28/08/2021 15:00
Των Ηλιάνα Σακκά Χριστίνα Σαράφη
Να ξαναστήσουν το καταφύγιο για τα ζώα τους, που κατέστρεψε η φωτιά στην Εύβοια, προσπαθούν οι άνθρωποι του φιλοζωικού σωματείου για την προστασία των ιπποειδών Rancheros. Πριν λίγο καιρό χρειάστηκε να δώσουν μάχη με τις φλόγες ακόμα και να ριψοκινδυνέψουν, για να τα σώσουν και τα κατάφεραν. Είδαν όμως τον «παράδεισό» τους, το καταφύγιό τους, στην Αγία Άννα να παραδίδεται στις φλόγες και να μετατρέπεται σε ένα μαύρο τοπίο με τις στάχτες και τα αποκαίδια να κυριαρχούν στο εφιαλτικό σκηνικό.
«Τα άλογα κι όλα τα ζώα σε μαθαίνουν να αγαπάς χωρίς να περιμένεις κάτι πίσω. Είναι κοινότοπο το ξέρω, το διαβάζω και σε άλλους ανθρώπους που φροντίζουν ζώα. Είναι όμως η αλήθεια. Είσαι σε επαφή με κάτι τόσο αγνό, όμορφο και αληθινό -αληθινό γιατί τα ζώα δεν προσποιούνται κάτι περισσότερο από αυτό που τους επιβάλει η φύση τους- που θέλεις να έχεις δυνάμεις να τα φροντίσεις και να τα βοηθήσεις», εξηγεί η Νάνσυ Κουρέλλου, ιδρύτρια του φιλοζωικού σωματείου Rancheros.
«Ήταν δυο μέρες γεμάτες αγωνία. Υπήρξε μήνυμα εκκένωσης στην 5 Αυγούστου. Αποφασίσαμε λοιπόν και ήρθε ειδικό όχημα να μεταφέρει όλα τα ιπποειδή αλλά κι όλα τα άλλα ζώα που φιλοξενούμε. Ομως το όχημα χάλασε ακριβώς έξω από τον χώρο του Rancheros στις 8.30 το βράδι και μία ώρα αργότερα ενημερωθήκαμε ότι η φωτιά σε δύο ώρες θα βρισκόταν στην παραλία της Αγίας Άννας. Τότε μαζί με την αδερφή μου και μαζί με δυο ακόμα φίλους, μεταφέραμε όλα τα σκυλάκια σε ένα κτήμα στο διπλανό χωριό στην Κρύα Βρύση, που γνωρίζαμε πως θα είναι ασφαλές», περιγράφει.
«Ηταν μια πολύ ριψοκίνδυνη απόφαση αλλά και η μόνη απόφαση που μπορούσαμε να πάρουμε. Κρατούσαμε ο καθένας από ένα άλογο και τα υπόλοιπα αναγκαστικά ήταν ελεύθερα με την ελπίδα πως θα μας ακολουθήσουν. Όπως και έγινε. Μέχρι ενός σημείου. Όταν τα ελεύθερα άλογα κατάλαβαν πως απομακρυνόμαστε από το χωριό, από τον φυσικό τους δηλαδή χώρο, σταμάτησαν να μας ακολουθούν. Έφυγαν τρέχοντας και ουσιαστικά τα χάσαμε. Ήταν μια πολύ οδυνηρή και επίπονη περιπέτεια. Δεν γνωρίζαμε την τύχη τους για 12 περίπου ώρες, όταν το επόμενο απόγευμα και έχοντας διασφαλίσει τα ζώα που είχαμε διασώσει, περπάτησα πίσω στην κατακαμένη παραλία της Αγίας Άννας αναζητώντας τα. Μέχρι να φτάσω στο κτήμα είχαν περάσει χίλια σενάρια από το μυαλό μου. Τα άλογα ήταν ευτυχώς εκεί άθικτα».
