Συνέντευξη στον Αλέξανδρο Παντελάκη
«H Ουρανία είναι ένα κορίτσι σαν όλα τα υπόλοιπα, που ζει με τη μαμά της, που έχει πολλά όνειρα και είναι πολύ ερωτευμένη», λέει η ηθοποιός Δανάη Μπάρκα, για το ρόλο που τα τελευταία δύο χρόνια έχει ταυτιστεί μαζί του.

«Σε δεύτερο επίπεδο είναι ένα πολύ μοναχικό παιδί, έχει πολλές αντιστάσεις και όλοι κατά τη διάρκεια της παράστασης αγωνιούμε να δούμε αν θα καταφέρει να κάνει τα όνειρά της πραγματικότητα. Είναι ένα κορίτσι που μπορεί να είναι δίπλα σου, να είσαι εσύ, να είμαι εγώ. Όλοι έχουμε στοιχεία της και εκεί πιστεύω ότι οφείλεται η επιτυχία της παράστασης» επισημαίνει.

Το πρωτότυπο κείμενο του Γεράσιμου Ευαγγελάτου και κατ’ επέκταση η παράσταση κατάφερε, όπως τονίζει η ηθοποιός, να «πιάσει τον παλμό της τωρινής κοινωνίας». Είναι ένα «σύγχρονο κείμενο που, παρ’ όλα αυτά, είναι και πολύ διαχρονικό. Και σε δέκα ή είκοσι χρόνια από τώρα θα υπάρχουν ‘Ουρανίες’» επισημαίνει. Το δικό της όνειρο, όπως μας εξομολογείται, «είναι να καταφέρουμε μέσα από τέτοιες παραστάσεις να καταπολεμήσουμε ο καθένας τη δική του μοναξιά και να μάθουμε να επικοινωνούμε τα προβλήματά μας, έτσι ώστε να μικραίνουν οι Ουρανίες και οι αντιστάσεις που έχουμε στη ζωή μας».

Η μοναξιά και ο έρωτας, αν και φαίνονται δυο έννοιες αντίθετες, βρίσκουν ένα σημείο σύνδεσης στο έργο. Η Δανάη Μπάρκα μας λέει: «Φαίνονται αντίθετα, αλλά είναι αλληλένδετα. Όλοι έχουμε ζήσει τη μοναξιά και το μονόπλευρο έρωτα. Σπάνια θα συναντήσουμε ανθρώπους που θα πουν ότι δεν έχω ερωτευτεί χωρίς να με ερωτευτούν. Και νομίζω ότι αν δεν επικοινωνήσεις τον έρωτα και δεν τον δείξεις, όπως και κάθε συναίσθημα, παραμένει κάτι μοναχικό. Αν δεν το μοιραστείς, δεν διαιρείται, το ζεις μόνος σου. Η Ουρανία ανήκει σε μια κατηγορία πολύ ιδιαίτερη, που το μοιράζεται, παρ’ όλα αυτά παραμένει μοναχικό». Γι’ αυτό, κιόλας, θα δώσει τροφή για σκέψη στους θεατές: «Όταν κάποιος δει την παράσταση, καταλαβαίνει ότι είναι σχεδόν υποχρεωμένος μετά να επικοινωνεί αυτά που αισθάνεται. Είναι σπουδαίο για έναν άνθρωπο να μάθει να επικοινωνεί τα προβλήματα και τις χαρές του. Ένα πρόβλημα όταν το επικοινωνείς, παύει να είναι πρόβλημα και μια χαρά όταν την επικοινωνείς, είναι χαρά επί δύο».

Μόνη στη σκηνή, η Δανάη Μπάρκα δοκιμάζεται σε ένα είδος που βλέπουμε πλέον πολύ συχνά σε παραστάσεις στην πόλη μας, το μονόλογο: «Είναι η πρώτη φορά που το κάνω και νομίζω η τελευταία» μας λέει με χιούμορ.

