ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Αρκτούρος: Από τη χειμερία νάρκη στην πανδημία

Η πανδημία δεν επηρέασε μονάχα τους ανθρώπους αλλά και τα ζώα - Η "Θ" καταγράφει τα προβλήματα που αντιμετώπισε ο Αρκτούρος εξαιτίας του Covid-19

 23/05/2020 17:30

Αρκτούρος: Από τη χειμερία νάρκη στην πανδημία

Της Ηλιάνας Σακκά*

Μακριά από την φασαρία των πόλεων σε ένα χωριό της Φλώρινας, το περίφημο Νυμφαίο, βρίσκεται το περιβαλλοντικό κέντρο του Αρκτούρου. Μπορεί κάποιος να νομίζει πως η πανδημία του κορονοϊού δεν έχει επηρεάσει τη ζωή εκεί, όμως δυστυχώς οι επιπτώσεις του έχουν γίνει πλέον αισθητές σε κάθε κομμάτι της ζωής.


Η καθημερινότητα των ανθρώπων και οι αμέτρητες δυσκολίες τους πολλές φορές δεν επιτρέπει σε κάποιον να δει πως υπάρχουν και σημαντικά προβλήματα που αφορούν το περιβάλλον και τα ζώα. Μια περίπτωση είναι αυτή του Αρκτούρου, ο οποίος μέσω του Facebook ζήτησε την συνδρομή των υποστηρικτών του, ώστε να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του απέναντι στα ζώα που τόσα χρόνια φροντίζει. «Οι οικονομικές επιπτώσεις φάνηκαν άμεσα, είδαμε πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα για αυτό και κάναμε μια έκκληση μέσω του Facebook και μέσω email » υπογραμμίζει ο Πάνος Στεφάνου, υπεύθυνος επικοινωνίας του Αρκτούρου.

Εν μέσω πανδημίας, οι λειτουργίες μειώθηκαν και όπως εξηγεί στη «Θ» ο κ. Στεφάνου αυτό το διάστημα τα μόνα που λειτουργούν κανονικά «είναι ο χώρος διατροφής, ο χώρος επανένταξης, η επίβλεψη των αρκούδων καθώς και το κτηνιατρείο. Το επισκέψιμο κομμάτι μόνο έχει σταματήσει αλλά για εμάς είναι πολύ σημαντικό γιατί είναι το βασικό έσοδο του Αρκτούρου».

Πιο συγκεκριμένα, ο Αρκτούρος στα καταφύγιά του φιλοξενεί 23 αρκούδες, 13 λύκους, 1 ελάφι και 25 Ελληνικούς Ποιμενικούς σκύλους. Μονάχα τα καθημερινά τους έξοδα ανέρχονται στα 330 ευρώ τουλάχιστον χωρίς να υπολογίζονται τα έξοδα για την συντήρηση των καταφυγίων. Ακόμη, σε όλα αυτά είναι αναγκαίο να συμπεριληφθούν και τα έξοδα των εργαζόμενων. Για τον λόγο αυτό γίνεται επιτακτική η ανάγκη να καλυφθούν τα χρήματα που έχουν χαθεί για κάθε ζώο που τα χρειάζεται.

Ο κ. Στεφάνου στέκεται και στην ανταπόκριση των φίλων -και όχι μόνο- του Αρκτούρου. «Κινήθηκαν πολύ καλά και άμεσα. Αρκετοί ήταν αυτοί που έτρεξαν αμέσως να μας υποστηρίξουν οικονομικά, να κάνουν μια δωρεά ,να υιοθετήσουν κάποιο ζώο ή να γίνουν μέλη του Αρκτούρου. Αυτό μας δείχνει ότι ο κόσμος μάς εκτιμά και το έργο που κάνουμε. Και φυσικά μας δείχνει ότι θέλει να υπάρχουμε, να συνεχίζουμε απρόσκοπτα και να μην κινδυνέψουν τα ζώα».

12f2.jpg

O Πάνος Στεφάνου, υπεύθυνος επικοινωνίας του Αρκτούρου.

Μετά την πανδημία, τι;

Άλλο ένα δύσκολο κομμάτι για το οποίο γίνονται πάμπολλες συζητήσεις το τελευταίο καιρό είναι η επόμενη ημέρα. Τι θα συμβεί, πώς θα είναι οι ζωές μετά την πανδημία; Ποιο θα είναι το κόστος για την οικονομία; Ο Αρκτούρος βλέπει με ένα τόνο αισιοδοξίας την επόμενη ημέρα καθώς όπως μας λέει ο κ. Στεφάνου «οι πολίτες είναι πιθανόν να στραφούν σε τόπους ψυχαγωγίας ή σε συνήθειες που είναι πιο κοντά στην φύση, όπου εκεί δεν θα υπάρχει τόσο μεγάλη συγκέντρωση, όπως είναι ένας περίπατος στο δάσος, μια εκδρομή στην φύση, το hiking».

