Του Χάρη Τσιόκα*

1. Την τελευταία περίοδο πολλαπλασιάζονται σ’ όλο τον κόσμο με δραματικούς τόνους οι αναλύσεις που αποδεικνύουν πως τα μοντέλα διαχείρισης της κρίσης που εφαρμόζουν οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις πολλαπλασιάζουν τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα.

Ο φαύλος κύκλος της κρίσης όχι μόνο δεν τερματίζεται, αλλά στο όνομα της αντιμετώπισης της, διευρύνει ανισότητες, περιορίζει συνέργειες, συρρικνώνει και συγκεντρώνει την παραγωγική βάση σε ολιγοπωλιακά κέντρα σε βάρος της εργασίας και πολλαπλασιάζει δραματικά τις ανισότητες αφού στην πράξη αποκλείει δυνάμεις από την πρόσβαση στην πράσινη ανάπτυξη και τον ψηφιακό μετασχηματισμό.

Είναι σημαντικό να υπογραμμιστεί πως μεγάλη μερίδα του παραγωγικού και πολιτικού κόσμου εκτιμά πως σε λίγα χρόνια οι ασθενέστεροι θα υποστούν οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις αφού θα αδυνατούν να ενταχθούν στο νέο περιβάλλον και η διατήρηση του παλιού θα χαρακτηρίζεται πολύπλευρα επιβλαβές για τον πλανήτη, την οικονομία, τις κοινωνίες…

Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο δεν είναι τυχαία ούτε το πρόγραμμα Μπάιντεν στην Αμερική που επισπεύδει αλλαγές στο οικονομικό και παραγωγικό μοντέλο, ούτε και το δειλό πλην όμως χρήσιμο πακέτο ανάκαμψης της ΕΕ παρά τα εμπόδια που προβάλλουν συντηρητικές δυνάμεις της Γερμανίας και οι πρόθυμοι τους.

2. Στην Ελλάδα γίνεται πλέον απαραίτητη η ανάγκη να διεκδικηθεί ένα άλλο μοντέλο παραγωγικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης.

Ένα μοντέλο που θα στηρίζεται σε μια στρατηγική που σπάει τις αιτίες που τροφοδοτούν τον φαύλο κύκλο της συρρίκνωσης της παραγωγικής βάσης και της διεύρυνσης των ανισοτήτων. Ένα παραγωγικό και κοινωνικό μοντέλο που θα δίνει έμφαση όχι μόνο στη δίκαιη κατανομή του παραγόμενου πλούτου αλλά και στην επιπλέον παραγωγή πλούτου.

Μοντέλο που θα περιέχει προτάσεις πόρους και μέσα που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα, την καινοτομία, την εργασία και την βιωσιμότητα της εγχώριας παραγωγής η της συμπαραγωγής με συνέργιες, εξαγωγιμοτητα, ονομασία προέλευσης κ.τ.λ.

Και αυτό για να επιτευχθεί προϋποθέτει μια άλλη κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία που όχι μόνο θα το στηρίξει αλλά θα έχει λόγους μέσα από την πολιτική αλλαγή να το εφαρμόσει.

Το σχέδιο προγραμματικών θέσεων που έθεσε σε δημόσια διαβούλευση ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και οι θεματικές ενότητες που παρουσιάζει ο Αλέξης Τσίπρας δίνουν τον τόνο για την προώθηση της προγραμματικής ενότητας των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που διεκδικούν την πολιτική αλλαγή με Προοδευτική διακυβέρνηση.

3. Σ’ αυτή την κατεύθυνση εύλογα γίνεται διακριτή η διαπίστωση πως καταλυτικό ρόλο στη ενδυνάμωση και διεύρυνση της εγχώριας παραγωγικής βάσης μπορούν να συμβάλουν τομείς που η Ελλάδα έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα, τα μεσαία στρώματα και η Νέα Γενιά που εισέρχεται στο παραγωγικό γίγνεσθαι και την εργασία .

Ειδικότερα για τη Νέα γενιά η κατάρτιση, οι ευρύτερες σπουδές και ο δυναμισμός της δίνουν την δυνατότητα να ενσωματώνει τις τεχνολογικές κατακτήσεις και την πράσινη μετάβαση στο παραγωγικό μοντέλο και τον ανταγωνισμό. Επειδή λοιπόν οι προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, σε αντίθεση με τη ΝΔ, δίνουν πρόσβαση στα χρηματοδοτικά εργαλεία για τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και τις δυνάμεις της επισφαλούς εργασίας (precariato) μπορούν και πρέπει να γίνουν κινητήριος μοχλός και για την νεανική επιχειρηματικότητα και εργασία.