«Θα μου ήταν ακατόρθωτο αν δεν ήμουν σε αυτήν την ομάδα που είμαι, με τον Γιώργο Σουλεϊμάν (σκηνοθέτης), τον Γεράσιμο Ευαγγελάτο (συγγραφέας, στιχουργός), τον Θέμη Καραμουρατίδη (μουσική) και την υπόλοιπη παραγωγή» τονίζει.

Η κακή χρήση των Social Media

Στην παράσταση βλέπουμε την κακή χρήση των social media και πώς αυτά απομονώνουν τους ανθρώπους. Η ίδια η Δανάη Μπάρκα είναι πολύ γνωστή για τη δραστηριότητά της στο Instagram. Πώς χειρίζεται η ίδια τα κοινωνικά δίκτυα; 

«Το instagram το χρησιμοποιώ πολύ και μου αρέσει τρομερά, γιατί νιώθω και πιστεύω ότι το χρησιμοποιώ σωστά. Δεν το αφήνω να με ελέγχει, το ελέγχω εγώ και το χρησιμοποιώ με ανθρώπους που με ακολουθούν, για να ανταλλάξουμε σκέψεις, ταξίδια, προτάσεις για βιβλία, για μουσική» επισημαίνει. «Στην παράσταση βλέπουμε τη χρήση, που δεν σου επιτρέπει να έχεις ζωή έξω από τον ψεύτικο κόσμο. Ελπίζω να λειτουργήσει σαν καθρέπτης και να είναι ένα μάθημα σε σχέση με την καλή χρήση των μέσων» τονίζει.

Η ίδια βλέπει τις πιο νέες γενιές να χρησιμοποιούν ανορθόδοξα τα κοινωνικά δίκτυα. «Ανήκω στη γενιά που δεν μεγάλωσα με κινητά. Μεγάλωσα με παιχνίδια στις αλάνες και νομίζω ότι με έκανε πολύ χαρούμενο παιδί». Άλλωστε, όπως πιστεύει, «το να ερωτευόμαστε έναν ψεύτικο εαυτό που βγάζουμε εμείς στα social media -γιατί οι περισσότεροι μοιραζόμαστε πιο πολύ τις χαρές παρά τις ασχήμιες μας- οδηγεί στο να φουσκώνουμε και να ταΐζουμε τον εγωισμό μας, κι αυτό είναι επικίνδυνο».

Η ίδια τόσο από το θέατρο όσο και ηλεκτρονικά δέχεται ενθαρρυντικές κριτικές για το έργο: «Όταν διαβάζω τα μηνύματα, αμέσως βουρκώνω. Σκέφτομαι πόσο μαγικό πράγμα είναι να μοιραζόμαστε τα συναισθήματά μας και το θέατρο, και η τέχνη να είναι ένας λόγος παραπάνω για χαμόγελο για το θεατή» δηλώνει.

Εξαίρεση δεν αποτέλεσε και η μητέρα της, η γνωστή ηθοποιός Βίκυ Σταυροπούλου: «Η μαμά μου είδε τρεις φορές το έργο. Έκλαιγε… Προσπαθούσε να είναι πολύ διακριτική, για να μη φανεί η μαμά κουκουβάγια. Την έβλεπα βουρκωμένη, ήταν πολύ συγκινητικό. Όπως κάθε μαμά που βλέπει το παιδί της να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα».

Αν και στο πλαίσιο της περιοδείας έχει επισκεφτεί πολλές πόλεις, η Δανάη Μπάρκα νιώθει διαφορετικά στη Θεσσαλονίκη. «Είναι σαν να είμαι από τη Θεσσαλονίκη» μας λέει. «Οι περισσότεροι φίλοι μου είναι από τη Θεσσαλονίκη. Όταν έρχομαι εκεί, όλο και κάποιον γνωστό θα συναντήσω σε κάποιο καφέ. Η ενέργειά μου με το που φτάνω σε αυτήν την πόλη αλλάζει αμέσως» καταλήγει.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

«Ουρανία»

Θέατρο Σοφούλη

Παραστάσεις: 10, 11 (9.15 μ.μ.) και 14 Απριλίου (7 μ.μ.)

Εισιτήρια: 15 ευρώ

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 7 Απριλίου 2019