ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Η μάχη του Ότμαρ Χίτσφελντ με την κατάθλιψη και το πρόωρο "αντίο" στην προπονητική

Ο μεγάλος Γερμανός τεχνικός μίλησε στην εφημερίδα Bild για την τρομερή πίεση και τις συνέπειες του πρωταθλητισμού στην ψυχική του υγεία

 21/09/2021 17:06

Η μάχη του Ότμαρ Χίτσφελντ με την κατάθλιψη και το πρόωρο "αντίο" στην προπονητική

Ο Ότμαρ Χίτσφελντ αποκάλυψε ότι «πάλεψε» με την κατάθλιψη και εξήγησε, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα "Bild", γιατί αποφάσισε να ολοκληρώσει την καριέρα του ως προπονητής το 2008, σε ηλικία 59 ετών, όταν έφυγε από τον πάγκο της εθνικής Ελβετίας, μετά από έξι χρόνια παρουσίας.

Ο 72χρονος Χίτσφελντ, ένας θρύλος του γερμανικού ποδοσφαίρου, είναι ένας από τους λίγους προπονητές που έχουν κατακτήσει το Champions League με δύο διαφορετικές ομάδες: πρώτα το 1997, όταν η Ντόρτμουντ νίκησε τη Γιουβέντους με 3-1 στον τελικό στο Μόναχο, και ακολούθως όταν ήταν στον πάγκο της Μπάγερν, η οποία το 2001 επιβλήθηκε στα πέναλτι 5-4 της Βαλένθια στο «Σαν Σίρο».

Με 25 τρόπαια, ο Χίτσφελντ είναι ο πιο επιτυχημένος Γερμανός προπονητής και φαίνεται ότι στα 72 του έχει ακόμα πολλά να διδάξει.

Όπως πολλοί συνάδελφοί του, και εκείνος, παρά τον σκληρό χαρακτήρα του και τους πολλούς τίτλους του, πάλεψε κατά της κατάθλιψης. Συνέπεια μιας δουλειάς, αυτής του προπονητή, στην οποία κάθε παραμικρό λάθος μπορεί να κοστίσει τα πάντα.

«Η ζωή ενός προπονητή συνδέεται πάντα με υπαρξιακά προβλήματα. Όταν είσαι 40 ή 50 και είσαι χωρίς ομάδα, ο αέρας γίνεται πιο βαρύς. Ξαφνικά δεν έχεις πλέον δουλειά. Και δεν μιλάω για οικονομικά προβλήματα, αλλά για τον φόβο της αποτυχίας. Όταν απολυθείς για πρώτη φορά, ο κίνδυνος να συμβεί ξανά αυξάνεται. Και είναι ανησυχίες που μπορούν να σε φάνε από μέσα» είπε.

Όπως συνέβη σε εκείνον το 2004. «Ήταν δύσκολο, δεν έχεις τη δύναμη και απλά θέλεις να μείνεις κάτω από τα σκεπάσματα, αλλά πρέπει να πας και να μιλήσεις με την ομάδα. Το έκανα μόνο για να επιβιώσω, αλλά οι παίκτες το καταλαβαίνουν».

Τη σεζόν 2003-04 η Μπάγερν κατετάγη δεύτερη στην Bundesliga, αποκλείστηκε από το Κύπελλο Γερμανίας στους προημιτελικούς και από το Champions League στη φάση των «16».

Αποτέλεσμα ήταν ο Χίτσφελντ να απολυθεί στο τέλος της σεζόν, παρά το γεγονός ότι είχε ακόμη ένα χρόνο συμβόλαιο. «Μίλησα με έναν γιατρό που μου έγραψε κάποιο φάρμακο, το οποίο με βοήθησε».

Ωστόσο, η προοπτική επιστροφής στον πάγκο εξακολουθεί να είναι εφιάλτης. Ο Μπεκενμπάουερ τού πρόσφερε τον πάγκο της εθνικής ομάδας ενόψει του Παγκοσμίου κυπέλλου που διοργάνωσε η Γερμανία το 2006, αλλά ο Χίτσφελντ αρνήθηκε.

«Ο Φραντς μου είπε ότι μπορώ να διαχειριστώ αυτά τα λίγα παιχνίδια, είναι απλό. Και του είπα ότι τότε θα μπορούσε να το κάνει εκείνος πολύ καλά. Αφού τελείωσα με την Μπάγερν, αποσύρθηκα στο σπίτι μου στη λίμνη και σκέφτηκα: "Λοιπόν, δεν θα πρέπει να κάνω ποτέ ξανά τον προπονητή. Και ήταν ανακούφιση...».