Τέσσερις μέρες αργότερα όλα τα ζώα μεταφέρθηκαν στο Μαραθώνα. Η σκέψη των ανθρώπων του σωματείου είναι να «κερδίσουν» πίσω ότι τους πήρε βίαια η φωτιά. Σε όλη αυτή την προσπάθεια, αρωγός είναι ο κόσμος από όλες τις περιοχές της Ελλάδας. «Δυστυχώς οι ζημιές είναι μεγάλες. Τα περισσότερα δέντρα έχουν χαθεί και μαζί τους, η φυσική σκίαση του χώρου, που θα πρέπει τώρα να αντικατασταθεί με ήπιες κατασκευές, φιλικές προς το περιβάλλον. Θα πρέπει επίσης να περαστούν νέα λάστιχα για την παροχή νερού, βρύσες, να αντικατασταθεί η δεξαμενή νερού, να φτιαχτούν οι στέγες στις αποθήκες, πόρτες, περίφραξη και στο τέλος να αποκτήσουμε νέο ιππικό εξοπλισμό».
Πως ξεκίνησε όμως το Rancheros;
Η Νάνσυ Κουρέλλου γνώριζε τα άλογα στην παραλία της Αγίας Άννας, τα οποία βρισκόταν παραμελημένα σε σημείο να κινδυνεύει η ζωή τους. Η ανησυχία της ήταν πλέον μόνο τα άλογα. «Τώρα που με ρωτάτε πως ξεκίνησαν όλα το θυμάμαι ξανά αυτό. Πόσο δύσκολος ήταν εκείνος ο χρόνος. Βρέθηκα έτσι με 6 αδέσποτα άλογα. Δεν ξέρω πως αλλιώς να τα χαρακτηρίσω αφού τα έβγαλαν από τον μόνο χώρο που γνώριζαν ως σπίτι τους και αφού ο “ιδιοκτήτης” τους ποτέ δεν εμφανίστηκε να τα παραλάβει, να τα φροντίσει. Τα μετέφερα στην Αθήνα, σε έναν εντελώς ακατάλληλο χώρο για άλογα, αλλά τον χώρο που μου παραχωρήθηκε. Ήταν ένας ακόμη δύσκολος χειμώνας (2012)» λέει.
«Κανείς δεν μπορούσε να μας βοηθήσει οικονομικά και τότε αποφάσισα να επιστρέψουμε όλοι μαζί στην παραλία της Αγίας Άννας. Εκεί τα πράγματα μπορεί να μην ήταν καλύτερα οικονομικά, αλλά τουλάχιστον τα άλογα θα ήταν ελεύθερα. Ο πρώτος χρόνος στην Αγία Άννα ήταν επουλωτικός. Άφησα στην ησυχία τους τα αλογάκια, κάνοντας μόνο τα απαραίτητα. Φαγητό, νερό, καθαριότητα. Τα άφησα στην ησυχία τους να ξεχάσουν. Και μέσα στο καταπράσινο κτήμα αυτό δεν ήταν δύσκολο. Κάθε μέρα έβγαιναν έξω ελεύθερα να βοσκήσουν. Ήταν όλα μαζί. Καθώς όμως βρήκα μία ακόμη φοράδα, που θα πήγαινε για σφαγή, και δύο γέρικα γαϊδουράκια κατάλαβα πως όλο αυτό χρειάζεται κάποια υπόσταση. Έτσι με την αδερφή μου δημιουργήσαμε το φιλοζωικό σωματείο Rancheros για την προστασία των υποειδών. Δεν ήταν ποτέ όνειρο μου να έχω καταφύγιο. Δεν το φαντάστηκα ποτέ αυτό» προσθέτει.
