ΑΠΟΨΕΙΣ

Λιγότερο από δύο μήνες μας χωρίζουν από τις δημοτικές και τις περιφερειακές εκλογές και μόνον ο μικρόκοσμος των υποψηφίων ασχολείται με το θέμα. Βλέπετε, δεν υπάρχει πολιτικό ενδιαφέρον σε αυτές τις εκλογές που διεξάγονται μόλις τέσσερις μήνες μετά τις βουλευτικές, με το γνωστό καταλυτικό αποτέλεσμα. Σε αυτό το κλίμα συντελούν βεβαίως και οι καλοκαιρινές διακοπές. Το ερώτημα είναι αν, προϊόντος του χρόνου, οι πολίτες θα αρχίσουν να παρακολουθούν τις εξελίξεις ή αν θα παραμείνουν αδιάφοροι, απασχολημένοι και προβληματισμένοι με την αντιμετώπιση πρωτίστως της ακρίβειας.

Πάντα το ενδιαφέρον εξαρτάται από τη γενικότερη πολιτική κατάσταση, αλλά και από την προσωπικότητα των υποψηφίων δημάρχων και περιφερειαρχών, υπό την έννοια αν είναι συγκρουσιακοί ή μετριοπαθείς χαρακτήρες. Στην πόλη μας, εξ όσων γνωρίζω, όλοι οι υποψήφιοι είναι άτομα μετριοπαθή, χωρίς λόγο διχαστικό. Παλιότερες εκλογικές αναμετρήσεις, με σφοδρές προσωπικές αντιπαραθέσεις ανήκουν στο παρελθόν, γιατί στο παρελθόν ανήκει και ο δικομματισμός Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ. Είναι γνωστό πως η αξιωματική αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ, ουδέποτε είχε ισχυρές προσβάσεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και ούτε απέκτησε ποτέ. Συνεπώς, όλα συντείνουν στο να έχουμε μία χαλαρή, από πλευράς κλίματος, προεκλογική περίοδο.

Μέχρι στιγμής το ενδιαφέρον εστιάζεται σε ετερόκλητες συνεργασίες και προσχωρήσεις που επιβεβαιώνουν την ιδιαιτερότητα των αυτοδιοικητικών εκλογών. Οι προσωπικές σχέσεις -καλές ή κακές- καθορίζουν τις συμπεριφορές όχι μόνον των υποψηφίων με τους επικεφαλής των συνδυασμών, αλλά και τις σχέσεις τους με τους πολίτες. Έτσι σπάζει η λεγόμενη κομματική πειθαρχία. Γι’ αυτό εκτιμώ ότι το χρίσμα είναι μία παρακινδυνευμένη υπόθεση και μου είναι ακατανόητο για ποιο λόγο δίνεται εν έτει 2023, με δεδομένες τις πολιτικές συνθήκες. Αβέβαιο, για να μην πω ανύπαρκτο το όφελος, δυσανάλογα υψηλό το ρίσκο.

Παλιότερα, στην εποχή του δικομματισμού Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ, οι δημοτικές εκλογές έστελναν μηνύματα, καθώς λόγω του φανατισμού που υπήρχε, αποτύπωναν με σχετική ακρίβεια τους συσχετισμούς των δυνάμεων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι δημοτικές εκλογές του 1986, όταν και οι τρεις μεγάλοι δήμοι -Αθήνας, Θεσσαλονίκης και Πειραιά- άλλαξαν χέρια και από το ΠΑΣΟΚ πέρασαν στη Νέα Δημοκρατία, αποτελώντας ένα προμήνυμα για τις εθνικές εκλογές του 1989.

Σήμερα, αν θα θελήσουμε να βρούμε κάποιοι πολιτικό μήνυμα, θα το ψάξουμε στις περιφερειακές εκλογές, στις οποίες η Νέα Δημοκρατία ζητά να επαναλάβει την επίδοση του 2019. Να κερδίσει από τις 13 περιφέρειες τις 12, κάτι μάλλον δύσκολο. Γι’ αυτό και έχουν χαμηλώσει τον πήχη, μιλώντας για τουλάχιστον 10 περιφέρειες.

Προς το παρόν, το γενικότερο πολιτικό κλίμα είναι αρνητικό για την κυβέρνηση λόγω των γνωστών γεγονότων του καλοκαιριού. Βέβαια, μεσολαβεί ένας μήνας, ο Σεπτέμβριος, με την ΔΕΘ και τις εξαγγελίες που μπορεί να βελτιώσουν το κλίμα, ενώ στην εξίσωση θα πρέπει να βάλουμε και την εκλογή στον ΣΥΡΙΖΑ του νέου ηγέτη. Πάντα ο Σεπτέμβριος είναι ένας ενδιαφέρων μήνας.

Αν τελικά οι Θεσσαλονικείς θα ασχοληθούν με τις δημοτικές εκλογές αυτό θα εξαρτηθεί από τον τόνο που θα δώσουν οι υποψήφιοι όλων των βαθμίδων. Πάντως διαβλέπω στις διαθέσεις των πολιτών μια κούραση. Στις δύο συνεχόμενες αναμετρήσεις των εθνικών εκλογών, καταναλώθηκε μεγάλο μέρος της ενέργειάς τους.