Και πάνω, που νομίσαμε πως ξεπερνάμε τα δύσκολα, ήρθε η ώρα για τα… δυσκολότερα. Δεν έχω τα πλήρη δεδομένα για να προδικάσω αν θα τα καταφέρουμε. Δεν σας κρύβω ότι είμαι ιδιαίτερα ανήσυχος. Αυτό που ξέρω -και το λέω με απόλυτη βεβαιότητα- είναι ότι όλη η χώρα από αύριο θα πορευτεί επάνω σε ένα τεντωμένο σχοινί. Την ώρα που κορυφώνεται το τρίτο κύμα της πανδημίας και τα δημόσια νοσοκομεία ασφυκτιούν από την πίεση των ανθρώπων που χρειάζονται επειγόντως βοήθεια, έρχεται η απόφαση για χαλάρωση των μέτρων και άνοιγμα του λιανεμπόριου.

Για να βάζουμε τα πράγματα σε μια σειρά: Η χαλάρωση των μέτρων έχει καταστεί αναγκαία, αφενός λόγω της οικονομίας (πρέπει κάποτε να δουλέψει το λιανεμπόριο γιατί ιδιοκτήτες κι εργαζόμενοι θα γλιτώνουν τον ιό και θα κινδυνέψουν να πεθάνουν από λιμό) αφετέρου -και κυρίως- λόγω της κούρασης των πολιτών και της άρνησής τους να αποδεχτούν την παράταση του εγκλεισμού τους.

Ήδη τις τελευταίες βδομάδες, η τήρηση των μέτρων, είχε περιοριστεί μόνον στους αποκαλούμενους σώφρονες πολίτες -που δεν αποτελούν και την πολυπληθέστερη κοινωνική ομάδα στους νεοέλληνες. Όσο για τους υπόλοιπους, μάσκα επαναχρησιμοποιημένη στο πηγούνι, συγκεντρώσεις στα σπίτια, καφέ και ποτό σε πλαστικά ποτήρια έξω από τα μαγαζιά και πάει λέγοντας. Α, και πεταμένο γάντι προς τους αστυνομικούς που δεν τολμούν να ελέγξουν γιατί θα γίνει επεισόδιο…

Το ακόμη χειρότερο, ότι ο παρατεταμένος εγκλεισμός άρχισε να επιδρά αρνητικά στον ψυχισμό των πολιτών. Εκνευρισμοί, καυγάδες, μελαγχολία, κατάθλιψη, εκρηκτικές αντιδράσεις, μπήκαν στην ημερήσια διάταξη δυναμιτίζοντας άτομα, οικογένειες, ομάδες ανθρώπων. Ιδιαίτερα τους νέους και τα παιδιά, που εκ της φύσης τους δεν μπορούν να αντέξουν την μονοτονία της ετήσιας ρουτίνας.

Με αυτό ως δεδομένο, η χαλάρωση, το άνοιγμα δραστηριοτήτων τόσο στην οικονομία όσο και στην κοινωνική ζωή (σχολεία κλπ), προβάλλει ως το αναγκαίο κακό.

Από την άλλη, είναι ορατός ο κίνδυνος, να ξεφύγει τελείως ο ιός και να υπάρξει πλημμυρίδα εισαγωγών στα νοσοκομεία, με συνεπακόλουθο την επανάληψη σκηνικού Μπέργκαμο με την επιλογή των ασθενών που θα διασωληνωθούν και την εγκατάλειψη άλλων.

Αν από αύριο στην Θεσσαλονίκη για παράδειγμα, τα καταμετρημένα κρούσματα φτάσουν στα 800, δεν ξέρω τι θα γίνει και πού θα πρέπει να κρυφτούν οι ιθύνοντες.

Κακά τα ψέματα. Το να περάσεις αλώβητος ανάμεσα στην Σκύλλα και τη Χάρυβδη, δεν είναι εύκολο κατόρθωμα. Το πέτυχε ο Οδυσσέας και έμεινε στην αιωνιότητα. Ποιοι είμαστε εμείς να τα καταφέρουμε.

Με αυτά τα δεδομένα, τι μπορούμε να κάνουμε ως πολίτες; Λίγα πράγματα. Το κυριότερο, να τηρούμε καθένας τα μέτρα προστασίας για τον εαυτό του, ώστε να υψωθεί ένα τείχος προστασίας της κοινότητας. Δεύτερον, μέσω των πολλών ατομικών τεστ -που επιτέλους αποφάσισαν να μας προσφέρουν- να διασφαλίσουμε πως θα γνωρίζουν οι ειδικοί καλύτερα την διασπορά και κατά συνέπεια θα μπορέσουμε αν χρειαστεί να πάρουμε αποφάσεις για να την τιθασεύσουν. Τρίτον το ανθρωπίνως δυνατόν για την στήριξη του ΕΣΥ και την συνδρομή στο προσωπικό του.

Αυτά και καλή μας τύχη- που την χρειαζόμαστε δραματικά πλέον…

*************************************************************************************************************

Ένα χρόνο και κάτι... ψιλά μετρά πλέον η πανδημία, το νούμερο ένα πρόβλημα κάθε ανθρώπου στον πλανήτη, όμως η παγκοσμιοποίηση του ιού δεν αποκλείει και την ενασχόληση με τον μικρόκοσμό μας. Οι Βρετανοί τρέχουν και δε φτάνουν με το Brexit και τους βασιλιάδες, οι Γερμανοί ασχολούνται με τις εκλογές τους και το Πάσχα, οι Αμερικάνοι με άνεμο δημοκρατίας να πνέει στην εποχή Μπάιντεν στρέφουν στο βλέμμα στα νέα πρόσωπα και νομοσχέδια κι εμείς με τον Φουρθιώτη...