7 άλογα, 2 γαϊδουράκια και 10 σκυλάκια
Η Νάνσυ Κουρέλλου μιλάει για τα ζώα που φιλοξενεί… λες και είναι παιδιά της. Η Φωτούλα, η φοράδα, μεγάλωσε σε αλλιώτικο περιβάλλον: με τρία ροντβάιλερ και ένα πρόβατο και υιοθέτησε όπως ήταν φυσικό, άγρια συμπεριφορά. Χρειαζόταν χρόνος για να «μαλακώσει». «Δεν ήξερε πως υπάρχουν και άλλα ζώα του είδους της. Κι έτσι έγινε. Βρήκε τη θέση της στην αγέλη. Τα υπόλοιπα άλογα της έδειξαν πως είναι να είσαι άλογο. Είναι πολύ συγκινητική και ταυτόχρονα διδακτική η ιστορία της» λέει.
Η Έλενα, η πρώτη γαϊδουρίτσα φαίνεται «ένα ζώο που έχει υποφέρει μάλλον πολύ στη ζωή του και αυτό φαίνεται τόσο στο σώμα του όσο και στον ψυχισμό του, καθώς ενώ είναι μαζί μας έξι χρόνια ακόμα δεν μπορούμε εύκολα να την πλησιάσουμε, αλλά ούτε εκείνη δείχνει ιδιαίτερη διάθεση να έρθει κοντά μας, εκτός κι αν βρίσκονται στον χώρο οι 2 ετών ανιψιές μου, που τις αγαπάει πολύ και θέλει να είναι συνέχεια δίπλα τους» προσθέτει.
Τα σκυλιά ήρθαν στην παρέα ως αδέσποτα επειδή κάποιος δεν τα ήθελε πια. «Δυστυχισμένα, παρατημένα αδεσποτάκια. Είτε ενήλικα παρατημένα από κυνηγούς επειδή δεν έκανα πια σωστά τη δουλειά τους ή αρρώστησαν όπως ο Βαγγέλης, είτε επειδή κάποιος δεν ήθελε τα κουτάβια μιας ανεπιθύμητης γέννας», αναφέρει.
Πληροφορίες για το καταφύγιο Rancheros για όσους θέλουν να βοηθήσουν:
www.rancheros.gr
Facebook: www.facebook.com/rancherosfarm
Instagram: www.instagram.com/rancheros_farm/
Των Ηλιάνα Σακκά Χριστίνα Σαράφη
Να ξαναστήσουν το καταφύγιο για τα ζώα τους, που κατέστρεψε η φωτιά στην Εύβοια, προσπαθούν οι άνθρωποι του φιλοζωικού σωματείου για την προστασία των ιπποειδών Rancheros. Πριν λίγο καιρό χρειάστηκε να δώσουν μάχη με τις φλόγες ακόμα και να ριψοκινδυνέψουν, για να τα σώσουν και τα κατάφεραν. Είδαν όμως τον «παράδεισό» τους, το καταφύγιό τους, στην Αγία Άννα να παραδίδεται στις φλόγες και να μετατρέπεται σε ένα μαύρο τοπίο με τις στάχτες και τα αποκαίδια να κυριαρχούν στο εφιαλτικό σκηνικό.
«Τα άλογα κι όλα τα ζώα σε μαθαίνουν να αγαπάς χωρίς να περιμένεις κάτι πίσω. Είναι κοινότοπο το ξέρω, το διαβάζω και σε άλλους ανθρώπους που φροντίζουν ζώα. Είναι όμως η αλήθεια. Είσαι σε επαφή με κάτι τόσο αγνό, όμορφο και αληθινό -αληθινό γιατί τα ζώα δεν προσποιούνται κάτι περισσότερο από αυτό που τους επιβάλει η φύση τους- που θέλεις να έχεις δυνάμεις να τα φροντίσεις και να τα βοηθήσεις», εξηγεί η Νάνσυ Κουρέλλου, ιδρύτρια του φιλοζωικού σωματείου Rancheros.
