Στο βασικό νοσοκομείο παίδων στην Καμπούλ του Αφγανιστάν, η κατάρρευση του υγειονομικού συστήματος του Αφγανιστάν αποτυπώνεται στα μάτια των εξαντλημένων εργαζομένων καθώς προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με τα αποθέματα των φαρμάκων που γρήγορα μειώνονται.

Καθώς πλήθη μητέρων και άρρωστων παιδιών γεμίζουν τις αίθουσες αναμονής στο Νοσοκομείο Παίδων Ίντιρα Γκάντι, το ιατρικό προσωπικό βάζει τρία μωρά σε μία θερμοκοιτίδα. Οι νοσηλευτές που κάποτε φρόντιζαν τρία ή τέσσερα παιδιά τώρα πρέπει να φροντίσουν πάνω από 20 παιδιά για να αντισταθμίζουν την έλλειψη του προσωπικού που εγκατέλειψε τη χώρα όταν οι Ταλιμπάν ανήλθαν στην εξουσία τον Αύγουστο.

«Λέμε ο ένας στον άλλο ότι πρέπει να κάνουμε αυτή τη δουλειά, εάν δεν την κάνουμε, τα προβλήματα αυτά θα διογκωθούν, είναι απώλεια για εμάς, την κοινωνία μας και για τη χώρα μας», δήλωσε ο δρ Σαϊφουλάχ Αμπασίν, καθώς πηγαίνει από τη μία κλίνη στην άλλη στην γεμάτη μονάδα εντατικής θεραπείας.

Αν και ο αριθμός των θυμάτων από τις εκρήξεις και τον πόλεμο έχει μειωθεί από τότε που τελείωσαν οι εχθροπραξίες, τα νοσοκομεία του Αφγανιστάν προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τον αντίκτυπο μιας ταχέως εξαπλωνόμενης οικονομικής κρίσης που απειλεί εκατομμύρια ανθρώπους με πείνα.

Οι υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών λένε ότι έως το 95% του πληθυσμού δεν έχει σε τακτική βάση αρκετά για να καλύψει τις επισιτιστικές του ανάγκες και τον περασμένο μήνα ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας προειδοποίησε ότι το υγειονομικό σύστημα είναι στο όριο της κατάρρευσης καθώς η διεθνής βοήθεια στέρεψε.

Η έλλειψη στήριξης για το έργο υγειονομικών υπηρεσιών Sehatmandi, ύψους 600 εκατ. δολαρίων, που διαχειρίζεται η Παγκόσμια Τράπεζα είχε ως αποτέλεσμα χιλιάδες μονάδες να μην μπορούν να καλύψουν τις δαπάνες για την αγορά προμηθειών και την καταβολή μισθών, απειλώντας τις υγειονομικές υπηρεσίες σε όλα τα επίπεδα από τις κλινικές σε χωριά έως τα νοσοκομεία που διενεργούν καισαρικές τομές.

Για την ιατρική ομάδα, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η οξεία έλλειψη προσωπικού. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν πληρωθεί για μήνες και συχνά δυσκολεύονται να πληρώσουν ακόμα και τα έξοδα μετακίνησης για τη δουλειά τους. «Απλά ζητάμε από την κυβέρνηση να αυξήσει το προσωπικό μας», λέει η Μάρβουα, η επικεφαλής των νοσηλευτών στη μονάδα νεογνών. «Λόγω των αλλαγών, οι περισσότεροι από τους συναδέλφους μας έχουν φύγει από τη χώρα».