Ένα έργο που μιλάει «στην καρδιά» των ανθρώπων. Έτσι χαρακτηρίζει την «Cavalleria Rusticana» που αποτελεί την κεντρική παραγωγή του Φεστιβάλ Επταπυργίου ο καλλιτεχνικός διευθυντής του και σκηνοθέτης της Αθανάσιος Κολαλάς. «Όλοι παρασυρόμαστε, ανατριχιάζουμε και συγκινούμαστε με αυτό το έργο, ακόμη κι εμείς που το έχουμε δει, ακούσει και προβάρει τόσες πολλές φορές», λέει στο makthes.gr ο ίδιος. Πρόκειται για τη μονόπρακτη όπερα του Πιέτρο Μασκάνι που είναι το πρώτο αντιπροσωπευτικό δείγμα όπερας του βερισμού, του ρεύματος εκείνου της τέχνης δηλαδή που περιγράφει τη ρεαλιστική καθημερινότητα των ανθρώπων χωρίς να αναφέρεται σε βασιλιάδες ή θεούς.
Επέλεξε την όπερα αυτή γιατί ταιριάζει απόλυτα με τον χώρο του συγκεκριμένου μνημείου. «Εκτυλίσσεται σε ένα σιτσιλιάνικο χωριό, πράγμα που προσαρμόζεται απόλυτα με τον χώρο», τονίζει ο κ. Κολαλάς. Έχει όμως και μικρή διάρκεια σε σχέση με άλλες του είδους της. «Η 1.30 ώρα που διαρκεί την κάνει πολύ φιλική στον κόσμο που θέλει να μυηθεί σ’ αυτό το είδος τέχνης, στο καινούργιο κοινό», επισημαίνει ο σκηνοθέτης.
Τραγική ιστορία αγάπης, ζήλιας και βεντέτας
Ένα άλλο στοιχείο που καθιστά το έργο αυτό ενδιαφέρον είναι και το θέμα του. Πρόκειται για μια τραγική ιστορία αγάπης, ζήλιας και σιτσιλιάνικης βεντέτας που διαδραματίζεται σε ένα χωριό της Σικελίας γύρω στο 1880 και καταλήγει στην αιματοχυσία της Κυριακής του Πάσχα. Μία φωτεινή ανοιξιάτικη ημέρα και μάλιστα η ημέρα που ο Χριστιανισμός γιορτάζει τη νίκη της ζωής απέναντι στον θάνατο, επιλέγεται ως φόντο για το αιματηρό σκηνικό που ξεδιπλώνεται με την αντίθεση αυτή να κορυφώνει το δράμα. Ο νεαρός χωρικός Τουρίντου έχοντας μόλις επιστρέψει από το στρατό βρίσκει την αγαπημένη του Λόλα παντρεμένη με τον Άλφιο. Αντιδρώντας σε αυτή την απρόσμενη εξέλιξη ψάχνει παρηγορά στην αγκαλιά της Σαντούτσα. Αυτή ανταποκρίνεται στον έρωτά του προκαλώντας έτσι τη ζήλια της Λόλας, η οποία διεκδικεί και τελικά κερδίζει πίσω την παλιά της αγάπη. Η Σαντούτσα νιώθει αμαρτωλή και αποφασίζει να μείνει έξω από την εκκλησία την Κυριακή του Πάσχα. Εκμυστηρεύεται την κατάσταση στη μητέρα του Τουρίντου, χωρίς ανταπόκριση. Όταν ο Τουρίντου την απορρίπτει, η Σαντούτσα τα λέει όλα στον Άλφιο, ο οποίος προκαλεί σε μονομαχία τον εραστή της γυναίκας του. Ο Τουρίντου ζητά από τη μητέρα του να προσέχει τη Σαντούτσα πριν πάει στη μοιραία μονομαχία, όπου χάνει τη ζωή του απ’ τον απατημένο σύζυγο.