«Ήταν δυο μέρες γεμάτες αγωνία. Υπήρξε μήνυμα εκκένωσης στην 5 Αυγούστου. Αποφασίσαμε λοιπόν και ήρθε ειδικό όχημα να μεταφέρει όλα τα ιπποειδή αλλά κι όλα τα άλλα ζώα που φιλοξενούμε. Ομως το όχημα χάλασε ακριβώς έξω από τον χώρο του Rancheros στις 8.30 το βράδι και μία ώρα αργότερα ενημερωθήκαμε ότι η φωτιά σε δύο ώρες θα βρισκόταν στην παραλία της Αγίας Άννας. Τότε μαζί με την αδερφή μου και μαζί με δυο ακόμα φίλους, μεταφέραμε όλα τα σκυλάκια σε ένα κτήμα στο διπλανό χωριό στην Κρύα Βρύση, που γνωρίζαμε πως θα είναι ασφαλές», περιγράφει.
«Ηταν μια πολύ ριψοκίνδυνη απόφαση αλλά και η μόνη απόφαση που μπορούσαμε να πάρουμε. Κρατούσαμε ο καθένας από ένα άλογο και τα υπόλοιπα αναγκαστικά ήταν ελεύθερα με την ελπίδα πως θα μας ακολουθήσουν. Όπως και έγινε. Μέχρι ενός σημείου. Όταν τα ελεύθερα άλογα κατάλαβαν πως απομακρυνόμαστε από το χωριό, από τον φυσικό τους δηλαδή χώρο, σταμάτησαν να μας ακολουθούν. Έφυγαν τρέχοντας και ουσιαστικά τα χάσαμε. Ήταν μια πολύ οδυνηρή και επίπονη περιπέτεια. Δεν γνωρίζαμε την τύχη τους για 12 περίπου ώρες, όταν το επόμενο απόγευμα και έχοντας διασφαλίσει τα ζώα που είχαμε διασώσει, περπάτησα πίσω στην κατακαμένη παραλία της Αγίας Άννας αναζητώντας τα. Μέχρι να φτάσω στο κτήμα είχαν περάσει χίλια σενάρια από το μυαλό μου. Τα άλογα ήταν ευτυχώς εκεί άθικτα».
Τέσσερις μέρες αργότερα όλα τα ζώα μεταφέρθηκαν στο Μαραθώνα. Η σκέψη των ανθρώπων του σωματείου είναι να «κερδίσουν» πίσω ότι τους πήρε βίαια η φωτιά. Σε όλη αυτή την προσπάθεια, αρωγός είναι ο κόσμος από όλες τις περιοχές της Ελλάδας. «Δυστυχώς οι ζημιές είναι μεγάλες. Τα περισσότερα δέντρα έχουν χαθεί και μαζί τους, η φυσική σκίαση του χώρου, που θα πρέπει τώρα να αντικατασταθεί με ήπιες κατασκευές, φιλικές προς το περιβάλλον. Θα πρέπει επίσης να περαστούν νέα λάστιχα για την παροχή νερού, βρύσες, να αντικατασταθεί η δεξαμενή νερού, να φτιαχτούν οι στέγες στις αποθήκες, πόρτες, περίφραξη και στο τέλος να αποκτήσουμε νέο ιππικό εξοπλισμό».
Πως ξεκίνησε όμως το Rancheros;
Η Νάνσυ Κουρέλλου γνώριζε τα άλογα στην παραλία της Αγίας Άννας, τα οποία βρισκόταν παραμελημένα σε σημείο να κινδυνεύει η ζωή τους. Η ανησυχία της ήταν πλέον μόνο τα άλογα. «Τώρα που με ρωτάτε πως ξεκίνησαν όλα το θυμάμαι ξανά αυτό. Πόσο δύσκολος ήταν εκείνος ο χρόνος. Βρέθηκα έτσι με 6 αδέσποτα άλογα. Δεν ξέρω πως αλλιώς να τα χαρακτηρίσω αφού τα έβγαλαν από τον μόνο χώρο που γνώριζαν ως σπίτι τους και αφού ο “ιδιοκτήτης” τους ποτέ δεν εμφανίστηκε να τα παραλάβει, να τα φροντίσει. Τα μετέφερα στην Αθήνα, σε έναν εντελώς ακατάλληλο χώρο για άλογα, αλλά τον χώρο που μου παραχωρήθηκε. Ήταν ένας ακόμη δύσκολος χειμώνας (2012)» λέει.
