούσε να μπει σε κάποιο δίσκο πόσο μάλλον να παιχτεί ζωντανά αλλά τώρα που ξεκινάω να το παίζω και στις ζωντανές συναυλίες βλέπω ότι ο κόσμος το ακούει με ευλάβεια σαν να ακούγεται μία προσευχή», λέει η ίδια και συμπληρώνει πως «όσο περνάει ο χρόνος γίνεται όλο και λιγότερο επώδυνο το να έρχομαι σε επαφή με το έργο του και καταλαβαίνω ότι τελικά μας κάνει καλό. Στην αρχή απέφευγα να έρχομαι σε επαφή με τα πράγματα και τη μουσική του αλλά μέσα από τα παιδιά μου ξεκίνησα ξανά και βλέπω ότι μας βοηθάει γιατί μπαίνει ξανά ο Λουκιανός στη ζωή μας».

Μελλοντικά η οικογένεια Κηλαηδόνη σχεδιάζει πολλά πράγματα αναφορικά με τον Λουκιανό. Ανάμεσα σε αυτά βρίσκεται και ένα site που θα περιλαμβάνει όλο το έργο του τραγουδοποιού που λάτρεψε η Ελλάδα.

«Κάτι που χτίζουμε σταδιακά είναι ένα μεγάλο site στο οποίο συγκεντρώνουμε όλη τη δουλειά του Λουκιανού και την προσωπική του πορεία. Ο Λουκιανός ήταν πολύ τακτικός και κρατούσε αρχείο για τη δουλειά του. Αρκετά χρόνια μάλιστα πριν φύγει το ψηφιοποίησε ο ίδιος με τη βοηθό του. Το ωραίο λοιπόν είναι πως αυτό που θα βγει στο site είναι φτιαγμένο από τον ίδιο. Εμείς απλώς θα το ανεβάσουμε στο διαδίκτυο. Ελπίζουμε μέχρι το τέλος του 2021 να έχει ολοκληρωθεί και να μπορέσουμε να το παρουσιάσουμε. Παράλληλα σκεφτόμαστε να κάνουμε και άλλα θεάματα ή κάποια ντοκιμαντέρ», καταλήγει η Μαρία.

Info

H συναυλία αφιέρωμα στον Λουκιανό Κηλαηδόνη με τίτλο «Τα καλύτερά μας χρόνια» θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο του 2ου Φεστιβάλ Καλοκαιριού, την Τρίτη 27 Ιουλίου, στο Θέατρο Κήπου.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 25 Ιουλίου 2021

ΣΧΟΛΙΑ

Επιλέξτε Κατηγορία