Ο Αθανάσιος Κολαλάς εστίασε σκηνοθετικά σε έναν συγκεκριμένο άξονα: «Κανένας από τους ανθρώπους αυτούς δεν είναι καλός ή κακός, πρόστυχος ή τίμιος, αθώος ή ένοχος. Όλοι όπως οι κανονικοί καθημερινοί άνθρωποι έχουν τις κακές και τις καλές πλευρές τους. Οπότε προσπάθησα λίγο να βγάλω τις ταμπέλες από τους ρόλους και να βάλω αυτούς τους φυσιολογικούς ανθρώπους μέσα σε μια κοινωνία που είναι πάρα πολύ αυστηρή, έχει τους δικούς της άγραφους κοινωνικούς νόμους, έχει τα στάνταρ και τα κατεστημένα της και έχει και μια καθολική εκκλησία από πάνω της - μεταφορικά και κυριολεκτικά, αφού η εκκλησία που έχουμε φτιάξει δεσπόζει πάνω από την πλατεία του χωριού αυτού που συμβαίνουν όλα- η οποία βάζει κι εκείνη με τη σειρά της ένα πλέγμα από κανόνες. Όλο αυτό το συνονθύλευμα των άγραφων καθημερινών νόμων, του γείτονα ο οποίος κοιτάει από το παράθυρο και την κλειδαρότρυπα τι κάνεις και τι λες με τον άντρα σου, είναι που πιέζει τους χαρακτήρες μας τους στριμώχνει στη γωνία και τους αναγκάζει να φερθούν όπως φέρονται, να βγουν δηλαδή εκτός εαυτού», επισημαίνει.
Οι προβολές στη σημερινή κοινωνία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης
Όλο αυτό αντανακλά και στη σημερινή κοινωνία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. «Όλοι θέλουμε να ξέρουμε, να παρατηρούμε και να κρίνουμε τι κάνει ο άλλος. Αυτό σήμερα είναι πολύ εύκολο. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από τη μια μας διευκολύνουν κι από την άλλη μας δίνουν την ευκαιρία να εντοπίζουμε τους άλλους, να βλέπουμε με ποιους είναι και να σχολιάζουμε δημοσίως. Έχουμε κρατήσει την όπερα στην εποχή της. Μπορεί σήμερα να έχουν αλλάξει οι συνθήκες, αλλά η λογική και η προσέγγιση του κοινωνικού κουτσομπολιού και της περιέργειας είναι ανάλογη», τονίζει ο σκηνοθέτης.
Πέρα από τη σκηνοθεσία ο ίδιος υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια της παράστασης. «Είχα όλη την ευθύνη, οπότε ασχολήθηκα και με το τεχνικό μέρος. Αυτό λύνει τα χέρια στους τρεις αυτούς δημιουργούς γιατί συμβαίνουν όλα μέσα σε ένα κεφάλι».
Πολύ σημαντικό στίγμα στην παράσταση δίνει η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης υπό τη διεύθυνση της Ζωής Τσόκανου. «Όταν το προτείναμε στην καλλιτεχνική διευθύντρια της ΚΟΘ ενθουσιάστηκε. Είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε μια μαέστρο για τα δύσκολα. Είμαι βέβαιος ότι η μουσική της παράστασης είναι πολύ υψηλού επιπέδου», τονίζει ο Αθανάσιος Κολαλάς.
Τέλος, μιλά για τους άξονες γύρω από τους οποίους κινήθηκε ως προς το σύνολο της διοργάνωσης που πραγματοποιείται από το Κέντρο Πολιτισμού της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας έγινε η αιτία να μεταμορφωθεί ένα ιστορικό μνημείο της πόλης όπως το Επταπύργιο. «Όταν οραματιστήκαμε το φεστιβάλ τα έβαλα κάτω και άρχισα να σκέφτομαι τι πρέπει να έχει. Βασικός παράγοντας καταρχήν ήταν οι παραγωγές να είναι αξιώσεων και αναγνωρισμένες διεθνώς. Έτσι η διοργάνωση και ο χώρος γίνονται τουριστικοί πόλοι, ενώ παράγονται ταυτόχρονα από το δυναμικό της Θεσσαλονίκης, ακόμη κι αν χρειαστεί να επαναπατρίσουμε κόσμο», καταλήγει ο Αθανάσιος Κολαλάς.
INFO
Παραστάσεις: 10, 12, 14, 16 & 18 Ιουλίου
Συντελεστές:
Την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης διευθύνει η καλλιτεχνική της Διευθύντρια Ζωή Τσόκανου και τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Αθανάσιος Κολαλάς. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, η Eleni Calenos με την σημαντική παγκόσμια καριέρα και ο διακεκριμένος τενόρος Dario Di Vietri, δίπλα τους σπουδαίοι Έλληνες ερμηνευτές με σημαντική πορεία στην ΕΛΣ αλλά και παράλληλα διεθνείς καριέρες. Lucia: Μαρία Βλαχοπούλου, Alfio: Γιάννης Σελητσανιώτης και Lola: Βιολέττα Λούστα.
Χορωδία: Μικτή Χορωδία Θεσσαλονίκης, υπό τη διεύθυνση της Μαίρης Κωνσταντινίδου.
Ώρα έναρξης: 21.30
Τιμές εισιτηρίων: 18€, 25€, 38€.