Αδίστακτο λαϊκιστή χαρακτηρίζει τον Ταγίπ Ερντογάν ο Δημήτρης Καιρίδης. Ο βουλευτής βόρειου τομέας Αθηνών μιλώντας στη «ΜτΚ» τονίζει ο Τούρκος Πρόεδρος «διεγείρει τα εθνικιστικά πάθη για να συσπειρώσει τη βάση του και να στρέψει τη συζήτηση μακριά από την οικονομία και τις αποτυχίες της διακυβέρνησής του».

Σημειώνει δε ότι η Δύση πρέπει να προσέξει και «να μην επιτρέψουμε την επανάληψη του λάθους που κάναμε με τον Πούτιν, όταν υποτιμήσαμε τις απειλές του και οδηγηθήκαμε στη σημερινή τραγωδία του πολέμου στην Ουκρανία».

Για τις εθνικές εκλογές επισημαίνει ότι το δίλημμα είναι «ρωμαλέα ανάπτυξη με μεταρρυθμίσεις, επενδύσεις, δουλειές και ασφάλεια για όλους ή πειραματισμοί και κωλοτούμπες με τεράστιο εθνικό κόστος, σε έναν κόσμο πολύ μεγάλων προκλήσεων και απειλών», ενώ για τα μετεκλογικά σενάρια τονίζει ότι «η βέλτιστη λύση είναι η αυτοδυναμία της ΝΔ για να τρέξουμε γρήγορα μπροστά».

Κύριε Καιρίδη, Ελλάδα και Τουρκία έχουν εισέλθει σε προεκλογική χρονιά. Τι επιπλοκές μπορεί να προκαλέσει στις σχέσεις μας αυτή η πολιτική σύμπτωση;

Έχει ήδη προκαλέσει. Ο Ερντογάν είναι ένας αδίστακτος λαϊκιστής. Έχοντας συγκεντρώσει όλη την εξουσία στα χέρια του και ακυρώσει κάθε αντίρροπο θεσμικό αντίβαρο, ασκεί την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας με γνώμονα το εσωτερικό πολιτικό του συμφέρον. Στον δρόμο προς τις εκλογές δεν διστάζει να διεγείρει τα εθνικιστικά πάθη για να συσπειρώσει τη βάση του, να διασπάσει την αντιπολίτευση, να αποσπάσει, ει δυνατόν, την Ακσενέρ από αυτήν και να στρέψει τη συζήτηση μακριά από την οικονομία και τις αποτυχίες της διακυβέρνησής του.

Μπορεί να υπάρξει θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο από τον γείτονα, καθώς όλη αυτήν την περίοδο η Τουρκία θα έχει στραμμένο το βλέμμα της στα εσωτερικά της;

Προφανώς, τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί. Κι αυτό είναι και πρέπει να είναι το μήνυμα προς τους συμμάχους μας. Να προσέξουμε συνολικά ως Δύση και να μην επιτρέψουμε την επανάληψη του λάθους που κάναμε με τον Πούτιν, όταν υποτιμήσαμε τις απειλές του και οδηγηθήκαμε στη σημερινή τραγωδία του πολέμου στην Ουκρανία.

Στρατηγικά, η Ελλάδα μπροστά στον αστάθμητο παράγοντα που λέγεται Ταγίπ Ερντογάν τι πρέπει να κάνει;

Αυτό που κάνει. Να εξοπλιστεί και να ενδυναμώσει τα διεθνή της ερείσματα. Η ένταξη των Ραφάλ στην πολεμική μας αεροπορία αλλά και η στάση του αμερικανικού Κογκρέσου δείχνουν τον δρόμο. Αλλά και τόσα άλλα που έχουν γίνει τα τελευταία τρία χρόνια, μια κοσμογονία και σε αμυντικό και σε διπλωματικό επίπεδο που εξέπληξαν την Άγκυρα που δεν περίμενε αυτή την ακαριαία και αποτελεσματική ελληνική αντίδραση.