Αναφέρομαι σε προγραμματικές δράσεις που μπορεί να συμβάλουν στην ανατροπή των γεωγραφικών και κοινωνικών ανισοτήτων που παράγουν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές.

4. Η νέα γενιά όπως και τα μεσαία στρώματα δεν μπορεί να είναι παρείσακτος της ελληνικής παραγωγικής βάσης. Με κίνητρα μπορούν και πρέπει να γίνουν πρωταγωνιστές της ένταξης σε ανταγωνιστικά σχέδια παραγωγικής ανασυγκρότησης όπου η εργασία δεν θα είναι εμπόδιο αλλά συντελεστής της ανάκαμψης !

Τα προηγούμενα καθιστούν προφανή την ανάγκη στο προοδευτικό παραγωγικό και κοινωνικό μοντέλο διακριτή θέση να καταλαμβάνουν μέριμνες για τα μεσαία στρώματα και την ίδρυση «Ταμείου Νεανικής Επιχειρηματικότητας και Εργασίας! Για να γίνεται διακριτό πως απευθύνεται σε ηλικίες 23-35 plus νέων ανθρώπων!

Αυτούς δηλαδή που η απογοήτευση τους περιθωριοποιεί η τους κάνει να αναζητούν ένταξη σε δραστηριότητες στο εξωτερικό.

Με δεδομένο ότι υπάρχουν όχι μόνο οι πόροι από ευρωπαϊκά και εγχώρια προγράμματα αλλά και η πολιτική βούληση μιας προοδευτικής διακυβέρνησης να νομοθετήσει πλαίσιο κινήτρων και να αξιοποιήσει την αναπτυξιακή τράπεζα γίνεται χρήσιμο πλέον να εξειδικευθεί και να υποστηριχθεί τεχνοκρατικά αυτή η πρόταση.

Προκειμένου να λειτουργήσει άμεσα και με διαφάνεια φορέας που θα υποδέχεται προτάσεις, θα παρακολουθεί και θα εγκρίνει την εκταμίευση προγραμμάτων με βάση την πρόοδο για δραστηριότητες παραγωγικές και εργασίας νέων ανθρώπων.

5. Υπάρχει διεθνής εμπειρία με θετικό πρόστιμο συμβολής στην παραγωγική ανασυγκρότηση και την κοινωνική συνοχή (Αγγλία, Αμερική, χώρες της Ασίας κ.τ.λ.),

Η οικονομική στήριξη αυτού του εγχειρήματος αναφέρεται σε:

• Χαμηλότοκα δανεισμό που με την επιτυχή ολοκλήρωση του ένα ποσοστό του που αγγίζει το μισό μεταβάλλεται σε μη επιστρεπτέο

•αποπληρωμή του υπόλοιπου ποσού σε βάθος χρόνου. Με έναρξη μετά από μία επαρκή περίοδο μη καταβολής.

6. Τα προηγούμενα καθιστούν προφανή τα οφέλη που μπορεί σύντομα να καταγράφουν στην ανασυγκρότηση και την βιωσιμότητα της ελληνικής παραγωγικής βάσης. Ενδεικτικά αξίζει να υπογραμμιστούν:

*Ο εκσυγχρονισμός και η μετατόπιση σε βιώσιμες δράσεις της παραγωγικής δραστηριότητας

*Η διεύρυνση της εγχώριας παραγωγικής βάσης και της εργασίας

*Ενδυνάμωση καινοτομίας καθετοποίησης και εξ αγωγιμότητας

*Ένταξη στον ψηφιακό μετασχηματισμό και την πράσινη μετάβαση εγχώριων επιχειρήσεων

*Στήριξη της νέας γενιάς για την ένταξη στην εργασία και τη παραγωγή

*Άρση γεωγραφικών και κοινωνικών ανισοτήτων που οδηγούν νέους ανθρώπους σε αδιέξοδα με ορατό τον κίνδυνο του ακροδεξιού λαϊκισμού.

7. Το σχέδιο της ΝΔ για τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης, με βάση τις δικές της ανακοινώσεις, δεν προβλέπει δεσμευτικές ρήτρες πρόσβασης στους πόρους της εγχώριας παραγωγικής βάσης και τη νεανική επιχειρηματικότητα .

Πολύ περισσότερο δεν προβλέπει κίνητρα και πρόσβαση στο τραπεζικό σύστημα .

Το αίτημα της πολιτικής αλλαγής για να εφαρμοστεί ένα άλλο παραγωγικό και κοινωνικό μοντέλο σχετίζεται πλέον με την κοινωνική ανάγκη και αγωνία.

Και αυτό μπορεί να το πετύχει μία Προοδευτική διακυβέρνηση με προγραμματική και πολιτική ενότητα.

* Μέλος του πολιτικού συμβουλίου ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