ΑΠΟΨΕΙΣ

Σίγουρα, σκέφτομαι, θα έψαχνε για τα μεγάλα διδάγματα, τις αντιφάσεις και τις ανασυνθέσεις, τις «στιγμές» της «μικροϊστορίας» της Θεσσαλονίκης και κυρίως το πώς και γιατί γιορτάζουμε, το που πατάμε και που πηγαίνουμε με αφορμή το ’21.

Ήταν το δικό του παιχνίδι αυτό. Άλλωστε το ίδιο δεν έκανε την περίοδο της πολιτιστικής πρωτεύουσας όταν πάλι «ζούσε σε πανδαισία» όπως θυμήθηκε αποχαιρετώντας τον σε ανάρτησή του ο συμμαθητής, ο συμφοιτητής και συνάδελφός του, καθηγητής στη Νομική Θεσσαλονίκης Αντώνης Μανιτάκης;

Δεν τα κατάφερε όμως.

Ο Γιώργος Αναστασιάδης ομότιμος καθηγητής της Πολιτικής Ιστορίας και των Συνταγματικών Θεσμών της Νομικής Σχολής ΑΠΘ έφυγε πριν από λίγες μέρες από τη ζωή σε ηλικία 77 ετών

«Έσβησε ήρεμα και αθόρυβα, όπως σεμνά και δημιουργικά έζησε», πρόσθεσε ο Αντώνης Μανιτάκης επισημαίνοντας ότι «από νωρίς τον κέρδισε επιστημονικά η πρόσφατη κυρίως συνταγματική μας ιστορία και την υπηρέτησε διδακτικά και ερευνητικά με επιμέλεια και συνέπεια. Βιβλιόφιλος και ακούραστος ερευνητής τεκμηρίων δημιούργησε μια μεγάλη και σημαντική βιβλιοθήκη».

Άνθρωπος του κέντρου, κάτοικος της Άνω Πόλη, ευγενής και ευθυτενής, άφηνε συχνά τα σεβαστά αλλά στενά και αυστηρά όρια της Νομικής για να συζητήσει και να συνεργαστεί με ανθρώπους της τέχνης, του αθλητισμού των εφημερίδων, τους παλιούς κυρίως δημοσιογράφους. Οι δικές του αποδράσεις είναι και το σημερινό μου θέμα.

Συχνά τον έβλεπες να συζητά με τον Γιώργο Κούδα σε κάποια αθλητική εκδήλωση αλλά και με τον Γιάννη Κυριακίδη για τη φωτογραφία σε τυχαία συνάντηση στην Τσιμισκή, με τον Διονύση Σαββόπουλο και τον Ντίνο Χριστιανόπουλο μέσα σε κάποιο βιβλιοπωλείο αλλά και με αιθουσάρχες του παλιού σινεμά, σκηνοθέτες, λογοτέχνες.

Με συγκίνηση κοιτώ τη φωτογραφία (που δημοσιεύουμε σήμερα) τραβηγμένη από προπόνηση της Εθνικής μας ομάδας ποδοσφαίρου στο στάδιο Πράτερ της Βιέννης το Νοέμβριο του 1967, όπου τον βρίσκουμε 23χρονο αθλητικό συντάκτη μαζί με τα δύο τότε ανερχόμενα αστέρια του βορειοελλαδικού ποδοσφαίρου: Τον Γιώργο Κούδα και τον Νίκο Χρηστίδη.

Μικρός άλλωστε λαχταρούσε να παίζει κι αυτός με τις «τσακαλοπαρέες» το γνωστό ποδόσφαιρο -κλωτσοσκούφι με το «μπακότερμα» και τις πέτρες αντί για γκολπόστ στις αλάνες της Ιπποδρομίου, της Αγγελάκη και της ΔΕΘ και στα τερέν της ΧΑΝΘ με τη θαυμάσια μουσική υπόκρουση από τα τζουκ μποξ του παραπλήσιου πάρκου με «Μαντουβάλα» του Καζαντζίδη και «Ο, Κάρολ» του Νιλ Σεντάκα!