Ο Ότμαρ Χίτσφελντ αποκάλυψε ότι «πάλεψε» με την κατάθλιψη και εξήγησε, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα "Bild", γιατί αποφάσισε να ολοκληρώσει την καριέρα του ως προπονητής το 2008, σε ηλικία 59 ετών, όταν έφυγε από τον πάγκο της εθνικής Ελβετίας, μετά από έξι χρόνια παρουσίας.

Ο 72χρονος Χίτσφελντ, ένας θρύλος του γερμανικού ποδοσφαίρου, είναι ένας από τους λίγους προπονητές που έχουν κατακτήσει το Champions League με δύο διαφορετικές ομάδες: πρώτα το 1997, όταν η Ντόρτμουντ νίκησε τη Γιουβέντους με 3-1 στον τελικό στο Μόναχο, και ακολούθως όταν ήταν στον πάγκο της Μπάγερν, η οποία το 2001 επιβλήθηκε στα πέναλτι 5-4 της Βαλένθια στο «Σαν Σίρο».

Με 25 τρόπαια, ο Χίτσφελντ είναι ο πιο επιτυχημένος Γερμανός προπονητής και φαίνεται ότι στα 72 του έχει ακόμα πολλά να διδάξει.

Όπως πολλοί συνάδελφοί του, και εκείνος, παρά τον σκληρό χαρακτήρα του και τους πολλούς τίτλους του, πάλεψε κατά της κατάθλιψης. Συνέπεια μιας δουλειάς, αυτής του προπονητή, στην οποία κάθε παραμικρό λάθος μπορεί να κοστίσει τα πάντα.

«Η ζωή ενός προπονητή συνδέεται πάντα με υπαρξιακά προβλήματα. Όταν είσαι 40 ή 50 και είσαι χωρίς ομάδα, ο αέρας γίνεται πιο βαρύς. Ξαφνικά δεν έχεις πλέον δουλειά. Και δεν μιλάω για οικονομικά προβλήματα, αλλά για τον φόβο της αποτυχίας. Όταν απολυθείς για πρώτη φορά, ο κίνδυνος να συμβεί ξανά αυξάνεται. Και είναι ανησυχίες που μπορούν να σε φάνε από μέσα» είπε.

Όπως συνέβη σε εκείνον το 2004. «Ήταν δύσκολο, δεν έχεις τη δύναμη και απλά θέλεις να μείνεις κάτω από τα σκεπάσματα, αλλά πρέπει να πας και να μιλήσεις με την ομάδα. Το έκανα μόνο για να επιβιώσω, αλλά οι παίκτες το καταλαβαίνουν».

Τη σεζόν 2003-04 η Μπάγερν κατετάγη δεύτερη στην Bundesliga, αποκλείστηκε από το Κύπελλο Γερμανίας στους προημιτελικούς και από το Champions League στη φάση των «16».

Αποτέλεσμα ήταν ο Χίτσφελντ να απολυθεί στο τέλος της σεζόν, παρά το γεγονός ότι είχε ακόμη ένα χρόνο συμβόλαιο. «Μίλησα με έναν γιατρό που μου έγραψε κάποιο φάρμακο, το οποίο με βοήθησε».

Ωστόσο, η προοπτική επιστροφής στον πάγκο εξακολουθεί να είναι εφιάλτης. Ο Μπεκενμπάουερ τού πρόσφερε τον πάγκο της εθνικής ομάδας ενόψει του Παγκοσμίου κυπέλλου που διοργάνωσε η Γερμανία το 2006, αλλά ο Χίτσφελντ αρνήθηκε.

«Ο Φραντς μου είπε ότι μπορώ να διαχειριστώ αυτά τα λίγα παιχνίδια, είναι απλό. Και του είπα ότι τότε θα μπορούσε να το κάνει εκείνος πολύ καλά. Αφού τελείωσα με την Μπάγερν, αποσύρθηκα στο σπίτι μου στη λίμνη και σκέφτηκα: "Λοιπόν, δεν θα πρέπει να κάνω ποτέ ξανά τον προπονητή. Και ήταν ανακούφιση...».

ΣΧΟΛΙΑ

Επιλέξτε Κατηγορία