ΑΠΟΨΕΙΣ

Όλα τα πράγματα στη ζωή, είναι μία πρόσθεση και μία αφαίρεση. Κάτι σου δίνουν και κάτι σου παίρνουν. Ελάχιστα είναι αυτά που μόνον αφαιρούν ή μόνον προσθέτουν. Το έχω υπογραμμίσει αρκετές φορές αυτό στα εβδομαδιαία σχόλιά μου, αλλά το σημειώνω εκ νέου καθώς «επανάληψη μήτηρ μαθήσεως» όπως έλεγαν οι σοφοί πρόγονοι μας.

Το άλλο που θέλω να τονίσω επίσης είναι πως θα ανέμενε κανείς από ένα κράτος που σέβεται τον εαυτό του και τους πολίτες του, οι ιθύνοντες, μελετούν τα δεδομένα και να μπορούν να προβλέψουν ένα πρόβλημα πριν αυτό ενσκήψει. Όχι όπως συμβαίνει στην Ελλάδα δηλαδή, που πάντα αιφνιδιαζόμαστε από μία εξέλιξη προδήλως προβλέψιμη κι αναμενόμενη, για να τρέχουμε εκ των υστέρων να κλείσουμε τρύπες και να διορθώσουμε ό,τι κι αν μπορεί να διορθωθεί.

Επί του πρακτέου τώρα: Οι υποχρεωτικές μάσκες κατά τους δύο προηγούμενους χειμώνες και οι περιορισμοί σε μετακινήσεις και συναθροίσεις, «καθάρισαν» τους οργανισμούς των ανθρώπων από αντισώματα, με αποτέλεσμα φέτος με την επιστροφή στην «κανονικότητα», οι ιοί να κάνουν πάρτι. Αυτό θα έπρεπε να προβλεφθεί και οι αρμόδιοι να λάμβαναν μέτρα για επάρκεια των αντιικών φαρμάκων -από τα απλά (ντεπόν, γκόλντεν φλου, σιρόπια) μέχρι τα αντιβιοτικά.

Αντ’ αυτού, οι παραγγελίες για φέτος ήταν πάνω- κάτω ίδιες με τις περσινές, με αποτέλεσμα όταν ξέσπασε κύμα ασθενειών (την περίοδο των γιορτών), τα φαρμακεία να αδυνατούν να προσφέρουν έστω ένα απλό χάπι ανακούφισης. Οι ελλείψεις αφορούν και άλλα σκευάσματα, καθώς η ζοφερή κατάσταση στην Κίνα λόγω του νέου κύματος COVID αποσυντόνισε την παραγωγική μηχανή των φαρμάκων που εδρεύει στην Ασία (κλειστά εργοστάσια, αδυναμία εξεύρεσης αναγκαίων πρώτων υλών, καθυστερήσεις στα τελωνεία κλπ), με αποτέλεσμα να υπάρξει αναταραχή, καθώς μεγάλο τμήμα των ασθενών έμειναν με τις συνταγές τους στο χέρι…

Αν τώρα σε αυτά προσθέσετε και τη… ματζιριά πολλών φαρμακοποιών που μειώνουν τις παραγγελίες τους στο ελάχιστο προκειμένου να αποφύγουν να τους μείνουν στα ράφια, έχετε μια πλήρη εικόνα της κατάστασης.

Στην αναμπαμπούλα ο λύκος χαίρεται, κι έτσι το κλίμα ελλείψεων και τις συνακόλουθες ουρές στα φαρμακεία, το εκμεταλλεύτηκαν οι εταιρείες που κατάφεραν να επιβάλλουν σημαντικές ανατιμήσεις σε μεγάλο αριθμό σκευασμάτων, επιβαρύνοντας κι άλλο τους ήδη ελλειμματικούς προϋπολογισμούς των νοικοκυριών.

Σε αυτά, θα πρέπει να προστεθεί και η… ελληνική μαγκιά των αετονύχηδων, που παίρνουν τα φάρμακα που προορίζονται για την ελληνική αγορά και τα εξάγουν σε χώρες στις οποίες οι τιμές πώλησής τους είναι υψηλότερες.

Το φαινόμενο είναι γνωστό εδώ και αρκετά χρόνια, αλλά, το ελληνικό κράτος δεν κατάφερε να το εμποδίσει και να το τιθασεύσει. Η χώρα μας, κατά την πρώτη εποχή των μνημονίων, διαπραγματεύτηκε και πέτυχε να επιβληθεί στις πολυεθνικές φαρμακευτικές, να αποδεχτούν να πωλούν στους Έλληνες εμπόρους, με πολύ μειωμένες τιμές, σε σύγκριση με αυτές που πωλούν στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Τη θετική αυτή εξέλιξη εκμεταλλεύονται διάφοροι επιχειρηματίες (έμποροι, φαρμακαποθήκες κλπ) που τα φάρμακα που αγοράζουν φτηνά- δήθεν για την ελληνική αγορά- να τα διοχετεύουν σε άλλες χώρες αποκομίζοντας τεράστια κέρδη.

Τα αφήσαμε όλα αυτά να φουντώσουν, και τώρα οι πολίτες ψάχνουμε πώς δεν θα μείνουμε χωρίς φάρμακα, ενώ οι κυβερνώντες αναζητούν τρόπο να αποφύγουν το πολιτικό κόστος. Στο τέλος, οι μεν πολίτες θα υποφέρουν και στην καλύτερη θα ταλαιπωρηθούν, οι δε αξιωματούχοι προκειμένου να μετριάσουν την εις βάρος τους οργή, θα σκιστούν να βρουν λύσεις, πληρώνοντας ακριβότερο λογαριασμό.

Μήπως δικά τους είναι τα λεφτά;

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 08.01.2023