ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ελένη Τσαλιγοπούλου: Η Θεσσαλονίκη είναι για μένα πηγή έμπνευσης

Λίγο πριν ανέβει στη σκηνή της Μονής Λαζαριστών την Πέμπτη, μιλά στη «ΜτΚ» για τη βραδιά-φόρο τιμής σε όσα την καθόρισαν και μας κάνουν να τη θυμόμαστε ως «κορίτσι και γυναίκα»

 18/06/2019 07:00

Ελένη Τσαλιγοπούλου: Η Θεσσαλονίκη είναι για μένα πηγή έμπνευσης

Συνέντευξη στον Αλέξανδρο Παντελάκη

Βρίσκεται στη δισκογραφία περισσότερα από τριάντα χρόνια, και ως γυναίκα πια έχει βάλει στόχο μαζί με τη Δήμητρα Γαλάνη, που υπογράφει την καλλιτεχνική επιμέλεια των παραστάσεών της, να κάνουν μια αναδρομή στις αγαπημένες μουσικές που λάτρεψε το κοινό συνδυασμένα με το φρέσκο παλμό των τελευταίων της τραγουδιών.

«Δηλώνω όλη την πορεία μου, όλες τις επιλογές μου, όλες τις αγάπες μου και αυτό το υπογράφει η Δημητρούλα (Γαλάνη), η αγαπημένη μου. Είναι και δική της ιδέα ο τίτλος, το ‘κορίτσι και γυναίκα’. Φανερώνει την ανησυχία που μοιάζει πολύ με τη δική της. Πάντα έλεγε ότι θεωρεί τον εαυτό της μουσικό, κι εγώ το ίδιο. Αισθάνομαι περισσότερο μουσικός από τραγουδίστρια. Ανελλιπώς ψάχνομαι, ανελλιπώς υπάρχει μια ανησυχία και πάντα χρειάζομαι κάτι νεότερο, κάτι καινούργιο, κάτι φρέσκο για τις ζωντανές παραστάσεις», λέει η Ελένη Τσαλιγοπούλου στη «ΜτΚ».

Όλα αυτά τα χρόνια της καλλιτεχνικής της πορείας αυτό που έμεινε ίδιο είναι «το πάθος για την αναζήτηση μέσα στο τραγούδι και αυτό που άλλαξε είναι ότι κατάφερα να ισορροπήσω ανάμεσα στο μουσικό και τον άνθρωπο Ελένη», μας λέει χαρακτηριστικά. Συνάντησε ανθρώπους που κράτησε κοντά της -κάποιους όχι ως συνεργάτες, αλλά ως φίλους- όπως τη Δήμητρα Γαλάνη. 

«Δεν συνεργάζομαι με τη Δήμητρα. Απλά είναι ένα παιχνίδι που κάναμε πολλά χρόνια. Πολλές φορές της έλεγα ποια τραγούδια θέλω να ακούσω απ’ αυτήν και το ίδιο κι αυτή. Απλά μοιράζεται μαζί μου κάποιες ιδέες της για τα 30 μου χρόνια. Η σχέση μου με τη Δήμητρα Γαλάνη υπάρχει εδώ και πάρα πολλά χρόνια, από τη δεκαετία του ’90. Δυο χρόνια παίξαμε μαζί και ήταν πολύ σημαντική η συνεργασία μου μαζί της. Έκτοτε, είμαστε φίλες. Έχουμε μια πολύ καλή και υγιή φιλική σχέση. Έχουμε παίξει μαζί άλλες δύο φορές. Παρ’ όλα αυτά είναι ένας από τους ανθρώπους μου μπορώ να πω ότι δεν είμαστε σταθεροί συνεργάτες» επισημαίνει.

Για πρώτη φορά στο θέατρο

Η Ελένη Τσαλιγοπούλου μας μίλησε, επίσης, και για τη συμμετοχή της στο έργο «Λωξάντρα» πριν από λίγους μήνες στην Αθήνα:

