Την πιο σκοτεινή περίοδο της ιστορίας της (εξαιρείται βεβαίως η εποχή του «μαύρου») διανύει η τηλεόραση της ΕΡΤ3 και η κατάσταση στο εσωτερικό της θυμίζει καζάνι που βράζει. 

Η σκληρή πραγματικότητα των αριθμών έρχεται απλώς να επιβεβαιώσει την αίσθηση ενός απολύτως παρατημένου καναλιού. Παρατημένου στους νόμους της ρουτίνας, της νωχελικότητας, της ευνοιοκρατίας και τους άλλους τους πιο σκληρούς νόμους, αυτούς της... αδηφάγου Αθήνας, που δεν επιτρέπει τίποτα να... ανθίσει εκτός των κλειστών ορίων της πρωτεύουσας και του Ραδιομεγάρου.

Πέντε, όλες κι όλες, οι καθημερινές εσωτερικές παραγωγές, δύο δελτία ειδήσεων και τρεις εκπομπές. Οι τέσσερις κάνουν κόντρα ποια θα φέρει τα... χειρότερα νούμερα τηλεθέασης. Το πάλαι ποτέ κραταιό κεντρικό δελτίο ειδήσεων λιμνάζει στο 0,9%, η πρωινή εκπομπή μετά βίας ξεπερνά τη μονάδα, το «στοίχημα των Αθηνών» Ο3 προσφέρει άλλο ένα 0,9%, ενώ διασώζεται -τρόπος του λέγειν- το μεσημβρινό δελτίο με τις 2 μονάδες. Εξαίρεση στον κανόνα το αθλητικό τμήμα και το δελτίο καιρού που φαίνεται να δουλεύουν στους δικούς τους ρυθμούς και φυσικά να αποδίδουν, όσο αυτό είναι δυνατόν.

Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος του προβλήματος, τέτοιους αριθμούς δεν έβλεπαν ούτε όταν η ΕΡΤ3 έκανε τα πρώτα βήματά της ως αυτόνομο κανάλι και δεν είχε ούτε αξιόπιστο σύστημα πομπών για να μεταδίδει το πρόγραμμά της. Πρόγραμμα όμως είχε. Και συνέχισε να έχει και να το βελτιώνει.

Η τηλεόραση που μέχρι πριν μια δεκαετία κοιτούσε στα μάτια τα μεγάλα κανάλια του κέντρου και κρατούσε 24ωρο πρόγραμμα με 10ωρο εσωτερικών παραγωγών, σήμερα δυσκολεύεται να ξεπεράσει το 4ωρο. Και για να φέρει σε πέρας αυτό το επίτευγμα χρειάζεται, εκτός του τακτικού προσωπικού, μια αρμαθιά συμβάσεων έργου. Πρέπει να είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον η έκφραση του προσώπου του αρμόδιου υπουργού όταν στην κλειστή σύσκεψη, πριν λίγες μέρες στο γραφείο του γενικού διευθυντή στη Θεσσαλονίκη, άκουσε νέο αίτημα για πρόσληψη κανά δυο δεκάδων επιπλέον συμβασιούχων. Για 5 εσωτερικές παραγωγές...

Πολυπληθής πλην απαξιωμένη

Η ΕΡΤ3 έχει το πολυπληθέστερο και στην πλειοψηφία του το ικανότερο προσωπικό στον χώρο των μίντια της Θεσσαλονίκης. Αναρωτιέται κανείς πόσα απανωτά λάθη μπορούν να γίνουν, πόση ανικανότητα απαιτείται στον χειρισμό αυτών των ανθρώπων για να δίνουν τόσο λίγα σε τόσο φτωχό πρόγραμμα. Οι ίδιοι πάνω - κάτω που κάλυπταν 10ωρα, τώρα δεν αρκούν ούτε για τα μισά και θέλουν βοήθεια. Η μεγάλη πλειοψηφία των μονίμων εξαργυρώνει σε «αγρανάπαυση» ή ημιεργασία την σιωπή της, ενώ κάποιοι κάνουν και κανένα... ρουσφετάκι. Χρειάστηκε, λοιπόν, για να συνοψίσουμε τα παραπάνω, για να υπάρξουν αυτά τα οικτρά αποτελέσματα, να απομακρυνθούν ικανοί άνθρωποι, να επιλεγούν πειθήνιοι και άβουλοι και τελικά να ικανοποιηθεί η πρόθεση, εξ αρχής δεδηλωμένη άλλωστε, να λείψει από την ΕΡΤ3 κάθε βάση σοβαρής δημοσιογραφίας. Και τελικά, το τρίτο κανάλι να γίνει παραμάγαζο της «μαμάς ΕΡΤ», να παίζει ό,τι περισσεύει, όταν περισσεύει και εάν περισσεύει...