Ωστόσο, πολλές φορές όταν συμβαίνει ένα γεγονός , μια κρίση όπως αυτή που βιώνουμε, θέματα σχετικά με το περιβάλλον συνήθως μένουν απαρατήρητα . «Αυτό που είχαμε δει και από την οικονομική κρίση των περασμένων ετών είναι ότι ο κόσμος είχε στραφεί κυρίως προς τις κοινωνικές οργανώσεις και το περιβάλλον είχε φανεί να περνάει σε δεύτερη μοίρα και για τους ανθρώπους και για το κράτος. Θέλω να πω είναι σε τέτοιου είδους κρίσης υπάρχει ο κίνδυνος το περιβάλλον να φανεί ότι δεν είναι κάτι τόσο σημαντικό», αναφέρει ο υπεύθυνος επικοινωνίας του Αρκτούρου.

Όπως όμως έχει αποδειχθεί και συνεχίζεται να αποδεικνύεται η φύση είναι ικανή να υπάρχει και να εξελίσσεται χωρίς τον άνθρωπο. Πάρα πολλά περιστατικά με ζώα που έκαναν την εμφάνισή τους σε διάφορες περιοχές (στην Καστοριά, αλλά και εκτός συνόρων, σε διάφορες πολιτείες των ΗΠΑ) λόγω της περιορισμένης κίνησης των ανθρώπων μάς φανερώνουν τη δύναμη της φύσης και την ανάγκη οι ίδιοι οι άνθρωποι να την προστατεύσουμε αφού είναι το σπίτι μας.

Η φύση είναι το φάρμακο και η θεραπεία σε κάθε ασθένεια. Και η καραντίνα μάς έφερε ξανά σε επαφή μ’ αυτήν καθώς με τις απαγορεύσεις σε ισχύ, όλοι ξεχύθηκαν σε πάρκα, δάση και πλατείες, εκτιμώντας ξανά από την αρχή ένα δεδομένο που οι σύγχρονοι ρυθμοί της ζωής μας έκαναν να ξεχάσουμε.

* H Hλιάνα Σακκά είναι φοιτήτρια του Τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ και το ρεπορτάζ έγινε στο πλαίσιο του μαθήματος "Δημοσιογραφικός λόγος".

* Δημοσιεύτηκε στη "Θεσσαλονίκη" στις 21.05.2020.

Της Ηλιάνας Σακκά*

Μακριά από την φασαρία των πόλεων σε ένα χωριό της Φλώρινας, το περίφημο Νυμφαίο, βρίσκεται το περιβαλλοντικό κέντρο του Αρκτούρου. Μπορεί κάποιος να νομίζει πως η πανδημία του κορονοϊού δεν έχει επηρεάσει τη ζωή εκεί, όμως δυστυχώς οι επιπτώσεις του έχουν γίνει πλέον αισθητές σε κάθε κομμάτι της ζωής.


Η καθημερινότητα των ανθρώπων και οι αμέτρητες δυσκολίες τους πολλές φορές δεν επιτρέπει σε κάποιον να δει πως υπάρχουν και σημαντικά προβλήματα που αφορούν το περιβάλλον και τα ζώα. Μια περίπτωση είναι αυτή του Αρκτούρου, ο οποίος μέσω του Facebook ζήτησε την συνδρομή των υποστηρικτών του, ώστε να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του απέναντι στα ζώα που τόσα χρόνια φροντίζει. «Οι οικονομικές επιπτώσεις φάνηκαν άμεσα, είδαμε πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα για αυτό και κάναμε μια έκκληση μέσω του Facebook και μέσω email » υπογραμμίζει ο Πάνος Στεφάνου, υπεύθυνος επικοινωνίας του Αρκτούρου.

Εν μέσω πανδημίας, οι λειτουργίες μειώθηκαν και όπως εξηγεί στη «Θ» ο κ. Στεφάνου αυτό το διάστημα τα μόνα που λειτουργούν κανονικά «είναι ο χώρος διατροφής, ο χώρος επανένταξης, η επίβλεψη των αρκούδων καθώς και το κτηνιατρείο. Το επισκέψιμο κομμάτι μόνο έχει σταματήσει αλλά για εμάς είναι πολύ σημαντικό γιατί είναι το βασικό έσοδο του Αρκτούρου».