«Είχε πολύ ενδιαφέρον. Δεν το είχα βιώσει ξανά. Είδα τι σημαίνει να είσαι ηθοποιός, να λειτουργείς με τον τρόπο που λειτουργεί ένας ηθοποιός, τις πολλές δοκιμές, να μπαίνεις μέσα στο ρόλο... Είναι κάτι συγκλονιστικό, δεν μοιάζει με τις μουσικές πρόβες. Επίσης, ο κόσμος χειροκροτεί στο τέλος, στον τραγουδιστή χειροκροτεί κάθε τρία λεπτά. Αυτό του δίνει ένα τεράστιο εγωισμό, που πολλές φορές δεν είναι αναγκαίος. Το θέατρο έχει μία ταπεινότητα, οι άνθρωποι εκεί δουλεύουν πάρα πολύ και είναι ταπεινοί σε σχέση με αυτό. Είναι άνθρωποι που δουλεύουν και ζουν μέσα σε μια ομάδα και πολλές φορές σε μεγάλους θιάσους, όπως αυτόν που δούλεψα και αποτελούνταν από 20 άτομα. Πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση και εμπειρία για μένα. Και βέβαια συναρπαστική η Ελένη Κοκκίδου ως Λωξάντρα. Δεν είμαι ηθοποιός, αλλά θα δοκίμαζα κάτι ανάλογο, αν με ιντριγκάριζε» αναφέρει στη «ΜτΚ».

Η Θεσσαλονίκη…

Ξεκινώντας την περιοδεία της από τη Θεσσαλονίκη και έχοντας ως θέμα στις συναυλίες της αυτόν τον απολογιστικό χαρακτήρα, μοιάζει συμβολική η επιλογή της πόλης. 

«Η Θεσσαλονίκη είναι πηγή έμπνευσης στην κυριολεξία για μένα. Ξεκίνησα κάνοντας κλασικό τραγούδι και παράλληλα τραγουδούσα σε μία πολύ μικρή μπουάτ που λεγόταν ‘Όμορφη νύχτα’ στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Εκεί συνάντησα ανθρώπους πολύ παθιασμένους με τη μουσική. Αυτό μου άνοιξε τα φτερά μου, μου έδωσε την καλή πληροφορία, για να ξεκινήσω ως ένας νέος άνθρωπος. Αυτό ήταν το πιο σημαντικό, η Θεσσαλονίκη μέσα μου κρατάει αυτό το καλό κομμάτι της προσωπικότητάς μου» εκμυστηρεύεται και συνεχίζει: «Με το κοινό της πόλης είμαστε σε επαφή και ερχόμαστε εδώ και πάρα πολλά χρόνια, δεν έχουμε σταματήσει ποτέ. Τώρα θα κάνουμε αυτήν την παράσταση στους Λαζαριστές, με την μπάντα μου τους Boğaz Μusique».

Στο σχήμα αυτό που έχει φτιάξει η ερμηνεύτρια από το 2011 έχει προστεθεί πλέον ο Τζώρτζης Μαυροειδής, που παίζει τρομπέτα και μπάσο. Δηλώνοντας πολύ περήφανη, μας εξηγεί ότι «βογάς είναι ο αέρας που φυσάει από τον Βόσπορο προς τη δύση. Έτσι είναι και η ελληνική μουσική, ανάμεσα στη δύση και στην ανατολή. Από τότε είμαστε μαζί, κάποιοι έρχονται κάποιοι φεύγουν, αλλά η βάση της μπάντας είναι η ίδια. Και θα παίξουμε με πολύ μεγάλη χαρά». Στη σκηνή θα την πλαισιώσουν ο Ηρακλής Βαβάτσικας, που ξεκίνησε μαζί της στη Θεσσαλονίκη, είναι πλέον «ερευνητής της μουσικής και έχει χαρίσει έμπνευση σε πάρα πολλούς νέους μουσικούς, που ασχολούνται με το ακορντεόν» και η νέα τραγουδίστρια Μαίρη Δούτση.

Η Ελένη Τσαλιγοπούλου χαίρεται πολύ που θα είναι στη Μονή Λαζαριστών, γιατί της αρέσει ο χώρος και αισθάνεται πολύ ωραία όταν ανεβαίνει στη σκηνή: «Είμαι πιο κοντά στο κοινό. Η επικοινωνία για μένα έχει σημασία για πάνω από το 50% σε μία παράσταση. Δεν χρειάζεται πλέον, στα πάνω από 30 χρόνια που τραγουδάω, να αποδείξω σε κανέναν ότι έχω καλή φωνή. Οι ζωντανές παραστάσεις κρύβουν κάτι άλλο, αυτήν την επικοινωνία μέσα από μία αλήθεια, ένα μήνυμα. Στη λίγη ώρα αυτή θέλω να μπορεί ο κόσμος να αισθανθεί πραγματικά καλά. Αυτή είναι η μαγεία που έχει η μουσική. Καμία άλλη τέχνη δεν το κάνει αυτό, μόνο το τραγούδι…».