Ακολουθούν, όπως είναι λογικό σε αυτές τις περιπτώσεις, πολλή γκρίνια και διάχυτος εκνευρισμός. Ο εκνευρισμός αυτός έφτασε στο σημείο να εκφράζεται και μέσω επιστολών της διοίκησης για τα δεκάδες λάθη στα δελτία ειδήσεων, την ελλιπή κάλυψη γεγονότων, τους λάθος τίτλους στα θέματα και πολλά άλλα. Ήρθε σε εξίσου υψηλούς τόνους η απάντηση αρχισυντακτών ότι τα διευθυντικά στελέχη απουσιάζουν συνεχώς και έχουν αφήσει το προσωπικό στην τύχη του.

Το ποτήρι ξεχειλίζει εδώ και ένα μήνα με την απόλυτη αδιαφορία των υπευθύνων για το ουκρανικό. Ούτε ένα έκτακτο δελτίο, χαλαρή κάλυψη στις εκπομπές.

Σε όλα αυτά, βέβαια, πρέπει να προσθέσουμε και τα τελευταία που αφορούν στη γκρίνια (που ήρθε στο φως της δημοσιότητας και μέσω της ανακοίνωσης των Εργαζομένων ΕΡΤ) για την κάλυψη του πολέμου στην Ουκρανία και την αποστολή εκεί (στην Οδησσό συγκεκριμένα) δύο συμβασιούχων και μάλιστα που είχαν προσληφθεί για συγκεκριμένες εργασίες, τις οποίες δε θα μπορούσε να εκτελέσει κάποιος άλλος, εξ ου και οι συνεργασίες. Στη Λεωφόρο Στρατού, λοιπόν, πολλοί δημοσιογράφοι είναι στα κάγκελα, αφού αρκετοί είχαν δηλώσει ενδιαφέρον να μεταβούν στα μέτωπα των συγκρούσεων, ενώ οι ίδιες οι εργασίες για τις οποίες ήταν επιτακτικό να προσληφθούν συγκεκριμένα άτομα καθώς κανένας μόνιμος «δεν έκανε», προφανώς βρέθηκε τρόπος οι αντικαταστάτες τους να «κάνουν».

Αποφάσισαν τελικά να ασχοληθούν για μία μέρα εκεί στη Λεωφόρο Στρατού και με τον πόλεμο στην Ουκρανία, κάνοντας τηλεμαραθώνιο για τους πρόσφυγες, με ένα «προσεγμένο» επιτελείο που προσέφερε 0,5% τηλεθέαση. Αληθεύει αυτό που έφτασε στ αυτιά μας, ότι εστάλη από τη διοίκηση εσωτερικό έγγραφο συγχαρητηρίων «για την ειδική εκπομπή που ανέβασε την ΕΡΤ3 ένα σκαλοπάτι παραπάνω»; Τουλάχιστον δεν τους λείπει το χιούμορ.

Μέσα σε αυτό το ζοφερό σκηνικό δεν ακούγεται ούτε μία κουβέντα αυτοκριτικής, ούτε μία συγγνώμη απέναντι στο κοινό που κάποτε αγάπησε αυτό το κανάλι. Το κοινό που με την άρνησή του να παρακολουθήσει ΕΡΤ3 φωνάζει «φτάνει πια». Το κοινό που πληρώνει για την ΕΡΤ.