Τις δύο μεγάλες αποδράσεις της γενιάς του, το σινεμά και τον αθλητισμό (ποδόσφαιρο και μπάσκετ) με τις «στιγμές» τους, τις ύμνησε και τις διέσωσε όπως τις γνώρισε στην καθημερινότητα, μέσα σε δύο υπέροχα βιβλία του.

Το πρώτο είναι το «Σινεμά ο Παράδεισος» με φωτογραφίες και αφηγήσεις για τους παλιούς κινηματογράφους της Θεσσαλονίκης που άφησαν εποχή.

Το δεύτερο είναι το «Στα γήπεδα η πόλη αναστενάζει» με κείμενα από 16 πνευματικούς ανθρώπους και δικά του και με φωτογραφίες από ποδόσφαιρο και το μπάσκετ της Θεσσαλονίκης του ’40, του ’50, του ’60 και του ’70.

Καλύτερα από μένα τα έγραψε σε κείμενο του ο φίλος και συνεργάτης του, ο Ευάγγελος Χεκίμογλου:

«Λίγοι άνθρωποι, αν πράγματι θα μπορούσαν να συγκριθούν μαζί του, διαθέτουν αυτή την αγάπη για τη δημόσια ιστορία, για την εκλαΐκευση, την προβολή για το ευρύ κοινό που είχε ο Γιώργος Αναστασιάδης, αγάπη που τον οδήγησε στο να αφιερώσει πολύ χρόνο προκειμένου να συντάξει ανθολογίες κειμένων για θέματα ευρέος ενδιαφέροντος, όπως ο κινηματογράφος και το ποδόσφαιρο της Θεσσαλονίκης».

Ο Γιώργος Ολ. Αναστασιάδης γεννήθηκε το 1944 και έζησε στη Θεσσαλονίκη. Ήταν ομότιμος καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ, Έγινε διδάκτωρ της Σχολής το 1981. Δίδαξε Πολιτική και Συνταγματική Ιστορία της Ελλάδας. Διετέλεσε το 1997 πρόεδρος της ΕΡΤ3. Υπήρξε αντιπρόεδρος του Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων και μέλος της Ένωσης Ελλήνων Συνταγματολόγων και της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Κ.Ι.Θ. στο δήμο Θεσσαλονίκης. Υπήρξε επίσης διευθυντής της επιστημονικής σειράς «Ιστορία και Πολιτισμός» των εκδόσεων «University Studio Press» και συνεργάτης στην έκδοση της Ελευθεροτυπίας «Ιστορικά». Στο πολύχρονο ερευνητικό και συγγραφικό του έργο, στα άρθρα του σε περιοδικά και εφημερίδες και στις ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές του σημαντική θέση κατέχει η επισκόπηση της νεοελληνικής ιστορίας των πολιτικών και συνταγματικών θεσμών και η ιχνηλάτηση της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας και της πολιτιστικής ιστορίας της Θεσσαλονίκης.

Συγγραφέας και κορυφαίος συνεργάτης του «ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΩΝ ΠΟΛΙΣ» και μέλος της εκδοτικής επιτροπής του από τα πρώτα χρόνια του περιοδικού, μου έδωσε την ευκαιρία να συνεργαστώ μαζί του, όπως και στα ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ3 για τον «Αιώνα της Θεσσαλονίκης» (1912-2012). Ας μην ξεχνάμε ότι μας άφησε πέρα από το ογκώδες συγγραφικό του έργο και άρθρα στον Τύπο, ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές, σενάρια ντοκιμαντέρ και πολύτιμες επιστημονικές εργασίες από συνέδρια που οργάνωσε.

Πίστευε στην απόλαυση της ανάγνωσης, στο πάθος στην έρευνα, στην αγάπη για την πόλη, στη γόνιμη μνήμη, στην αξία του ανθρώπου.