Η υπόθεση που έμοιαζε τόσο ασήμαντη, είναι τελικά χαρακτηριστική της διαχρονικής παθογένειας του κράτους μας, που 200 χρόνια από την Επανάσταση γιόρτασε και το ίδιο παραμένει. Όλα ξεκίνησαν με μια καταγγελία ενός αντιδημάρχου δήμου της ανατολικής Αττικής πως ο εν λόγω πρώην μάνατζερ μοντέλων και νυν αυτοαποκαλούμενος δημοσιογράφος έχει στη διάθεσή του φρουρά και συνοδεία από την ελληνική αστυνομία. Δειλά δειλά το θέμα άρχισε να αναπαράγεται στα σόσιαλ μίντια και για να λέμε την αλήθεια, οι περισσότεροι το θεωρήσαμε προϊόν... trolls. Όχι πώς είχαμε κανέναν λόγο να μην πιστεύουμε τον αιρετό (μήτε που τον ξέρουμε τον άνθρωπο οι εκτός Ραφήνας) αλλά γιατί είναι απλώς αδιανόητο. Κι όταν βγήκε και η επίσημη γραπτή ανακοίνωση της ΕΛΑΣ πως δεν αληθεύει, ε πήγαμε παρακάτω.

Έλα, όμως, που ζούμε, όπως φαίνεται, στην πατρίδα του αδιανόητου και η ιστορία είναι άκρως αληθινή και κατ’ επέκταση εξόχως εξοργιστική και αποκαλυπτική του τρόπου που λειτουργεί (ή δε λειτουργεί, καλύτερα) το ελληνικό κράτος. Έτσι, μια εβδομάδα μετά το «δεν ισχύει» της αστυνομίας, ήρθε το «με εντολή Χρυσοχοΐδη» αποσύρεται η φρουρά του Φουρθιώτη, επιβεβαιώνοντας πως αυτός ο εξόχως ασήμαντος για τον δημόσιο βίο της χώρας άνθρωπος είχε φύλαξη και μάλιστα... βασιλική, αφού 14 αστυνομικοί τον προστάτευαν από Kύριος οίδε ποιον.

Και τότε αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε κι όσοι δεν το πιστεύαμε πώς είναι δυνατόν να υπάρχει ψήγμα αλήθειας στην είδηση, ποιος είναι ο κύριος αυτός, ποιος τον απειλεί και γιατί πρέπει εμείς όλοι ως φορολογούμενοι να τον πληρώνουμε. Κι έπειτα, μπαίνουν κι άλλα ερωτήματα που αφορούν τα αδιαφανή κριτήρια και τα άλλα μέτρα και άλλα σταθμά που ισχύουν για διάφορα πρόσωπα της χώρας όσον αφορά στην προστασία που τους παρέχει το κράτος. Δηλαδή, ποιος αποφασίζει και ποιος πρέπει να αποφασίζει ποιος αξίζει τόσο μεγάλης δύναμης που ουσιαστικά τον υπηρετεί και ποιος μπορεί να κινδυνεύει αλλά δεν περισσεύουν αστυνομικοί ή δεν περισσεύουν για να κάνουν ελέγχους για τον κορονοϊό, αφού τους απασχολούμε με τη φύλαξη κάθε πιθανού κι απίθανου τύπου.

Για να σοβαρευτούμε, λοιπόν. Μόνο στην Ελλάδα πρέπει ή ζητάμε από τον εκάστοτε υπουργό να αποφασίζει για τέτοια θέματα καθώς όπου στον κόσμο το κράτος παρέχει τέτοια προστασία, είναι καθαρά επιχειρησιακό το θέμα και λύνεται από τις υπηρεσίες. Όμως, αφού φτάσαμε μέχρι εδώ κι έτσι είναι δομημένο αυτό το κράτος, πρέπει να βρούμε και την ευθύνη και να την αποδώσουμε. Με δεδομένες τις δημόσιες ανακοινώσεις, όποιος κι αν έβαλε το «χεράκι» του ή τηλεφώνησε για να εξασφαλίζει προστασία στον αμφιλεγόμενο παρουσιαστή, ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. οφείλει είτε να παραιτηθεί εάν θεωρήσει πως τον άδειασε ο πολιτικός του προϊστάμενος ή να καρατομηθεί. Όσο «ασήμαντη» κι αν είναι η πέτρα του σκανδάλου, το σκάνδαλο διόλου ασήμαντο είναι. Ουδόλως, λοιπόν, με ενδιαφέρει ποιος είναι ο κ. Φουρθιώτης και τι έκανε, αλλά δικαιούμαι να μάθω τι επικαλέστηκε για να λάβει προστασία, ποιος ενέκρινε το αίτημά του και με ποια λογική.

Εδώ, πάντως, να προσθέσω δύο λεπτομέρειες της όλης ιστορίας του εν λόγω παρουσιαστή. Η πρώτη πώς ανακοίνωσε πρόσφατα πως θα είναι υποψήφιος βουλευτής (υπήρξαν δημοσιεύματα πως θα κατέβει με τη ΝΔ αλλά ο ίδιος τα διέψευσε με... εξώδικο) και πώς συναντήθηκε μετά... βαΐων και καμερών με τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών εν μέσω πανδημίας για να λάβει την ευλογία του...

Να υποθέσω ότι ο άνθρωπος είναι τόσο καταφερτζής που πουλάει φύκια (ή μάλλον υαλουρονικά) για μεταξωτές κορδέλες ή ακόμη δεν μάθαμε την πλήρη αλήθεια;

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 04.04.2021