Το διάβαζα και δεν το πίστευα… Τελικά έπειτα από ώρα αμηχανίας αποδέχτηκα τον αριθμό: 9.791… Μετά άρχισα να το διασκεδάζω…

Άρχισα να λέω το νούμερο σε φίλους, ρωτώντας τους τι μπορεί να είναι και μου προκάλεσε σοκ: Ας πούμε, 9.791 ευρώ το μήνα αποδοχές κάποιου διορισμένου κρατικού αξιωματούχου; 9.791 αιτήσεις για μια θέση εποχικού δημοσίου υπαλλήλου; 9.791 κενές θέσεις νοσηλευτικού προσωπικού; 9.791 νέες θέσεις εργασίας από κάποια νέα επένδυση; 9.791 ώρες ή 400 ημέρες ή 13 μήνες, για να πάρεις μια άδεια λειτουργίας επιχείρησης; Λέμε τώρα ότι όλα τα παραπάνω κι άλλα πολλά μια χαρά θα ταίριαζαν στην Ελλάδα της μεταμνημονιακής πραγματικότητας. Αλλά καμία σχέση!

9.791 ενεργοί πολίτες και καθόλα εξαιρετικοί, πιστεύω, είναι υποψήφιοι σε αυτές τις ευλογημένες αυτοδιοικητικές εκλογές σε περιφέρεια, δήμο Θεσσαλονίκης και όμορους δήμους! «Σιγά πώς κάνεις έτσι, ούτε 10.000 δεν είναι!» μου είπε γελώντας συνάδελφος. Σωστό κι αυτό… Μιλάμε για τη χώρα που έχει γονατίσει μία δεκαετία από κάθε άποψη και στην οποία «το πλάτεμα και το βάθεμα» της δημοκρατίας μας έρχεται από τον αριθμό των συνδυασμών ή στις ευρωεκλογές των κομμάτων που διεκδικούν την ψήφο μας. 

40 κόμματα, παρακαλώ, με τα ανάλογα ψηφοδέλτια θεώρησαν απολύτως φυσιολογικό να κατέβουν στις εκλογές. Και οι υποψήφιοί τους, 840 συνολικά με το εξαίρετο σύστημα που καθιερώθηκε, της πανελλαδικής ψήφου θεωρητικά έχουν οργώσει την επικράτεια από τους Ευζώνους ώς το Καστελλόριζο, για να τους γνωρίσουν και να τους εμπιστευτούν οι πολίτες. 

Μιλάμε για την παράνοια σε όλο της το μεγαλείο, καθώς ελάχιστοι έχουν τέτοια οικονομική δυνατότητα αλλά και τόσο χρόνο στη διάθεσή τους, μιλάμε για εντελώς άνιση μάχη καθώς οι λεγόμενοι «αναγνωρίσιμοι» ξεκινούν χιλιόμετρα μπροστά από οποιονδήποτε άλλον… 

Αλλά πάμε πίσω στα αυτοδιοικητικά που, είτε μας αρέσει είτε όχι, έγιναν μία μικρογραφία της παθογενούς κεντρικής σκηνής κι όχι ένα μοντέλο προς μίμηση, το οποίο θα υποχρέωνε το φαύλο και αναποτελεσματικό κεντρικό κράτος, να αλλάξει. Δεν μας έφταναν τα χάλια λοιπόν των προηγούμενων ετών, προστέθηκε και το τερατούργημα της «απλής ανόθευτης» αναλογικής, επειδή η πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση λειτουργεί λουδοβίκεια: Apres nous le deluge… Μετά από εμάς το χάος…

Έχοντας λοιπόν το δέλεαρ της πρώτης Κυριακής, κατεβαίνουν σε κάθε δήμο αλλά και στις περιφέρειες δεκάδες συνδυασμοί, με την ελπίδα να εκλέξουν κανέναν σύμβουλο και να αρχίσει το πάρε δώσε του δεύτερου γύρου και μετά για κάθε συνεδρίαση του νέου συμβουλίου! 

