Ο αιωνόβιος επιζών του Ολοκαυτώματος πέρασε από πολλές κακουχίες, πείνα και ξύλο μέχρι να απελευθερωθεί από το στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Γερμανία στις 6 Μαΐου του 1945.

Πλέον, έχοντας συμπληρώσει 100 χρόνια ζωής ο Αχιλλέας Κουκοβίνος επιβεβαιώνει με τον πιο παράδοξο τρόπο ότι η ζωή ξέρει να φωλιάζει καλά στα χέρια όλων όσοι πάλεψαν για να την κατακτήσουν.

«Σήμερα λάμπει όχι μόνο ο ουρανός αλλά και η καρδιά μου από τη χαρά που μου κάνετε και τιμάτε τη μέρα αυτή» είπε σε κλίμα συγκίνησης ενώπιον δημοσιογράφων, ο επιζών του Ολοκαυτώματος μετά την ολοκλήρωση της πορείας μνήμης.

«Περάσαμε κακουχίες, ξύλο, πείνα. Ήμασταν χωρίς ρούχα, χωρίς κάλτσες και πηγαίναμε στη δουλειά ξυπόλητοι τον χειμώνα με τσόκαρα και με -20 βαθμούς. Μπορεί να αντέξει άνθρωπος έτσι; Το 93% των ανθρώπων δεν μπορούσε να αντέξει όλα αυτά. Τους πεθάνανε. Ήθελε ψυχραιμία λιονταριού όχι ανθρώπου για να ζήσει κανείς εκεί πέρα» θυμάται.

Ο Αχιλλέας Κουκοβίνος, αγωνιστής της εθνικής αντίστασης πολεμά στον ελληνοϊταλικό πόλεμο, όταν συλλαμβάνεται στο μπλόκο της Βάλτας.

Εκεί γλυτώνει την εκτέλεση από τύχη φυλακίζεται ωστόσο στο στρατόπεδο του Παύλου Μελά. Υπό την απειλή εκτέλεσης εκτοπίζεται για καταναγκαστική εργασία σε στρατόπεδα στην Αυστρία, όπου διαμένει μήνες έως ότου επιστρέψει στην Ελλάδα. Σήμερα, 76 χρόνια μετά την είσοδο του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης και τη διοργάνωση όλων αυτών των εκδηλώσεων, ο ίδιος δεν έκρυψε ότι κατακλύζεται από συναισθήματα χαράς και αγαλλίασης.