ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Άσβεστο μίσος στο χορτάρι

Μετά από 11 χρόνια, στο ντέρμπι Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης δεν θα παίξει ούτε ο Ρονάλντο, ούτε ο Μέσι, αλλά το ματς δεν χάνει τη λάμψη του

 28/10/2018 10:00

Άσβεστο μίσος στο χορτάρι

Τηλέμαχος Φασούλας

Εκατομμύρια τηλεθεατές από κάθε γωνιά του πλανήτη θα είναι “καρφωμένοι” μπροστά στους τηλεοπτικούς τους δέκτες το απόγευμα της Κυριακής. Αντικείμενο παρακολούθησης ένα από τα σπουδαιότερα, ιστορικότερα, εχθρικότερα και εμπορικότερα ντέρμπι της υφηλίου. Το ισπανικό «El Clasico», Μπαρτσελόνα εναντίον Ρεάλ Μαδρίτης.

Η κόντρα έχει ιστορικό και πολιτικό φόντο. Στον ισπανικό εμφύλιο (1936-1939), τη μία πλευρά αποτελούσαν οι εθνικιστικές δυνάμεις υπό τον στρατηγό Φρανθίσκο Φράνκο και την αντιμαχόμενη οι δημοκρατικές δυνάμεις, κυρίως κομμουνιστές και αναρχικοί.

Αποτέλεσμα του εμφυλίου ήταν η ήττα των δημοκρατικών και η επικράτηση των στρατευμάτων του Φράνκο, ο οποίος το 1939 εγκαθίδρυσε δικτατορία, απαγορεύοντας τις τοπικές διαλέκτους, όπως τα καταλανικά και ορίζοντας ως επίσημη τα καστιγιάνικα, τη γλώσσα της Μαδρίτης.

Η Ρεάλ ήταν πάντα το προστατευόμενο σωματείο του στρατηγού Φράνκο κυριαρχώντας όχι μόνον εντός, αλλά και εκτός Ισπανίας, καθώς κατέκτησε πέντε συνεχόμενα Κύπελλα Πρωταθλητριών την περίοδο 1956-1960.

Από την άλλη, η Μπαρτσελόνα, που εδρεύει στην περιφέρεια της Καταλονίας και παλεύει για την ανεξαρτησία της, είναι η ομάδα συνώνυμο της αντίστασης και της διεκδίκησης από το επίσημο ισπανικό κράτος, λόγος αρκετός για την εκ των πραγμάτων ύπαρξη σφοδρής αντιπαλότητας.

Ένας Αργεντίνος εκτόξευσε το μίσος

Η κόντρα γιγαντώθηκε για τα πόδια του Αλφρέδο Ντι Στέφανο. Ο Αργεντινός επιθετικός, ενώ είχε συμφωνήσει με τους Καταλανούς, κατέληξε τελικά (1953) με φωτογραφικό διάταγμα στις ανοιχτές αγκάλες της κρατικής Ρεάλ, όπου μεγαλούργησε.

Ήταν, κατά τους «μπλαουγκράνα», άλλη μία κατάφωρη αδικία και ξεκάθαρη εύνοια των λευκών της ισπανικής πρωτεύουσας, γεγονός που έκανε το μίσος των καταπιεσμένων Καταλανών να ξεχειλίζει για τους Καστιγιάνους.

Η αντιπαλότητα των δύο Ισπανών γιγάντων συνεχίστηκε με αμείωτη ένταση και τα χρόνια της περασμένης δεκαετίας, προσωποποιημένη σε δύο παίκτες, από τους καλύτερους στην ιστορία του ποδοσφαίρου, τον Ρονάλντο και τον Μέσι.

Όσο συνυπήρξαν οι συγκεκριμένοι στο ισπανικό πρωτάθλημα, οι Καταλανοί είχαν το πάνω χέρι στα εγχώρια με έξι πρωταθλήματα και πέντε κύπελλα, έναντι δύο και δύο της Ρεάλ, αντιστοίχως, όσο οι Μαδριλένοι σάρωναν στην Ευρώπη με την κατάκτηση τεσσάρων Τσάμπιονς Λιγκ μέσα σε μόλις πέντε χρόνια, έναντι δύο της Μπάρτσα.

Ούτε Μέσι, ούτε Ρονάλντο

Από το 2007 έχει να γίνει «clasico» χωρίς Λιονέλ Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο. Ο Αργεντινός «μάγος» των «μπλαουγκράνα» έχει υποστεί κάταγμα στο βραχίονα, ενώ ο Πορτογάλος δεν ανήκει από το καλοκαίρι στο δυναμικό των «μερένχες», αγωνιζόμενος πλέον με τα ασπρόμαυρα της Γιουβέντους. Έντεκα χρόνια πίσω, ο Μέσι ήταν πάλι τραυματίας, ενώ ο Ρονάλντο έπαιζε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Η κατάσταση δεν περιγράφεται ως ιδανική σε κανένα από τα δύο στρατόπεδα, ιδιαίτερα σε αυτό της Ρεάλ, με την Μπαρτσελόνα να προπορεύεται στην Πριμέρα Ντιβισιόν με 18 βαθμούς, τέσσερις περισσότερους από την αιώνια αντίπαλό της, στην οποία ο προπονητής Χουλιέν Λοπετέγκι δεν πρέπει να αισθάνεται καθόλου άνετα. Αυτή η κόντρα, όμως, είναι αυτόφωτη και το διακύβευμα διαχρονικά είναι τεράστιο. Ένα «clasico» δεν σε απογοητεύει ποτέ.