Πόσο μπορούμε να υπολογίζουμε στην ένταση που υπάρχει με την Τουρκία στον παράγοντα που λέγεται ΗΠΑ και τι ρόλο μπορεί να παίξουν τα F-16 σε αυτό;

Εξαιρετικά σημαντικό. Οι ΗΠΑ παραμένουν ο κρίσιμος τρίτος στην ελληνο-τουρκική διαφορά. Και ο αξιέπαινος ρόλος του Κογκρέσου έχει βοηθήσει πολύ να σταλεί το σωστό μήνυμα στην Άγκυρα. Η υπόθεση των F-16 είναι πάρα πολύ σοβαρή και στην ουσία ακυρώνει, όσο η εκκρεμότητα διαρκεί, την τουρκική ισχύ στον αέρα. Το Κογκρέσο φαίνεται πως έχει αποφασίσει να εξασφαλίσει μακροπρόθεσμα το ποιοτικό πλεονέκτημα στην Ελλάδα, προκειμένου να μην χρειαστεί η Αμερική να παρέμβει.

Τι προβλέπετε για τον άλλο αστάθμητο παράγοντα της περιοχής που ονομάζεται Βλαντιμίρ Πούτιν; Υπάρχει περίπτωση να τελειώσει σύντομα η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία;

Δεν το νομίζω γιατί κανένας εκ των δύο εμπολέμων δεν αισθάνεται άνετα, προς το παρόν, με έναν συμβιβασμό. Ο Πούτιν είναι πρόβλημα καθώς έχει βάλει τη Ρωσία σε μια αντιφατική και γι’ αυτό επικίνδυνη κατάσταση, δύναμης και αδυναμίας. Δύναμης εξαιτίας των πυρηνικών αλλά και μεγάλης ρωσικής αδυναμίας που μπορεί να οδηγήσει μέχρι και σε κλυδωνισμό της εσωτερικής συνοχής της Ρωσικής Ομοσπονδίας μακροπρόθεσμα. Κάτι που δεν ευνοεί απαραίτητα την ειρήνη και τη διεθνή σταθερότητα.

Η κυβέρνηση έχει συμπληρώσει 3,5 χρόνια στο τιμόνι της χώρας. Ποιος είναι ο απολογισμός που κάνετε στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής;

Η διπλωματική μας προσπάθεια χρωματίστηκε, αν δεν μονοπωλήθηκε, από την όξυνση της τουρκικής απειλής. Σε αυτήν αντιδράσαμε αποτελεσματικά με μια σειρά από συμφωνίες τόσο για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών και την κατοχύρωση των δικαιωμάτων μας, όσο και με αμυντικές συμφωνίες μεγάλης εμβέλειας, όπως αυτή με τη Γαλλία. Ταυτόχρονα, διευρύναμε τον φακό της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής σε χώρες όπως η Ινδία και οι αφρικανικές. Κορωνίδα της πετυχημένης αυτής πορείας ήταν η θριαμβευτική υποδοχή του Έλληνα πρωθυπουργού στο Κογκρέσο.

Η χώρα έχει μπει πλέον σε προεκλογική περίοδο. Τι κρίνεται στις επόμενες εθνικές εκλογές και ποιο είναι κατά τη γνώμη σας το βασικό δίλημμα;

Αν θα συνεχίσουμε την πορεία ανάταξης ή αν θα τα παρατήσουμε και θα επιστρέψουμε στο κακό μας παρελθόν, με αποκορύφωμα όσα ζήσαμε το 2015. Ρωμαλέα ανάπτυξη με μεταρρυθμίσεις, επενδύσεις, δουλειές και ασφάλεια για όλους ή πειραματισμοί και κωλοτούμπες με τεράστιο εθνικό κόστος, σε έναν κόσμο πολύ μεγάλων προκλήσεων και απειλών.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει θέσει ως στόχο της ΝΔ την αυτοδυναμία στη δεύτερη κάλπη. Τι θα συμβεί αν αυτό δεν επιτευχθεί; Βλέπετε να υπάρχουν περιθώρια κυβερνητικής συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ;

Προφανώς. Θα ήταν παράλογο να το αποκλείσω, όταν το κάναμε το 2012 και τα καταφέραμε τότε. Το πρόβλημα είναι ο κ. Ανδρουλάκης, ο οποίος τότε, ως γενικός γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, υπερθεμάτιζε για τη συνεργασία και κατακεραύνωνε τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά σήμερα επιμένει να εκπέμπει ένα συγκεχυμένο και αντιφατικό μήνυμα, υπό το πρίσμα μιας ασυνάρτητης πολιτικής «ίσων αποστάσεων» και αυτονομίας. Εντέλει, για μία σειρά από λόγους δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η βέλτιστη λύση είναι η αυτοδυναμία της ΝΔ για να τρέξουμε γρήγορα μπροστά και γι’ αυτό ο ελληνικός λαός, που δεν θέλει περιπέτειες, θα την προτιμήσει.