«Κανείς δεν μπορούσε να μας βοηθήσει οικονομικά και τότε αποφάσισα να επιστρέψουμε όλοι μαζί στην παραλία της Αγίας Άννας. Εκεί τα πράγματα μπορεί να μην ήταν καλύτερα οικονομικά, αλλά τουλάχιστον τα άλογα θα ήταν ελεύθερα. Ο πρώτος χρόνος στην Αγία Άννα ήταν επουλωτικός. Άφησα στην ησυχία τους τα αλογάκια, κάνοντας μόνο τα απαραίτητα. Φαγητό, νερό, καθαριότητα. Τα άφησα στην ησυχία τους να ξεχάσουν. Και μέσα στο καταπράσινο κτήμα αυτό δεν ήταν δύσκολο. Κάθε μέρα έβγαιναν έξω ελεύθερα να βοσκήσουν. Ήταν όλα μαζί. Καθώς όμως βρήκα μία ακόμη φοράδα, που θα πήγαινε για σφαγή, και δύο γέρικα γαϊδουράκια κατάλαβα πως όλο αυτό χρειάζεται κάποια υπόσταση. Έτσι με την αδερφή μου δημιουργήσαμε το φιλοζωικό σωματείο Rancheros για την προστασία των υποειδών. Δεν ήταν ποτέ όνειρο μου να έχω καταφύγιο. Δεν το φαντάστηκα ποτέ αυτό» προσθέτει.
7 άλογα, 2 γαϊδουράκια και 10 σκυλάκια
Η Νάνσυ Κουρέλλου μιλάει για τα ζώα που φιλοξενεί… λες και είναι παιδιά της. Η Φωτούλα, η φοράδα, μεγάλωσε σε αλλιώτικο περιβάλλον: με τρία ροντβάιλερ και ένα πρόβατο και υιοθέτησε όπως ήταν φυσικό, άγρια συμπεριφορά. Χρειαζόταν χρόνος για να «μαλακώσει». «Δεν ήξερε πως υπάρχουν και άλλα ζώα του είδους της. Κι έτσι έγινε. Βρήκε τη θέση της στην αγέλη. Τα υπόλοιπα άλογα της έδειξαν πως είναι να είσαι άλογο. Είναι πολύ συγκινητική και ταυτόχρονα διδακτική η ιστορία της» λέει.
Η Έλενα, η πρώτη γαϊδουρίτσα φαίνεται «ένα ζώο που έχει υποφέρει μάλλον πολύ στη ζωή του και αυτό φαίνεται τόσο στο σώμα του όσο και στον ψυχισμό του, καθώς ενώ είναι μαζί μας έξι χρόνια ακόμα δεν μπορούμε εύκολα να την πλησιάσουμε, αλλά ούτε εκείνη δείχνει ιδιαίτερη διάθεση να έρθει κοντά μας, εκτός κι αν βρίσκονται στον χώρο οι 2 ετών ανιψιές μου, που τις αγαπάει πολύ και θέλει να είναι συνέχεια δίπλα τους» προσθέτει.
Τα σκυλιά ήρθαν στην παρέα ως αδέσποτα επειδή κάποιος δεν τα ήθελε πια. «Δυστυχισμένα, παρατημένα αδεσποτάκια. Είτε ενήλικα παρατημένα από κυνηγούς επειδή δεν έκανα πια σωστά τη δουλειά τους ή αρρώστησαν όπως ο Βαγγέλης, είτε επειδή κάποιος δεν ήθελε τα κουτάβια μιας ανεπιθύμητης γέννας», αναφέρει.
Πληροφορίες για το καταφύγιο Rancheros για όσους θέλουν να βοηθήσουν:
www.rancheros.gr
Facebook: www.facebook.com/rancherosfarm
Instagram: www.instagram.com/rancheros_farm/
ΣΧΟΛΙΑ