Με το τέλος της εποχής Μέρκελ, το ειδικός βάρος του Εμανουέλ, Μακρόν στην Ευρωπαϊκή Ενωση αυξάνεται. Ομως, ο πρόεδρος της Γαλλίας θα βρεθεί αντιμέτωπος με πολλούς αγνώστους της γερμανικής εξίσωσης, που μπορεί να θέσουν εμπόδια στις ευρωπαϊκές του φιλοδοξίες.

Ο νικητής των βουλευτικών εκλογών της Κυριακής στην Γερμανία , όποιο και αν είναι το όνομά του, θα έχει μπροστά του δύσκολες διαπραγματεύσεις για να καταλήξει στον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού.

Από την συμφωνία που θα πλαισιώσει αυτήν την κυβέρνηση - πράγμα που θα χρειασθεί εβδομάδες - θα εξαρτηθεί το περιθώριο ελιγμών που θα έχει η επόμενη γερμανική ηγεσία στην Ευρώπη, όπου θα κάνει στην συνέχεια τα πρώτα της βήματα υπό τα βλέμματα των εταίρων της.

«Είναι προφανές ότι ο επόμενος καγκελάριος δεν θα έχει στην ευρωπαϊκή και διεθνή σκηνή το ειδικό βάρος που έχει σήμερα η Αγγελα Μέρκελ», λέει ο Αλεξάντρ Ρομπινέ-Μποργκομάνο (Alexandre Robinet-Borgomano), υπεύθυνος για την Γερμανία στο Ινστιτούτο Montaigne.

«Αυτό μπορεί να εξελιχθεί σε πρόβλημα για τον γάλλο πρόεδρο, πέραν της στιγμιαίας ικανοποίησης που θα σημαίνει ότι θα γίνει ο ισχυρός πόλος του γαλλογερμανικού άξονα».

Η Γαλλία ταυτόχρονα θα ασκήσει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενωσης κατά το πρώτο εξάμηνο του 2022, μοναδική ευκαιρία για την προώθηση της ευρωπαϊκής ατζέντας του Παρισιού, από την ανάκαμψη της οικονομίας μέχρι την μεταναστευτική πολιτική.

Ομως, για να υπάρξει πρόοδος στα θέματα αυτά, το Παρίσι θα χρειασθεί επίσης την δύναμη κρούσης του γαλλογερμανικού διδύμου, η οποία μπορεί να μην είναι έτοιμη εκείνη την χρονική στιγμή.

Την 1η Ιανουαρίου, «το πιθανότερο είναι ότι δεν θα έχουμε απέναντί μας μία ετοιμοπόλεμη γερμανική ομάδα», προβλέπει ο Φρανσουά Εσμπούρ (François Heisbourg), ειδικός σύμβουλος της Fondation pour la recherche stratégique (FRS).

Εγχειρίδιο χρήσης

Επί δεκαέξι χρόνια, οι ευρωπαίοι ηγέτες είχαν μάθει να κάνουν με την καγκελάριο, τον πραγματισμό της, την έννοια του συμβιβασμού.

«Αυτό που θα χάσουμε με την Μέρκελ, είναι απλώς το εγχειρίδιο χρήσης. Βρισκόμασταν σε γνωστό έδαφος, ξέραμε με ποιον είχαμε να κάνουμε. Αυτό μπορεί να ανακτηθεί, αλλά χρειάζεται χρόνος», λέει ο Φρανσουά Εσμπούρ.

Το Παρίσι δεν έχει εκδηλώσει προτίμηση ανάμεσα στον σοσιαλδημοκράτη Ολαφ Σολτς, πλέον φαβορί των εκλογών, και τον χριστιανοδημοκράτη Αρμιν Λάσετ.

Και οι δύο είναι «συμβατοί με Μακρόν», λένε πηγές στο Παρίσι. Ο Αρμιν Λάσετ, επικεφαλής της κυβέρνησης της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, εντάσσεται στην «ρηνανική παράδοση του γαλλογερμανικού διδύμου», όπως ο Χέλμουτ Κολ στην εποχή του, σύμφωνα με γαλλική κυβερνητική πηγή.

Ο Ολαφ Σολτς, αντικαγκελάριος αρμόδιος για την οικονομική πολιτική, ασπάζεται επίσης την παράδοση του διαλόγου με το Παρίσι. Είναι ο αρχιτέκτονας, μαζί με τον ομόλογό του Μπρουνό Λε Μερ του σχεδίου οικονομικής ανάκαμψης της Ευρώπης μετά την πανδημία και της αμοιβαιοποίησης του χρέους, κάτι πρωτοφανές για την Ευρώπη.

Αντίθετα, το χρώμα των κομμάτων που θα συμμετάσχουν τελικά στην επόμενη γερμανική κυβέρνηση και θα αναλάβουν τα βασικά υπουργεία (Οικονομικών, Εξωτερικών) έχει περισσότερη σημασία.

Σε κάθε περίπτωση, η παρουσία των Φιλελεύθερων του FDP, τοποτηρητών της οικονομικής ορθοδοξίας, θα περιέπλεκε τα πράγματα για τον πρόεδρο Μακρόν και την ιδέα του για δεύτερο ευρωπαϊκό σχέδιο οικονομικής ανάκαμψης.

Κατάσταση αναμονής

Πλέον, μία κυβερνητική συμμαχία Σοσιαλδημοκρατών (SPD), Πράσινων και Φιλελεύθερων του FDP φαίνεται το πιο πιθανό σενάριο.

Πιο ευέλικτος από τον πολιτικό του αντίπαλο τον Αρμι Λάσετ στα δημόσια οικονομικά, ο Ολαφ Σολτς τάσσεται επίσης υπέρ της επιστροφής στο Σύμφωνο Σταθερότητας μετά την παρένθεση της πανδημίας.

Αντίθετα, ως προς την ευρωπαϊκή άμυνα και τα δημοσιονομικά, θέματα προτεραιότητας του Εμανουέλ Μακρόν, οι Πράσινοι εμφανίζονται ως συμβατοί εταίροι.

«Θα θέσουν ένα σωρό θέματα, ως προς τα πυρηνικά, τις εξαγωγές όπλων, όπως το SPD», αλλά είναι πιο ανοικτοί στις στρατιωτικές επεμβάσεις στο εξωτερικό, θέμα που παραμένει υπερευαίσθητο στην Γερμανία μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, λέει ο Φρανσουά Εσμπούρ.

Εν τέλει, τα ευρωπαϊκά και γεωπολιτικά θέματα είχαν πολύ μικρή παρουσία στην προεκλογική εκστρατεία και δεν αναμένεται να απασχολήσει περισσότερο την επόμενη γερμανική κυβέρνηση στους πρώτους μήνες της θητείας της.

Εάν κερδίσει τις εκλογές, ο Ολαφ Σολτς θα επικεντρωθεί αρχικά σε μία σειρά εσωτερικών σχεδίων όπως είναι ο κατώτατος μισθός, η φορολογία και η θέσπιση ρυθμιστικού πλαισίου για να ενοίκια.

«Η Γαλλία κινδυνεύει να βρεθεί και πάλι σε κατάσταση αναμονής», προειδοποιεί ο Αλεξάντρ Ρομπινέ-Μποργκομάνο.

Αλλά έπειτα σειρά θα έχει η άγνωστη έκβαση των προεδρικών εκλογών του Απριλίου 2022 στην Γαλλία. Ο νέος καγκελάριος «θα περιμένει την έκβαση των γαλλικών εκλογών για να καταρτίσει σχέδια για το μέλλον της Ευρώπης».

ΑΠΕ-ΜΠΕ