Μακεδονία της Κυριακής

Εκατομμύρια τηλεθεατές από κάθε γωνιά του πλανήτη θα είναι “καρφωμένοι” μπροστά στους τηλεοπτικούς τους δέκτες το απόγευμα της Κυριακής. Αντικείμενο παρακολούθησης ένα από τα σπουδαιότερα, ιστορικότερα, εχθρικότερα και εμπορικότερα ντέρμπι της υφηλίου. Το ισπανικό «El Clasico», Μπαρτσελόνα εναντίον Ρεάλ Μαδρίτης.

Η κόντρα έχει ιστορικό και πολιτικό φόντο. Στον ισπανικό εμφύλιο (1936-1939), τη μία πλευρά αποτελούσαν οι εθνικιστικές δυνάμεις υπό τον στρατηγό Φρανθίσκο Φράνκο και την αντιμαχόμενη οι δημοκρατικές δυνάμεις, κυρίως κομμουνιστές και αναρχικοί.

Αποτέλεσμα του εμφυλίου ήταν η ήττα των δημοκρατικών και η επικράτηση των στρατευμάτων του Φράνκο, ο οποίος το 1939 εγκαθίδρυσε δικτατορία, απαγορεύοντας τις τοπικές διαλέκτους, όπως τα καταλανικά και ορίζοντας ως επίσημη τα καστιγιάνικα, τη γλώσσα της Μαδρίτης.

Η Ρεάλ ήταν πάντα το προστατευόμενο σωματείο του στρατηγού Φράνκο κυριαρχώντας όχι μόνον εντός, αλλά και εκτός Ισπανίας, καθώς κατέκτησε πέντε συνεχόμενα Κύπελλα Πρωταθλητριών την περίοδο 1956-1960.

Από την άλλη, η Μπαρτσελόνα, που εδρεύει στην περιφέρεια της Καταλονίας και παλεύει για την ανεξαρτησία της, είναι η ομάδα συνώνυμο της αντίστασης και της διεκδίκησης από το επίσημο ισπανικό κράτος, λόγος αρκετός για την εκ των πραγμάτων ύπαρξη σφοδρής αντιπαλότητας.

Ένας Αργεντίνος εκτόξευσε το μίσος

Η κόντρα γιγαντώθηκε για τα πόδια του Αλφρέδο Ντι Στέφανο. Ο Αργεντινός επιθετικός, ενώ είχε συμφωνήσει με τους Καταλανούς, κατέληξε τελικά (1953) με φωτογραφικό διάταγμα στις ανοιχτές αγκάλες της κρατικής Ρεάλ, όπου μεγαλούργησε.

Ήταν, κατά τους «μπλαουγκράνα», άλλη μία κατάφωρη αδικία και ξεκάθαρη εύνοια των λευκών της ισπανικής πρωτεύουσας, γεγονός που έκανε το μίσος των καταπιεσμένων Καταλανών να ξεχειλίζει για τους Καστιγιάνους.

Η αντιπαλότητα των δύο Ισπανών γιγάντων συνεχίστηκε με αμείωτη ένταση και τα χρόνια της περασμένης δεκαετίας, προσωποποιημένη σε δύο παίκτες, από τους καλύτερους στην ιστορία του ποδοσφαίρου, τον Ρονάλντο και τον Μέσι.

Όσο συνυπήρξαν οι συγκεκριμένοι στο ισπανικό πρωτάθλημα, οι Καταλανοί είχαν το πάνω χέρι στα εγχώρια με έξι πρωταθλήματα και πέντε κύπελλα, έναντι δύο και δύο της Ρεάλ, αντιστοίχως, όσο οι Μαδριλένοι σάρωναν στην Ευρώπη με την κατάκτηση τεσσάρων Τσάμπιονς Λιγκ μέσα σε μόλις πέντε χρόνια, έναντι δύο της Μπάρτσα.

Ούτε Μέσι, ούτε Ρονάλντο

Από το 2007 έχει να γίνει «clasico» χωρίς Λιονέλ Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο. Ο Αργεντινός «μάγος» των «μπλαουγκράνα» έχει υποστεί κάταγμα στο βραχίονα, ενώ ο Πορτογάλος δεν ανήκει από το καλοκαίρι στο δυναμικό των «μερένχες», αγωνιζόμενος πλέον με τα ασπρόμαυρα της Γιουβέντους. Έντεκα χρόνια πίσω, ο Μέσι ήταν πάλι τραυματίας, ενώ ο Ρονάλντο έπαιζε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Η κατάσταση δεν περιγράφεται ως ιδανική σε κανένα από τα δύο στρατόπεδα, ιδιαίτερα σε αυτό της Ρεάλ, με την Μπαρτσελόνα να προπορεύεται στην Πριμέρα Ντιβισιόν με 18 βαθμούς, τέσσερις περισσότερους από την αιώνια αντίπαλό της, στην οποία ο προπονητής Χουλιέν Λοπετέγκι δεν πρέπει να αισθάνεται καθόλου άνετα. Αυτή η κόντρα, όμως, είναι αυτόφωτη και το διακύβευμα διαχρονικά είναι τεράστιο. Ένα «clasico» δεν σε απογοητεύει ποτέ.

Μακεδονία της Κυριακής

ΣΧΟΛΙΑ

Επιλέξτε Κατηγορία