Πιο συγκεκριμένα, ο Αρκτούρος στα καταφύγιά του φιλοξενεί 23 αρκούδες, 13 λύκους, 1 ελάφι και 25 Ελληνικούς Ποιμενικούς σκύλους. Μονάχα τα καθημερινά τους έξοδα ανέρχονται στα 330 ευρώ τουλάχιστον χωρίς να υπολογίζονται τα έξοδα για την συντήρηση των καταφυγίων. Ακόμη, σε όλα αυτά είναι αναγκαίο να συμπεριληφθούν και τα έξοδα των εργαζόμενων. Για τον λόγο αυτό γίνεται επιτακτική η ανάγκη να καλυφθούν τα χρήματα που έχουν χαθεί για κάθε ζώο που τα χρειάζεται.

Ο κ. Στεφάνου στέκεται και στην ανταπόκριση των φίλων -και όχι μόνο- του Αρκτούρου. «Κινήθηκαν πολύ καλά και άμεσα. Αρκετοί ήταν αυτοί που έτρεξαν αμέσως να μας υποστηρίξουν οικονομικά, να κάνουν μια δωρεά ,να υιοθετήσουν κάποιο ζώο ή να γίνουν μέλη του Αρκτούρου. Αυτό μας δείχνει ότι ο κόσμος μάς εκτιμά και το έργο που κάνουμε. Και φυσικά μας δείχνει ότι θέλει να υπάρχουμε, να συνεχίζουμε απρόσκοπτα και να μην κινδυνέψουν τα ζώα».

12f2.jpg

O Πάνος Στεφάνου, υπεύθυνος επικοινωνίας του Αρκτούρου.

Μετά την πανδημία, τι;

Άλλο ένα δύσκολο κομμάτι για το οποίο γίνονται πάμπολλες συζητήσεις το τελευταίο καιρό είναι η επόμενη ημέρα. Τι θα συμβεί, πώς θα είναι οι ζωές μετά την πανδημία; Ποιο θα είναι το κόστος για την οικονομία; Ο Αρκτούρος βλέπει με ένα τόνο αισιοδοξίας την επόμενη ημέρα καθώς όπως μας λέει ο κ. Στεφάνου «οι πολίτες είναι πιθανόν να στραφούν σε τόπους ψυχαγωγίας ή σε συνήθειες που είναι πιο κοντά στην φύση, όπου εκεί δεν θα υπάρχει τόσο μεγάλη συγκέντρωση, όπως είναι ένας περίπατος στο δάσος, μια εκδρομή στην φύση, το hiking».

Ωστόσο, πολλές φορές όταν συμβαίνει ένα γεγονός , μια κρίση όπως αυτή που βιώνουμε, θέματα σχετικά με το περιβάλλον συνήθως μένουν απαρατήρητα . «Αυτό που είχαμε δει και από την οικονομική κρίση των περασμένων ετών είναι ότι ο κόσμος είχε στραφεί κυρίως προς τις κοινωνικές οργανώσεις και το περιβάλλον είχε φανεί να περνάει σε δεύτερη μοίρα και για τους ανθρώπους και για το κράτος. Θέλω να πω είναι σε τέτοιου είδους κρίσης υπάρχει ο κίνδυνος το περιβάλλον να φανεί ότι δεν είναι κάτι τόσο σημαντικό», αναφέρει ο υπεύθυνος επικοινωνίας του Αρκτούρου.

Όπως όμως έχει αποδειχθεί και συνεχίζεται να αποδεικνύεται η φύση είναι ικανή να υπάρχει και να εξελίσσεται χωρίς τον άνθρωπο. Πάρα πολλά περιστατικά με ζώα που έκαναν την εμφάνισή τους σε διάφορες περιοχές (στην Καστοριά, αλλά και εκτός συνόρων, σε διάφορες πολιτείες των ΗΠΑ) λόγω της περιορισμένης κίνησης των ανθρώπων μάς φανερώνουν τη δύναμη της φύσης και την ανάγκη οι ίδιοι οι άνθρωποι να την προστατεύσουμε αφού είναι το σπίτι μας.

Η φύση είναι το φάρμακο και η θεραπεία σε κάθε ασθένεια. Και η καραντίνα μάς έφερε ξανά σε επαφή μ’ αυτήν καθώς με τις απαγορεύσεις σε ισχύ, όλοι ξεχύθηκαν σε πάρκα, δάση και πλατείες, εκτιμώντας ξανά από την αρχή ένα δεδομένο που οι σύγχρονοι ρυθμοί της ζωής μας έκαναν να ξεχάσουμε.

* H Hλιάνα Σακκά είναι φοιτήτρια του Τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ και το ρεπορτάζ έγινε στο πλαίσιο του μαθήματος "Δημοσιογραφικός λόγος".

* Δημοσιεύτηκε στη "Θεσσαλονίκη" στις 21.05.2020.

ΣΧΟΛΙΑ

Επιλέξτε Κατηγορία