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Ελένη Τσαλιγοπούλου

Μονή Λαζαριστών

Πέμπτη στις 9.30 μ.μ.

Εισιτήρια: 12 ευρώ

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 15-16 Ιουνίου 2019

Συνέντευξη στον Αλέξανδρο Παντελάκη

Βρίσκεται στη δισκογραφία περισσότερα από τριάντα χρόνια, και ως γυναίκα πια έχει βάλει στόχο μαζί με τη Δήμητρα Γαλάνη, που υπογράφει την καλλιτεχνική επιμέλεια των παραστάσεών της, να κάνουν μια αναδρομή στις αγαπημένες μουσικές που λάτρεψε το κοινό συνδυασμένα με το φρέσκο παλμό των τελευταίων της τραγουδιών.

«Δηλώνω όλη την πορεία μου, όλες τις επιλογές μου, όλες τις αγάπες μου και αυτό το υπογράφει η Δημητρούλα (Γαλάνη), η αγαπημένη μου. Είναι και δική της ιδέα ο τίτλος, το ‘κορίτσι και γυναίκα’. Φανερώνει την ανησυχία που μοιάζει πολύ με τη δική της. Πάντα έλεγε ότι θεωρεί τον εαυτό της μουσικό, κι εγώ το ίδιο. Αισθάνομαι περισσότερο μουσικός από τραγουδίστρια. Ανελλιπώς ψάχνομαι, ανελλιπώς υπάρχει μια ανησυχία και πάντα χρειάζομαι κάτι νεότερο, κάτι καινούργιο, κάτι φρέσκο για τις ζωντανές παραστάσεις», λέει η Ελένη Τσαλιγοπούλου στη «ΜτΚ».

Όλα αυτά τα χρόνια της καλλιτεχνικής της πορείας αυτό που έμεινε ίδιο είναι «το πάθος για την αναζήτηση μέσα στο τραγούδι και αυτό που άλλαξε είναι ότι κατάφερα να ισορροπήσω ανάμεσα στο μουσικό και τον άνθρωπο Ελένη», μας λέει χαρακτηριστικά. Συνάντησε ανθρώπους που κράτησε κοντά της -κάποιους όχι ως συνεργάτες, αλλά ως φίλους- όπως τη Δήμητρα Γαλάνη. 

«Δεν συνεργάζομαι με τη Δήμητρα. Απλά είναι ένα παιχνίδι που κάναμε πολλά χρόνια. Πολλές φορές της έλεγα ποια τραγούδια θέλω να ακούσω απ’ αυτήν και το ίδιο κι αυτή. Απλά μοιράζεται μαζί μου κάποιες ιδέες της για τα 30 μου χρόνια. Η σχέση μου με τη Δήμητρα Γαλάνη υπάρχει εδώ και πάρα πολλά χρόνια, από τη δεκαετία του ’90. Δυο χρόνια παίξαμε μαζί και ήταν πολύ σημαντική η συνεργασία μου μαζί της. Έκτοτε, είμαστε φίλες. Έχουμε μια πολύ καλή και υγιή φιλική σχέση. Έχουμε παίξει μαζί άλλες δύο φορές. Παρ’ όλα αυτά είναι ένας από τους ανθρώπους μου μπορώ να πω ότι δεν είμαστε σταθεροί συνεργάτες» επισημαίνει.

Για πρώτη φορά στο θέατρο

Η Ελένη Τσαλιγοπούλου μας μίλησε, επίσης, και για τη συμμετοχή της στο έργο «Λωξάντρα» πριν από λίγους μήνες στην Αθήνα:

«Είχε πολύ ενδιαφέρον. Δεν το είχα βιώσει ξανά. Είδα τι σημαίνει να είσαι ηθοποιός, να λειτουργείς με τον τρόπο που λειτουργεί ένας ηθοποιός, τις πολλές δοκιμές, να μπαίνεις μέσα στο ρόλο... Είναι κάτι συγκλονιστικό, δεν μοιάζει με τις μουσικές πρόβες. Επίσης, ο κόσμος χειροκροτεί στο τέλος, στον τραγουδιστή χειροκροτεί κάθε τρία λεπτά. Αυτό του δίνει ένα τεράστιο εγωισμό, που πολλές φορές δεν είναι αναγκαίος. Το θέατρο έχει μία ταπεινότητα, οι άνθρωποι εκεί δουλεύουν πάρα πολύ και είναι ταπεινοί σε σχέση με αυτό. Είναι άνθρωποι που δουλεύουν και ζουν μέσα σε μια ομάδα και πολλές φορές σε μεγάλους θιάσους, όπως αυτόν που δούλεψα και αποτελούνταν από 20 άτομα. Πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση και εμπειρία για μένα. Και βέβαια συναρπαστική η Ελένη Κοκκίδου ως Λωξάντρα. Δεν είμαι ηθοποιός, αλλά θα δοκίμαζα κάτι ανάλογο, αν με ιντριγκάριζε» αναφέρει στη «ΜτΚ».

