Το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης έχει φορέσει τα γιορτινά του και ετοιμάζεται να υποδεχθεί το νέο έτος. Λίγο πριν το 2022 μάς χτυπήσει την πόρτα, ο ΟΜΜΘ ξεπροβοδίζει τον γέρο χρόνο με παράδοση και όπερα.

Οι δύο θεματικές πρωτοβουλίες που κοσμούν τα κτίρια του Οργανισμού συνθέτουν ένα πλήρες αντίο για την χρονιά που πέρασε ενώ παράλληλα, σε μία περίοδο που οι αναμνήσεις έχουν την τιμητική τους, μας υπενθυμίζουν τις δόξες του παρελθόντος.

Η μία πρωτοβουλία φέρνει ξανά στο προσκήνιο τις περίφημες «πριμαντόνες». Ομοιώματα «φορούν» κοστούμια από εξαιρετικές όπερες και πασίγνωστες θεατρικές παραστάσεις που έχουν «ανέβει» στη σκηνή του Μεγάρου και δημιουργούν μία «μουσική» πασαρέλα αλησμόνητων στιγμών.

Η δεύτερη πρωτοβουλία φέρει τον τίτλο «Αποχαιρετώντας το ’21» και όπως προδίδει και το όνομά της αποτελεί ένα φόρο τιμής στο έτος που συμπλήρωσε τα 200 χρόνια από την κήρυξη της Επανάστασης και την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα. Οι επισκέπτες του Μεγάρου θα δουν ομοιώματα ντυμένα με παραδοσιακές φορεσιές από διάφορες περιοχές της χώρας, συνδυασμένες με στοιχεία από την τοπική χλωρίδα και καρποφορία. Με αυτό τον τρόπο η καλλιτεχνική και εορταστική κατάθεση του οργανισμού τιμά την ελληνική παράδοση με το σεβασμό που της αρμόζει και ταυτόχρονα αναδεικνύει τις ρίζες του ‘προγόνου’ του εθίμου του χριστουγεννιάτικου δέντρου που βρίσκεται στην αρχαία Ελλάδα.

Τη θεματική πρωτοβουλία, όπως και τον εορταστικό διάκοσμο της σκηνής του Μεγάρου επιμελήθηκε η Τάνια Χατζηγκόντζιου, ενώ οι παραδοσιακές φορεσιές είναι μία ευγενική παραχώρηση του Λυκείου Ελληνίδων Θεσσαλονίκης, του Συλλόγου Κρητών Παγκρήτιος Θεσσαλονίκης και της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης.

Όπως επισημαίνει ο πρόεδρος του Οργανισμού, Βασίλης Γάκης «ο εορταστικός διάκοσμος του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης είναι προσαρμοσμένος στις ανάγκες της πανδημίας. Αξιοποιήσαμε κοστούμια από όπερα, καθώς παλαιότερο αλλά και καινούριο διάκοσμο και με μια ιδέα από ταξίδι μου στο εξωτερικό διαμορφώσαμε έναν διάκοσμο-βιτρίνες που δίνει τη δυνατότητα στους Θεσσαλονικείς να ζήσουν την ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων εν τω μέσω της πανδημίας. Οι ιδέες όμως υλοποιούνται από τους ειδικούς. Έτσι συνεργαστήκαμε με την Τάνια Χατζηγκόντζιου η οποία, με την πολύχρονη εμπειρία της και την φαντασία της, ενίσχυσε το αισθητικό αποτέλεσμα.

Φέτος, παράλληλα με τον εξωτερικό διάκοσμο, τιμούμε με τον σεβασμό που αρμόζει την επέτειο της συμπλήρωσης 200 χρόνων από την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης, αναδεικνύοντας τις παραδοσιακές ενδυμασίες της πατρίδας μας σε συνεργασία με το Λύκειο Ελληνίδων, την Εύξεινο Λέσχη Θεσσαλονίκης και τον Σύλλογο Κρητών Παγκρήτιος Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία την οποία πραγματικά αξίζει να έρθουν να δουν οι συμπολίτες μας. Να επισκεφθούν το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης για να δουν από κοντά κάτι διαφορετικό, εφάμιλλο με όσα πολύ συχνά βλέπουν και θαυμάζουν στο εξωτερικό.

Κάθε στολή είναι στολισμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να παραπέμπει στην καρποφορία κάθε τόπου, τιμώντας την ελληνική παράδοση αλλά και το έθιμο της Ειρεσιώνης στην αρχαία Ελλάδα που ήταν ο ‘πρόγονος’ του χριστουγεννιάτικου δέντρου. Με τον τρόπο αυτόν αποδείξαμε ότι οι Έλληνες μπορούμε να πετύχουμε ανάλογο αποτέλεσμα όταν το θέλουμε. Τέλος, πέραν της Τάνιας, οφείλω να συγχαρώ και να ευχαριστήσω όλο το στελεχιακό δυναμικό και τους συνεργάτες μου στο Μέγαρο για τη μαζική συμμετοχή τους και την πολύτιμη συνεισφορά τους στον στολισμό του Οργανισμού».

Από πλευράς της η επιμελήτρια των πρωτοβουλιών Τάνια Χατζηγκόντζιου κάνει λόγο για δύο εγχειρήματα που μαγνήτισαν τα βλέμματα του κοινού. Τέλος, η ίδια εξηγεί πώς προσέγγισε την παράδοση και πώς την «πάντρεψε» με τη φύση:

«Οι ‘πριμαντόνες’ ήταν μία ιδέα που είχαμε από πέρσι και ξεκίνησε από τον κ. Γάκη. Κατέβηκα στο βεστιάριο και μου δόθηκε αυτονομία για να δημιουργήσω. Είδα εξαιρετικά κοστούμια και σκέφτηκα ότι μπορούν να πρωταγωνιστήσουν στο εορταστικό κλίμα που συνδημιουργήσαμε. H πρωτοβουλία για τις παραδοσιακές φορεσιές ήταν μία ιδέα του κ. Γάκη που σκέφτηκε να υπάρχει μία διαδρομή για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση εστιάζοντας στις παραδοσιακές φορεσιές. Το κάθε κοστούμι για μένα ήταν μία έμπνευση για να δημιουργήσω και σήμαινε φύση, τοπίο και σφραγίδα του τόπου. Αυτό αποτυπώθηκε και στην κάθε κούκλα που δημιουργήθηκε. Η Ήπειρος είναι για μένα τα έλατα, τα πουρνάρια και οι δρύες ενώ η Ημαθία έχει να κάνει με το βαμβάκι και τις ροδακινιές. Προσπάθησα να προσεγγίσω την παράδοση και τη μνήμη φυσιολατρικά και πάντα με σεβασμό. Ο τόπος που με δυσκόλεψε περισσότερο ήταν ο Πόντος γιατί δεν είχα κάποια αναφορά σχετικά με τη φύση του. Αποφάσισα να χρησιμοποιήσω το στάχι γιατί είχα δει μία ρήση που συνέδεε τον Πόντο με το στάχι. Όταν μίλησα με ανθρώπους με καταβολές από εκεί επιβεβαίωσαν την επιλογή μου γιατί είναι το στάχι και τα παράγωγά του όπως το σιτάρι, το αλεύρι κλπ. είναι τα σημεία αναφοράς τους. Τα σχόλια του κόσμου ήταν πολύ θετικά. Αντιμετώπιζαν τις κούκλες με έκπληξη και χαρά και ενδιαφερόντουσαν να διαβάσουν λεπτομέρειες για το τι είναι αυτό που βλέπουν.»