Ο Νίκος Γκάλης μίλησε στο ισπανικό περιοδικό "Gigantes del Basket" για το μπάσκετ τη δεκαετία του 1980, τους παίκτες που τον δυσκόλεψαν και εξήγησε τι έλειπε από τον Άρη για να φτάσει στην κατάκτηση ενός τροπαίου.

Αναλυτικά όσα είπε:

Για το ποιον αγώνα με την Μπαρτσελόνα θα θυμάται για πάντα και για ποιον λόγο: «Κάθε αγώνας εκείνης της περιόδου έχει ξεχωριστή θέση στο μυαλό μου. Όλες οι ομάδες τότε ήταν πολύ δυνατές, νιώθω πολύ τυχερός που αντιμετώπισα αυτούς τους αντίπαλους. Το συγκεκριμένο παιχνίδι το 1987 που κερδίσαμε την μεγάλη Μπαρτσελόνα με 88-89 ήταν ένα από τα μεγαλύτερα βράδια μου και πραγματικά δεν θα το ξεχάσω ποτέ».

Για το ποιος ήταν ο πιο δύσκολος προσωπικός αντίπαλος στο κύπελλο πρωταθλητριών: «Πάντα με δυσκόλευαν ο Σολοθάμπαλ και ο Κόστα, έπαιζαν δυνατά αλλά αθλητικά και ο φίλος μου ο Ρισάρ Ντακουρί από τη Γαλλία».

Για το ότι ο Όντι Νόρις στο δίλημμα Ντρέξλερ ή Γκάλης, έχει ψηφίσει τον ίδιο, αλλά και για το ότι ονόμασε τον γιο του Νικ και με τι μπορεί να συγκρίνει αυτές τις κινήσεις από έναν μεγάλο αντίπαλο: «Είναι μεγάλη τιμή και αναγνώριση από έναν τεράστιο αντίπαλο και πολύ καλό φίλο. Τον γνώρισα σαν ένα πολύ δυνατό αντίπαλο, ένα βουνό στην αντίπαλη ρακέτα, αλλά μετά αναπτύχθηκε μεταξύ μας μια ωραία φιλία, κάτι που μόνο μέσα από τον αθλητισμό μπορεί να συμβεί. Θέλω να τον ευχαριστήσω που αποδέχτηκε την πρόσκληση και με τίμησε στο παιχνίδι που έγινε προς τιμήν μου».

Για το τι έλειψε από τον Άρη του Μονάχου, της Γάνδης και της Ισπανίας ώστε να φτάσει ως το τέλος της διαδρομής: «Μάς έλειπε ένας παίκτης - φόβητρο μέσα στη ρακέτα όπως ο Όντι (Νόρις) ή ο Μαγκί».