Πριν από 48 χρόνια. Σχεδόν μισός αιώνας. Η Διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη, η εκκίνηση του κινήματος και του φαινομένου ΠΑΣΟΚ που δέσποσε επί τέσσερις δεκαετίες στην πολιτική σκηνή και στην ελληνική κοινωνία.
Τα χρόνια του ΠΑΣΟΚ, φωνές της μεταπολίτευσης, αναδιανομή εισοδήματος, άρση των διχασμών του Εμφυλίου, ΕΣΥ, εκσυγχρονισμός οικονομίας αλλά και διορισμοί χωρίς μέτρο. Η έγχρωμη tv, η άνοδος των μικρομεσαίων και των καταπιεσμένων υπαλλήλων, ο κομματισμός.
Λεζάντα: Στην άλλη ασπρόμαυρη που τράβηξε ο Γιάννης Κυριακίδης, στο αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης, Ιούλιος 1990, μια δήλωση του Ανδρέα σε μένα για την εφημερίδα «Θεσσαλονίκη».
Ο Ανδρέας λείπει πια εδώ και 26 χρόνια, τα υλικά που μας περιβάλλουν άλλαξαν πια, ήρθαν τα social media και η παγκοσμιοποίηση και άλλαξαν οι ισορροπίες στα γεωπολιτικά. Είμαστε στον πυρήνα της ΕΕ, συναλλασσόμεθα σε ευρώ, έστω και αν δεν μας περισσεύουν.
Το ΠΑΣΟΚ για μία δεκαετία συρρικνώθηκε και όσο αφορά στην εκλογική του δύναμη αλλά και στην επιρροή του στην Ελληνική κοινωνία. Τώρα όμως είναι και πάλι σε μία ανανεωτική, ανοδική τροχιά.
Βλέπουμε σήμερα με το κλείσιμο των μπαρ να παίζει το «Καλημέρα ήλιε». Νοσταλγία, γραφικότης ή κάτι παραπάνω, που οσονούπω έρχεται;
Λεζάντα: Πώς γινόταν ο χάρτης «πράσινος» με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων και την επικράτηση του ΠΑΣΟΚ.