Αυτό είναι για τους προοδευτικούς «βάθεμα και πλάτεμα» της δημοκρατικής λειτουργίας και όχι της πολιτικής διαφθοράς και διαπλοκής. Τώρα οι «ούτε 10.000» της ευρύτερης περιοχής δεν είναι ένα σώμα. 

Οι περισσότεροι είναι μια χαρά άνθρωποι, που πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα να ασχοληθούν με τα κοινά. Αρκετοί είναι τα γνωστά ψώνια με την πολιτική, μόνιμοι υποψήφιοι δηλαδή και λίγοι ξέρουν πολύ καλά τι και γιατί το κάνουν…

Μετά τις εκλογές, θα ζήσουμε την επόμενη φάση της παράνοιας!

Το πρώτο φιλί

Σε συνέχεια όσων έγραψα, πληροφορήθηκα ότι εδώ κάτω, στην Αττική δηλαδή, και πιο συγκεκριμένα στο δήμο Αχαρνών, γνωστότερο σε εμάς σαν Μενίδι, κατεβαίνει υποψήφια με το συνδυασμό «Νέα Δύναμη» μία πανέμορφη συνάδελφος, η δημοσιογράφος Κυριακή Τσανικίδου, που αποφάσισε «να ριχτεί στη μάχη των εκλογών», όπως αναφέρει και το σχετικό δημοσίευμα.

Ίσως να την αναγνωρίζετε, καθώς είναι πρώην παίκτρια ριάλιτι του «Power of Love» και του άλλου ριάλιτι «My style Rocks». Αναζητώντας περισσότερες πληροφορίες, πληροφορήθηκε ότι στο πρώτο ριάλιτι είχε δημιουργήσει «μια πολύ όμορφη σχέση με τον Σωκράτη Ελ Γκαμαλί- ενώ μας αποκάλυψε πώς ήταν και πού το πρώτο τους φιλί». Παραθέτω τη δική της μαρτυρία για τη σκηνή αυτή, που μετά βεβαιότητος έχει ενδιαφέρον «Ήταν κρυφό (γελάει). Υπήρχε ένας διάδρομος και με είχε φιλήσει εκεί, γιατί ήξερε ότι σε εκείνο το σημείο δεν είχε κάμερες. Αφού το καταλάβανε, άφηναν τις πόρτες ανοιχτές και μετά μας έβαλαν κάμερες, οπότε ήταν δύσκολο να φιληθείς» Αυτά…

Η «τσούπρα»

Η Ντόρα Μπακογιάννη έδωσε μια απολαυστική συνέντευξη στο «Καλό Μεσημέρι» και το Κρήτη TV, στην οποία αναφέρθηκε με χιούμορ στις… τσούπρες! 

Ανεκδοτολογικά, ένας ηλικιωμένος δεξιός ψηφοφόρος, τον οποίο ρωτούσε αν θα την ψηφίσει, απαντούσε πάντα αρνητικά με το επιχείρημα ότι δεν ψηφίζει γυναίκες. Σύμφωνα με την Ντόρα Μπακογιάννη, «ο παππούς» απαντούσε «εγώ τσούπρα δεν ψηφίζω!». 

Το σκηνικό επαναλήφθηκε σε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις, μέχρι που στο τέλος ο παππούς… υπέκυψε και άλλαξε την απάντηση σε «ναι», λέγοντας το κορυφαίο: «Δεν είπα ότι δεν θα ψηφίσω τσούπρα που ξέρει τι λέει…». Τώρα είπε κι άλλα για «τσούπρες» η Ντόρα Μίλησε, για τη νύφη της Σία Κοσιώνη και την κόρη της Αλεξία Μπακογιάννη, αποκαλύπτοντας «με τη νύφη μου δεν τσακώνομαι, αλλά με την κόρη μου τσακώνομαι», εξηγώντας πάντως ότι οι λόγοι διαφωνίας είναι τι άλλο; Τα εγγόνια! Προσωπικά αρχίζω να την καταλαβαίνω μετά την πρώτη μου εγγονή!

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 19 Μαΐου 2019