Η Θεσσαλονίκη…

Ξεκινώντας την περιοδεία της από τη Θεσσαλονίκη και έχοντας ως θέμα στις συναυλίες της αυτόν τον απολογιστικό χαρακτήρα, μοιάζει συμβολική η επιλογή της πόλης. 

«Η Θεσσαλονίκη είναι πηγή έμπνευσης στην κυριολεξία για μένα. Ξεκίνησα κάνοντας κλασικό τραγούδι και παράλληλα τραγουδούσα σε μία πολύ μικρή μπουάτ που λεγόταν ‘Όμορφη νύχτα’ στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Εκεί συνάντησα ανθρώπους πολύ παθιασμένους με τη μουσική. Αυτό μου άνοιξε τα φτερά μου, μου έδωσε την καλή πληροφορία, για να ξεκινήσω ως ένας νέος άνθρωπος. Αυτό ήταν το πιο σημαντικό, η Θεσσαλονίκη μέσα μου κρατάει αυτό το καλό κομμάτι της προσωπικότητάς μου» εκμυστηρεύεται και συνεχίζει: «Με το κοινό της πόλης είμαστε σε επαφή και ερχόμαστε εδώ και πάρα πολλά χρόνια, δεν έχουμε σταματήσει ποτέ. Τώρα θα κάνουμε αυτήν την παράσταση στους Λαζαριστές, με την μπάντα μου τους Boğaz Μusique».

Στο σχήμα αυτό που έχει φτιάξει η ερμηνεύτρια από το 2011 έχει προστεθεί πλέον ο Τζώρτζης Μαυροειδής, που παίζει τρομπέτα και μπάσο. Δηλώνοντας πολύ περήφανη, μας εξηγεί ότι «βογάς είναι ο αέρας που φυσάει από τον Βόσπορο προς τη δύση. Έτσι είναι και η ελληνική μουσική, ανάμεσα στη δύση και στην ανατολή. Από τότε είμαστε μαζί, κάποιοι έρχονται κάποιοι φεύγουν, αλλά η βάση της μπάντας είναι η ίδια. Και θα παίξουμε με πολύ μεγάλη χαρά». Στη σκηνή θα την πλαισιώσουν ο Ηρακλής Βαβάτσικας, που ξεκίνησε μαζί της στη Θεσσαλονίκη, είναι πλέον «ερευνητής της μουσικής και έχει χαρίσει έμπνευση σε πάρα πολλούς νέους μουσικούς, που ασχολούνται με το ακορντεόν» και η νέα τραγουδίστρια Μαίρη Δούτση.

Η Ελένη Τσαλιγοπούλου χαίρεται πολύ που θα είναι στη Μονή Λαζαριστών, γιατί της αρέσει ο χώρος και αισθάνεται πολύ ωραία όταν ανεβαίνει στη σκηνή: «Είμαι πιο κοντά στο κοινό. Η επικοινωνία για μένα έχει σημασία για πάνω από το 50% σε μία παράσταση. Δεν χρειάζεται πλέον, στα πάνω από 30 χρόνια που τραγουδάω, να αποδείξω σε κανέναν ότι έχω καλή φωνή. Οι ζωντανές παραστάσεις κρύβουν κάτι άλλο, αυτήν την επικοινωνία μέσα από μία αλήθεια, ένα μήνυμα. Στη λίγη ώρα αυτή θέλω να μπορεί ο κόσμος να αισθανθεί πραγματικά καλά. Αυτή είναι η μαγεία που έχει η μουσική. Καμία άλλη τέχνη δεν το κάνει αυτό, μόνο το τραγούδι…».

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Ελένη Τσαλιγοπούλου

Μονή Λαζαριστών

Πέμπτη στις 9.30 μ.μ.

Εισιτήρια: 12 ευρώ

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 15-16 Ιουνίου 2019

ΣΧΟΛΙΑ

Επιλέξτε Κατηγορία