ΑΠΟΨΕΙΣ

Η διαδρομή ενός πολιτικού καθορίζεται εν πολλοίς από το είδος της απόφασης που τον ώθησε στην εμπλοκή του με τα κοινά. Το αν η εμπλοκή του είναι προσωπική απόφαση ή υπαγορεύτηκε από την οικογένεια, το κόμμα ή άλλους… κύκλους είναι καθοριστικό για το πώς θα δράσει τη στιγμή που θα αναλάβει μία θέση ευθύνης. Είναι διαφορετικό να περάσει ένας άνθρωπος από τη βάσανο του προβληματισμού, του σχεδιασμού και της αναζήτησης λύσεων για ένα εγχείρημα που ο ίδιος έχει αποφασίσει και οραματιστεί να φέρει εις πέρας, από το να κληθεί ως εντολοδόχος τρίτων να διοικήσει ανθρώπους και να καθορίζει τη ζωή των πολλών, στη βάση μίας απόφασης που δεν φέρει τη δική του εσωτερική ανάγκη εκπλήρωσης, αλλά που είναι προϊόν στράτευσής του σε επιδιώξεις και σχεδιασμούς άλλων.

Και κάπου εκεί είναι που υπεισέρχεται το κίνητρο, ο λόγος που κάποιος επιθυμεί να ασχοληθεί με την πολιτική, με την αυτοδιοίκηση και με τη συλλογική δράση. Είναι η λαχτάρα για προσφορά ή η αχαλίνωτη φιλοδοξία; Είναι η προσήλωση στην επίτευξη στόχων, που προϋποθέτει ασκητικό τρόπο ζωής και σκληρή δουλειά ή είναι η μεγαλομανία της πρωτιάς και του φαβοριτισμού στις εκλογικές αναμετρήσεις; Είναι η εσωτερική ανάγκη να αφήσει πίσω τις προσωπικές του υποθέσεις, για να κάνει κάτι για το σύνολο ή είναι η ακόρεστη διάθεση να γίνει κάτι, να φέρει τίτλο, να κατέχει ισχύ, κοιτώντας μόνο το άτομό του, έστω κι αν χρειαστεί να πατά επί πτωμάτων;

Οι πολίτες θα πρέπει να αναζητούν και να διακρίνουν τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα κάθε φορά που έχουν να επιλέξουν έναν εκπρόσωπό τους στο κοινοβούλιο, στο δήμο, στις οργανώσεις που συμμετέχουν. Είναι ίσως το πιο κρίσιμο σημείο, που μπορεί να καθορίσει με ασφάλεια το τι μπορεί να περιμένουν από τους εκπροσώπους τους για το μέλλον, την πατρίδα και τα παιδιά τους. Η απόφαση και το κίνητρο τα μαρτυρούν όλα!