Σαράντα έξι χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ημέρα που ο Ούγγρος αθλητής της σκοποβολής, Κάρολι Τάκατς, άφησε την τελευταία του πνοή και η ζωή του κάλλιστα θα μπορούσε να εμπνεύσει τον καλύτερο σεναριογράφο του Χόλιγουντ.

Ο Τάκατς ήταν ένα αυθεντικό ταλέντο στην σκοποβολή: Γεννηθείς το 1910, συνήθιζε να κυνηγάει πουλιά στην αυτή του σπιτιού του, ενώ μεγαλώνοντας επικεντρώθηκε στους πήλινους στόχους.

Κατετάγη στον ουγγρικό στρατό και η φήμη του ως σκοπευτής είχε διαδοθεί μέχρι το 1936 στο στράτευμα και όχι μόνο. Μάλιστα, αν και ο Τάκατς θα μπορούσε να έχει μια θέση στην εθνική ομάδα της Ουγγαρίας, που έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς του Βερολίνου, εντούτοις, λόγω της θέσης του αυτό δεν ήταν δυνατό (επιτρεπόταν μόνο σε όσους είχαν βαθμό και όχι στους απλούς στρατιώτες).

Ωστόσο, με την ολοκλήρωση των αγώνων του 1936 η απαγόρευση αυτή αναιρέθηκε και έτσι άνοιξε διάπλατα ο δρόμος για τη συμμετοχή του Τάκατς στη διοργάνωση του 1940, που θα γινόταν στο Τόκιο.

Όμως, τον πρόλαβαν τα γεγονότα και το ξέσπασμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Τότε, ο Τάκατς υπηρετούσε στην πρώτη γραμμή, ώσπου το 1938 μια χειροβομβίδα «έσκασε» στο δεξί του χέρι και το συνέθλιψε. Οι γιατροί μάταια προσπαθούσαν επί τρεις μήνες να το σώσουν. Ο ίδιος δεν μπορούσε να πιστέψει στην ατυχία του, καθώς το δεξί ήταν το «καλό» του χέρι, στο οποίο χρωστούσε τη φήμη του.

Παρ’ ότι μπορεί πολλοί στη θέση του να το έβαζαν κάτω, το ίδιο δεν ίσχυσε για τον Ούγγρο, ο οποίος ξεκίνησε να προπονεί το αριστερό του χέρι. Μάλιστα, το 1948 ήταν ένα έτος που χαράκτηκε βαθιά στην καρδιά του, καθώς μπόρεσε να πραγματοποιήσει το όνειρό του και να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.

Σε ηλικία 38 ετών, λοιπόν, παίρνοντας μέρος στο αεροβόλο πιστόλι 25 μέτρων, κατέκτησε την πρώτη θέση, «σπάζοντας» παράλληλα το παγκόσμιο ρεκόρ.

Χαρακτηριστικό είναι το στιγμιότυπο πριν τον αγώνα: Το μεγάλο φαβορί, Κάρλος Βαλιέντε, όταν τον είδε τον ρώτησε με απορία: «Εσύ τι ήρθες να κάνεις εδώ;» και ο Τάκατς του απάντησε κοφτά: «Ήρθα εδώ για να μάθω». Στην απονομή, όπου ο Αργεντινός του ανταπάντησε: «Φαίνεται ότι έμαθες πολλά...» παραδεχόμενος ουσιαστικά την ανωτερότητα του αντιπάλου του.

Ο Τάκατς επανέλαβε το κατόρθωμά του το 1952, όντας ο πρώτος αθλητής της σκοποβολής που κατέκτησε δύο διαδοχικές Ολυμπιακές πρωτιές, αλλά δεν τα κατάφερε στους Ολυμπιακούς της Μελβούρνης το 1956, όπου έμεινε στην όγδοη θέση.

Οι επιδόσεις του στάθηκαν ικανές, ώστε να του δώσουν το χαρακτηρισμό του «Ολυμπιακού ήρωα» από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή. Εκτός από τα δύο χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια, έχει κατακτήσει και ένα χάλκινο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, ενώ κέρδισε και 35 πρωταθλήματα Ουγγαρίας.

Μετά την καριέρα του ως αθλητής, ακολούθησε αυτή του προπονητή. Παράλληλα ολοκλήρωσε και την στρατιωτική του καριέρα με το βαθμό του αντισυνταγματάρχη. «Έφυγε» από τη ζωή στις 5 Ιανουαρίου του 1976 σε ηλικία 65 ετών.