Η Ιζαντόρα είναι ένας μικρόσωμος κύκνος που ζει μαζί με τις συμμαθήτριες και τους δασκάλους της στη λίμνη των κύκνων. Ωστόσο έχει μια ιδιαιτερότητα. Τα φτερά της είναι πιο κοντά από των κύκνων. Το ίδιο και ο λαιμός της. Τα κοντά και στραβά της πόδια δεν της επιτρέπουν να χορεύει όπως οι συμμαθήτριές της. Οι δάσκαλοι της την κατακρίνουν, και οι άλλοι μαθητές την πειράζουν και την κοροϊδεύουν για την εμφάνιση της και τις άγαρμπες χορευτικές της κινήσεις. Η Ιζαντόρα αποφασίζει να φύγει από τη λίμνη, και να βρει αλλού την τύχη της. Ξεκινάει για ένα μακρύ και επικίνδυνο ταξίδι, στο οποίο θα γνωρίσει νέους φίλους και εχθρούς, θα αναζητήσει ένα νέο σπίτι, θα γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό της, αλλά και θα ανακαλύψει ένα δικό της, ελεύθερο στυλ χορού.
Το έργο «Ιζαντόρα Ντακ» ξεκίνησε ως βιβλίο πριν από πολλά χρόνια. Η συγγραφέας Στέλλα Μιχαηλίδου, το έγραψε ενώ βρισκόταν σε θερινές διακοπές στη Νίσυρο, προκειμένου να το αφιερώσει στους φίλους της. Έκτοτε, μεσολάβησαν πολλές διορθώσεις, προσθέσεις και αφαιρέσεις, αλλά και η σημαντική προσθήκη της μουσικής, μέχρι να φτάσουμε στο σήμερα. Όπως μας δήλωσε η κ. Μιχαηλίδου, βασική επιρροή του έργου υπήρξε η διάσημη Ιζαντόρα Ντάνκαν, που θεωρείται από πολλούς ως η μητέρα του σύγχρονου χορού, η οποία έγινε μάλιστα γνωστή και ως η «ξυπόλητη χορεύτρια».
Η παράσταση, την οποία είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε στην τελική της πρόβα, καταφέρνει να μιλήσει με έναν τρόπο απλό, μέσα από τους κώδικες του παραμυθιού, για το πώς η τέχνη, και πιο συγκεκριμένα ο χορός, συντελούν στο να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας, αλλά και μας δίνουν δύναμη για να συνεχίζουμε, παρά τις αντιξοότητες. Το πάθος της πρωταγωνίστριας για το χορό, και η θέληση της να συνεχίσει να αγωνίζεται για να πετύχει τον σκοπό της, παρά την χλεύη του κοινωνικού της περίγυρου, αποτελεί τον θεματικό πυρήνα της ιστορίας.
Η σκηνοθεσία της Στέλλας Μιχαηλίδου, καταφέρνει να αναδείξει ανεπιτήδευτα τις βασικές θεματικές του έργου, ισορροπώντας εξαίσια τις κωμικές, και τις λίγες αλλά ιδιαίτερα έντονες δραματικές σκηνές. Οι αναφορές σε πολλά παραμύθια, τόσο αισθητικές όσο και θεματικές, κυριαρχούν στην παράσταση. Όπως μας δήλωσε η κ. Μιχαηλίδου, η διαδικασία σκηνοθεσίας ενός δικού της κειμένου, υπήρξε εξαιρετικά απαιτητική. Και αυτό γιατί είναι δύσκολο για τον σκηνοθέτη-συγγραφέα να δει ένα δικό του κείμενο μέσα από τα μάτια των συνεργατών του, των ηθοποιών, των χορογράφων. Καθώς όλοι αυτοί κομίζουν ο καθένας με τη σειρά του κάτι διαφορετικό, κάτι νέο στην παράσταση, το οποίο ενδεχομένως να την αλλάξει σημαντικά σε σχέση με το τι είχε αρχικά στο μυαλό του ο δημιουργός. Ωστόσο, αυτές οι δυσκολίες ξεπεράστηκαν, αφού όλοι οι συντελεστές κατάφεραν να προσθέσουν και κάτι δικό τους στην παράσταση, παραμένοντας ωστόσο πιστοί στο πνεύμα του πρωτότυπου.
Μια παράσταση εξαιρετικά πλούσια σε θέαμα, με δεκάδες χορευτές να καταλαμβάνουν τη σκηνή, με τις χορογραφίες της Αρετής Μίχου να ισορροπούν ανάμεσα στο κλασσικό και το κωμικό, εκμοντερνίζοντας θαυμάσια τους παραδοσιακούς κώδικες του μπαλέτου. Τα σκηνικά της Λίλας Καρακώστα, αλλά και οι φωτισμοί της Δήμητρας Αλουτζανίδου, συνεργούν στη δημιουργία ενός ιδιαιτέρως καλαίσθητου, ατμοσφαιρικού, αλλά και πλήρως λειτουργικού σκηνικού, που παρότι ιδιαιτέρως μινιμαλιστικό, αναδεικνύει με έξυπνες παρεμβάσεις τις πολλές χωρικές μεταβάσεις της ιστορίας.
Τέλος, η μουσική του Κώστα Βόμβολου, που συνεργάζεται επί πολλά χρόνια με την σκηνοθέτη της παράστασης, περιτριγυρίζει παιγνιωδώς τα κλισέ της κλασσικής μουσικής, φέρνοντας ωστόσο μια καλοδεχούμενη ζεστασιά και παιδικότητα σε κλασσικές συνθέσεις. Η συνεργασία του με την κ. Μιχαηλίδου, υπήρξε εξαρχής εξαιρετική, όπως δηλώνει ο ίδιος, αφού γνωρίζονται προσωπικά και επαγγελματικά επί πολλά χρόνια.
Συνολικά, η «Ιζαντόρα Ντάκ» αποτελεί μια παιδική παράσταση, που αφήνει μια γλυκιά επίνευση σε θεατές όλων των ηλικιών. Καθώς καταφέρνει να παντρέψει τις θεματικές και τους προβληματισμούς που θέτει, με μια εξαίσια αισθητική πρόταση, και μια ιδιαίτερα δουλεμένη και προσεγμένη εκτέλεση.
Η παράσταση απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες.
Κείμενο-σκηνοθεσία-επιμέλεια κίνησης: Στέλλα Μιχαηλίδου
Σκηνικά: Λίλα Καρακώστα
Κοστούμια-Μάσκες-ειδικές κατασκευές: Δήμητρα Γιοβάνη, Πένη Ντάνη
Μουσική: Κώστας Βόμβολος
Φωτισμοί: Δήμητρα Αλουτζανίδου
Χορογραφία: Αρετή Μίχου
Video Art: Μπάμπης Βενετόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελίνα Ευταξία
Παίζουν οι: Αριάδνη Αλεξίου, Μαριλού Βόμβολου, Άννα Ευθυμίου, Δάκης Μαυρουδής, Βιβή Μιτσίκα, Νανά Παπαγαβριήλ, Σταυριάνα Παπαδάκη
Χορεύουν οι: Ρέβο Κουλουχασβίλι, Ευαγγελία Παπαδάκη, Αλεξία Παπαδοπούλου, Ευγενία Ψωμιάδου
Παραστάσεις κοινού: Κυριακή 25 Νοεμβρίου στις 11.30
Κυριακή 2 Δεκεμβρίου στις 11.30
Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου στις 18.00
Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου στις 18.00
Στην Αίθουσα Αιμίλιος Ριάδης Μ2