Flyover: Όπως στο μετρό, έτσι και τώρα εκείνοι που φταίνε είναι... οι παλαιοχριστιανοί. Του Νίκου Ηλιάδη
10/04/2024 07:00
10/04/2024 07:00
Οι δύο προχθεσινές αποφάσεις (238 και 246/2023) του Ε' Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας με τις οποίες διατάσσεται η προσωρινή αναστολή των εργασιών για την κατασκευή του Flyover δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Όσοι είναι σε θέση να γνωρίζουν το σύνολο του φακέλου που αφορά το συγκεκριμένο έργο φοβόντουσαν μια τέτοια εξέλιξη. Φοβόντουσαν ότι σε περίπτωση προσφυγής στο ΣτΕ, όπως και έγινε από τρεις πλευρές μάλιστα (τον Σύνδεσμο Κατοίκων Κωνσταντινουπολιτών, τον Σύλλογο Προστασίας Σέιχ Σου και τον Σύλλογο Δρομέων Θεσσαλονίκης) θα υπάρξουν προβλήματα. Ο φόβος τους είχε να κάνει με την επάρκεια και πληρότητα, κυρίως των περιβαλλοντικών μελετών με βάση τις οποίες εξασφαλίστηκε η περιβαλλοντική αδειοδότηση του έργου.
Με την πρώτη αντίδραση από πλευράς κυβέρνησης, δια του υφυπουργού Υποδομών Νίκου Ταχιάου, επιχειρείται, κατά τρόπο έμμεσο, να υποδειχθούν ως υπεύθυνοι για τη διακοπή των εργασιών οι προσφεύγοντες στο ΣτΕ. «Η εξέλιξη αυτή επιβεβαιώνει αυτό που είχα επισημάνει στο παρελθόν, ότι οι μόνες εκπλήξεις που μπορούν να ανακόψουν την πορεία αυτού του έργου, μπορούν να προκύψουν μόνον από δικαστική εμπλοκή» δήλωσε ο υφυπουργός. Για να προσθέσει πως «εκκρεμότητες που παρεμποδίζουν την πρόοδο και ολοκλήρωση του έργου, επιδεινώνουν την ταλαιπωρία που υφίσταται η πόλη της Θεσσαλονίκης. Για τον λόγο αυτό στο υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών επειγόμαστε να επιλυθεί το πρόβλημα».
Η ευθύνη λοιπόν γι' αυτήν την εμπλοκή ανήκει στους... παλαιοχριστιανούς, όπως είχε χαρακτηρίσει ο ίδιος υφυπουργός σε προ εβδομάδων ομιλία του από το βήμα του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης, όσους είχαν προσφύγει στο ΣτΕ. Όπως και για τη σχεδόν εικοσαετή περιπέτεια κατασκευής του μετρό, το ανάθεμα δεν έπεσε πάνω σε εκείνους που κακοσχεδίασαν το έργο, παρά σε όσους είχαν καταθέσει προσφυγές για τις αρχαιότητες στο σταθμό Βενιζέλου. Πάντως, εν προκειμένω, το Ε' Τμήμα του ΣτΕ στις δύο αποφάσεις του δείχνει ως υπεύθυνο το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας το οποίο δεν έχει προσκομίσει στο ανώτατο δικαστήριο, όπως έχει ζητηθεί, τον πλήρη φάκελο του έργου. Το έκανε από αμέλεια ή μήπως σημαντικές μελέτες αυτού του φακέλου παρουσιάζουν προβλήματα τα οποία γίνεται προσπάθεια να διορθωθούν; Τι από τα δύο συμβαίνει θα αποδειχθεί κατά την εκδίκαση της αίτησης ακύρωσης, όταν το ανώτατο δικαστήριο θα μπει στην ουσία της υπόθεσης.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, το έργο έχει σταματήσει, για άγνωστο χρονικό διάστημα προς το παρόν, το οποίο μπορεί να είναι αρκετών εβδομάδων στην περίπτωση που, μετά τις δύο προσωρινές διαταγές το ΣτΕ κάνει δεκτή και την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για αναστολή των εργασιών (εκδικάζεται στις 17 Απριλίου) έως ότου εκδοθεί η απόφαση επί της κύριας προσφυγής. Όλο αυτό, πέραν της ταλαιπωρίας η οποία δυστυχώς δεν αναστέλλεται, σημαίνει και νέες αποζημιώσεις προς την ανάδοχο κοινοπραξία καθώς η ίδια δεν έχει καμία ευθύνη γι' αυτήν εξέλιξη. Κι ενώ εκκρεμεί στο μεταξύ και ο πρώτος λογαριασμός από την πεντάμηνη καθυστέρηση έναρξης των εργασιών, η οποία οφειλόταν σε αποφάσεις του ελληνικού δημοσίου.