Το χειρότερο είναι πως δεν φτάνει αυτή η φωνή στα αυτιά κανενός αρμοδίου, μάλλον ούτε των τοπικών φορέων που υποτίθεται ότι αγωνιούν για το μέλλον του μοναδικού περιφερειακού τηλεοπτικού σταθμού πανελλαδικής εμβέλειας.

Επιχείρηση «Απαξίωση»: Ένα σίριαλ με πολλά επεισόδια

Τα έντονα προβλήματα για το τρίτο κανάλι ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 2021, εξ ου και τα περί «χωριατοποίησης» που έγραφε τότε η «Μακεδονία της Κυριακής» που ανέδειξε το θέμα. Συγκεκριμένα, τον Ιούνιο η «μαμά ΕΡΤ» σε μια πρωτοφανή κίνηση «έκλεψε» τους κρίσιμους για το ελληνικό κοινό αγώνες του Τσιτσιπά από την ΕΡΤ3 για να τους μεταδώσει από την "ναυαρχίδα" της, την ΕΡΤ1. Για το γεγονός, η ΕΣΗΕΜ-Θ εξέδωσε ανακοίνωση - καταπέλτη που μιλά για "επίδειξη ηγεμονισμού" και απαξίωση του Τρίτου Καναλιού χωρίς καν να τηρούνται τα προσχήματα.

Λίγο αργότερα, στα μέσα του Ιουλίου η «ΜτΚ» αποκάλυψε πως οι επικεφαλής του δημοσιογραφικού τμήματος της ΕΡΤ3 δέχτηκαν παρατήρηση από... τοποτηρητή για το γεγονός πως τόλμησαν να διακόψουν το πρόγραμμα για να μεταδώσουν τη φωτιά στο Σέιχ Σου! Δηλαδή, βρέθηκε μεγαλοπαράγοντας της Αθήνας (αλλά κι ένας «υποτακτικός» στη Θεσσαλονίκη που συμφώνησε να μεταφέρει το μήνυμα) που θεώρησε λανθασμένη δημοσιογραφική πρακτική να βγει έκτακτο από τη Θεσσαλονίκη για μια φωτιά που έβλεπε από το παράθυρό της όλη η Θεσσαλονίκη! Και ήταν τόσο εξοργιστικό όλο αυτό που παραιτήθηκαν από θέσεις ευθύνης κάποιοι δημοσιογράφοι, αλλά το αυτί της Αθήνας και των εδώ ανθρώπων της δεν ίδρωσε. Βέβαια, η επιχείρηση απαξίωσης είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα με όλες τις κινήσεις να δείχνουν προς την ηθελημένη κατάργηση της αυτονομίας του καναλιού, ενώ τον Σεπτέμβριο του 2020 είχαμε ένα ακόμη πρωτοφανές γεγονός, τον αποκλεισμό της ΕΡΤ3 (δεν δόθηκε ερώτηση για πρώτη φορά στα χρονικά) από τη συνέντευξη του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ.

Το τελευταίο επεισόδιο στο σίριαλ ήταν στις αρχές του μήνα, όταν κάποιοι εγκέφαλοι θεώρησαν πρέπον να βάλουν την ΕΡΤ3 να αναμεταδίδει το πρόγραμμα της Αθήνας, λες και το τρίτο κανάλι είναι κάποιος συνεργαζόμενος με το CNN τοπικός σταθμός στο Κεντάκι!

Συνέλευση δημοσιογράφων

Έστω και πολύ αργά αποφάσισαν να ασχοληθούν με το πρόβλημα οι εργαζόμενοι συγκαλώντας εργασιακή συνέλευση. Θέλει τώρα να αναλάβει πρωτοβουλίες και η Ένωση Συντακτών Μακεδονίας - Θράκης. Μία σοβαρή ευκαιρία για αποτελεσματικές πρωτοβουλίες χάθηκε το περασμένο καλοκαίρι όταν παραιτήθηκε σύσσωμη η διευθυντική ομάδα της τηλεόρασης, με βαριές κατηγορίες περί «αθηνόδουλης διοίκησης» και απαξίωσης της δημοσιογραφικής υπόστασης του καναλιού.

Ας ελπίσουμε αυτή τη φορά να το εννοούν.

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 27.03.2022