Προφανώς δεν είναι ευχάριστο να λες όχι σε μία παροχή. Να εμφανίζεται ο αντίπαλός σου να δίνει κι εσύ να λες όχι. Κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς ως κακός άνθρωπος.

Γι' αυτό στην Ελλάδα ό,τι δίνει η κυβέρνηση, για την αντιπολίτευση είναι ψίχουλα.

Ψίχουλα ήταν αυτά που έδινε ο Σημίτης το 2003, με αυξήσεις 5%, ψίχουλα είναι κι αυτά που δίνει ο Τσίπρας τώρα.

Καμία αντίρρηση! Άλλωστε δεν υπάρχουν ποτέ λεφτά που να είναι αρκετά. Πάντοτε θα υπάρχει ανάγκη και λόγος για περισσότερα.

Από αυτή την οπτική το ζήτημα δεν είναι πόσα ψίχουλα δίνεις, αλλά πόσο ψωμί έχεις.

Είναι κρίμα να χαϊδεύουμε τα αυτιά των ανθρώπων, που αύριο θα κληθούν να δώσουν πίσω περισσότερα από όσα έχουν πάρει, αν έχουν δίκαιο στις προειδοποιήσεις τους ο Ρέγκλινγκ και ο Στουρνάρας.

Διότι ο Τσακαλώτος μόνο με tweet υπερασπίστηκε τις παροχές, στο Eurogroup κρύφτηκε.

Όποιος θέλει τις παροχές, ας πει ότι θα πληρώσει από την τσέπη του, όποια μέτρα που θα έλθουν...

Ό,τι κι αν γίνει δε θα βαραίνει αυτόν που αποφάσισε να τινάξει τη μπάνκα στον αέρα, αλλά κι όσους δεν είπαν όχι.