Οι δύο προχθεσινές αποφάσεις (238 και 246/2023) του Ε' Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας με τις οποίες διατάσσεται η προσωρινή αναστολή των εργασιών για την κατασκευή του Flyover δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Όσοι είναι σε θέση να γνωρίζουν το σύνολο του φακέλου που αφορά το συγκεκριμένο έργο φοβόντουσαν μια τέτοια εξέλιξη. Φοβόντουσαν ότι σε περίπτωση προσφυγής στο ΣτΕ, όπως και έγινε από τρεις πλευρές μάλιστα (τον Σύνδεσμο Κατοίκων Κωνσταντινουπολιτών, τον Σύλλογο Προστασίας Σέιχ Σου και τον Σύλλογο Δρομέων Θεσσαλονίκης) θα υπάρξουν προβλήματα. Ο φόβος τους είχε να κάνει με την επάρκεια και πληρότητα, κυρίως των περιβαλλοντικών μελετών με βάση τις οποίες εξασφαλίστηκε η περιβαλλοντική αδειοδότηση του έργου.
Με την πρώτη αντίδραση από πλευράς κυβέρνησης, δια του υφυπουργού Υποδομών Νίκου Ταχιάου, επιχειρείται, κατά τρόπο έμμεσο, να υποδειχθούν ως υπεύθυνοι για τη διακοπή των εργασιών οι προσφεύγοντες στο ΣτΕ. «Η εξέλιξη αυτή επιβεβαιώνει αυτό που είχα επισημάνει στο παρελθόν, ότι οι μόνες εκπλήξεις που μπορούν να ανακόψουν την πορεία αυτού του έργου, μπορούν να προκύψουν μόνον από δικαστική εμπλοκή» δήλωσε ο υφυπουργός. Για να προσθέσει πως «εκκρεμότητες που παρεμποδίζουν την πρόοδο και ολοκλήρωση του έργου, επιδεινώνουν την ταλαιπωρία που υφίσταται η πόλη της Θεσσαλονίκης. Για τον λόγο αυτό στο υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών επειγόμαστε να επιλυθεί το πρόβλημα».
Η ευθύνη λοιπόν γι' αυτήν την εμπλοκή ανήκει στους... παλαιοχριστιανούς, όπως είχε χαρακτηρίσει ο ίδιος υφυπουργός σε προ εβδομάδων ομιλία του από το βήμα του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης, όσους είχαν προσφύγει στο ΣτΕ. Όπως και για τη σχεδόν εικοσαετή περιπέτεια κατασκευής του μετρό, το ανάθεμα δεν έπεσε πάνω σε εκείνους που κακοσχεδίασαν το έργο, παρά σε όσους είχαν καταθέσει προσφυγές για τις αρχαιότητες στο σταθμό Βενιζέλου. Πάντως, εν προκειμένω, το Ε' Τμήμα του ΣτΕ στις δύο αποφάσεις του δείχνει ως υπεύθυνο το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας το οποίο δεν έχει προσκομίσει στο ανώτατο δικαστήριο, όπως έχει ζητηθεί, τον πλήρη φάκελο του έργου. Το έκανε από αμέλεια ή μήπως σημαντικές μελέτες αυτού του φακέλου παρουσιάζουν προβλήματα τα οποία γίνεται προσπάθεια να διορθωθούν; Τι από τα δύο συμβαίνει θα αποδειχθεί κατά την εκδίκαση της αίτησης ακύρωσης, όταν το ανώτατο δικαστήριο θα μπει στην ουσία της υπόθεσης.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, το έργο έχει σταματήσει, για άγνωστο χρονικό διάστημα προς το παρόν, το οποίο μπορεί να είναι αρκετών εβδομάδων στην περίπτωση που, μετά τις δύο προσωρινές διαταγές το ΣτΕ κάνει δεκτή και την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για αναστολή των εργασιών (εκδικάζεται στις 17 Απριλίου) έως ότου εκδοθεί η απόφαση επί της κύριας προσφυγής. Όλο αυτό, πέραν της ταλαιπωρίας η οποία δυστυχώς δεν αναστέλλεται, σημαίνει και νέες αποζημιώσεις προς την ανάδοχο κοινοπραξία καθώς η ίδια δεν έχει καμία ευθύνη γι' αυτήν εξέλιξη. Κι ενώ εκκρεμεί στο μεταξύ και ο πρώτος λογαριασμός από την πεντάμηνη καθυστέρηση έναρξης των εργασιών, η οποία οφειλόταν σε αποφάσεις του ελληνικού δημοσίου.
ΣΧΟΛΙΑ